สวัสดีค่ะ... นี่เป็นครั้งแรกนะคะที่เจนตั้งกระทู้ถามเพื่อนๆ
ชื่อเจนนะคะ.. เจนกับแฟนคบกันมาปีนี้เป็นปีที่ 5 แล้วค่ะ ซึ่งปีนี้เป็นปีที่แย่ที่สุดในชีวิตเลยค่ะ เจนอยากรู้ว่าอาการที่เค้าแสดงออกมาทั้งหมดนี้ ยังรักเจนอยู่ หรือ หมดรักกันไปแล้ว อึดอัดมากค่ะ เจนมีความรู้สึกว่าเค้าไม่ได้รักเจนแล้ว รู้สึกว่าเจนต้องเผชิญกับปัญหาเพียงคนเดียว ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ ร้องไห้ ระแวง ไปซะหมดทุกอย่าง
เรื่องของเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะคะ : คือเจนทำงานเวลากลางวันค่ะ ส่วนเค้าเข้างานกะกลางคืน เราไม่ได้เจอกันเลยค่ะ เป็นเวลา 6-7 เดือนแล้ว ช่วงแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ แต่พอ 2-3 เดือนที่ผ่านมานี้ เจนกลับมาบ้าน เค้าก็ไปทำงานซะแล้วมันยิ่งทำให้เจนรู้สึกว่าเรานั้นยิ่งห่างเหินกันมากกว่าเดิมที่เป็นอยู่ บวกกับมีเรื่องของความระแวงเกิดขึ้น เริ่มต้นด้วนการที่เจนจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้หญิงคนนั้นทำงานในช่วงเวลาเดียวกับเค้า สถานที่ทำงานก็ใกล้กัน.. เจนจึงถามถึงสถานะของเค้าและผู้หญิงคนนั้น และก็มีปากเสียงกันบ่อยขึ้นเพราะเรื่องของผู้หญิงคนนี้ ที่เค้าบอกเจนว่าเป็นเพื่อน แต่เค้าไปรับ-ส่งกันทุกวันนะคะ เจนยอมนะคะ เพราะเชื่อใจและรักเค้ามาก จนมีปัญหาหนักขึ้นเรื่อยๆ วันครบรอบคบกัน เค้ากลับมองเป็นวันธรรมดาเฉยๆ เค้าบอกว่าเจนงี่เง่า จากวันครบรอบก็มาถึงวันเกิด เค้าก็มองข้ามมันไปอีก.... ยอมรับค่ะว่าเสียใจมาก เค้าเริ่มไม่กลับบ้าน ไม่คุย เวลานอนก็มัวแต่แชท โทรศัพท์เริ่มวางใกล้ๆมือ นอนหันหลังให้ เวลาเจนงอนเค้าก็อารมณ์เสียใส่ ยิ่งช่วงนี้เจนถามอะไร เค้าจะตอบกลับเจนด้วยอารมณ์ เจนจึงอยากทราบว่านี่คืออาการของคนที่หมดรักกันแล้วจริงๆใช่มั๊ยคะ? แล้วเจนสามารถทำอะไรได้บ้าง... บอกตรงๆเจนเลิกกับเค้าไม่ได้จริงๆค่ะ เจนรักเค้ามากจริงๆ เจนควรจะยอมเลิกหรืออดทนต่อไปดีคะ...
อาการแบบนี้คือ หมดรัก แล้วใช่รึป่าวคะ
ชื่อเจนนะคะ.. เจนกับแฟนคบกันมาปีนี้เป็นปีที่ 5 แล้วค่ะ ซึ่งปีนี้เป็นปีที่แย่ที่สุดในชีวิตเลยค่ะ เจนอยากรู้ว่าอาการที่เค้าแสดงออกมาทั้งหมดนี้ ยังรักเจนอยู่ หรือ หมดรักกันไปแล้ว อึดอัดมากค่ะ เจนมีความรู้สึกว่าเค้าไม่ได้รักเจนแล้ว รู้สึกว่าเจนต้องเผชิญกับปัญหาเพียงคนเดียว ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ ร้องไห้ ระแวง ไปซะหมดทุกอย่าง
เรื่องของเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะคะ : คือเจนทำงานเวลากลางวันค่ะ ส่วนเค้าเข้างานกะกลางคืน เราไม่ได้เจอกันเลยค่ะ เป็นเวลา 6-7 เดือนแล้ว ช่วงแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ แต่พอ 2-3 เดือนที่ผ่านมานี้ เจนกลับมาบ้าน เค้าก็ไปทำงานซะแล้วมันยิ่งทำให้เจนรู้สึกว่าเรานั้นยิ่งห่างเหินกันมากกว่าเดิมที่เป็นอยู่ บวกกับมีเรื่องของความระแวงเกิดขึ้น เริ่มต้นด้วนการที่เจนจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้หญิงคนนั้นทำงานในช่วงเวลาเดียวกับเค้า สถานที่ทำงานก็ใกล้กัน.. เจนจึงถามถึงสถานะของเค้าและผู้หญิงคนนั้น และก็มีปากเสียงกันบ่อยขึ้นเพราะเรื่องของผู้หญิงคนนี้ ที่เค้าบอกเจนว่าเป็นเพื่อน แต่เค้าไปรับ-ส่งกันทุกวันนะคะ เจนยอมนะคะ เพราะเชื่อใจและรักเค้ามาก จนมีปัญหาหนักขึ้นเรื่อยๆ วันครบรอบคบกัน เค้ากลับมองเป็นวันธรรมดาเฉยๆ เค้าบอกว่าเจนงี่เง่า จากวันครบรอบก็มาถึงวันเกิด เค้าก็มองข้ามมันไปอีก.... ยอมรับค่ะว่าเสียใจมาก เค้าเริ่มไม่กลับบ้าน ไม่คุย เวลานอนก็มัวแต่แชท โทรศัพท์เริ่มวางใกล้ๆมือ นอนหันหลังให้ เวลาเจนงอนเค้าก็อารมณ์เสียใส่ ยิ่งช่วงนี้เจนถามอะไร เค้าจะตอบกลับเจนด้วยอารมณ์ เจนจึงอยากทราบว่านี่คืออาการของคนที่หมดรักกันแล้วจริงๆใช่มั๊ยคะ? แล้วเจนสามารถทำอะไรได้บ้าง... บอกตรงๆเจนเลิกกับเค้าไม่ได้จริงๆค่ะ เจนรักเค้ามากจริงๆ เจนควรจะยอมเลิกหรืออดทนต่อไปดีคะ...