สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ก่อนอื่นเลย ผมกับกลุ่มเพื่อนๆของผมประมาณ6-7คน ซึ่งพวกเราเป็นเพื่อนมาเกือบจะ3ปีแล้ว
แต่มันมีเรื่องที่ผมไม่เคยคาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับผม มันก็เกิดขึ้นแล้ว (พูดก่อนนะครับ ผมไม่เคยคิดที่จะขโมยของๆใครเลย)
หลังเลิกเรียนทุกวัน(ตอนนี้ผมเรียนอยู่ม.6) พวกผมจะไปนั่งกันที่บ้านเพื่อนคนนึงเป็นประจำทุกวัน อยู่มาวันนึง เงินเจ้าของบ้าน(เจ้าของบ้านคือเพื่อนผม)หายไปจากกระปุกออมสิน
(ผมขอไม่บอกรายละเอียดนะครับว่าหายเท่าไหร่) ซึ่งตอนที่เงินหายนั้น ผมรีบขอตัวกลับบ้านก่อน ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีใครรู้ว่าเงินหาย รวมทั้งผมด้วย พอผมกลับมาถึงบ้าน ผมเปิดอ่านแชทกลุ่มในfacebook ที่มีแค่เพื่อนของผมอยู่ ข้อความประมาณว่า "ใครขโมยเงินไปขอให้มัน
" "ใครที่ขโมยไปก็น่าจะรู้ตัวนะ" และอีกสารพัด ซึ่งเป็นการด่าคนที่ขโมยเงินไป ช่วงแรกๆผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าเงินหายไปได้ไง ใครเอาไป ผ่านไปหลายวันเพื่อนๆผมก็มีท่าทีแปลกๆ คือไม่ค่อยพูดกับผม ถ้าพูดก็พูดเหมือนประชดหลายๆเรื่องๆ ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้ครับว่าทำไมเพื่อนถึงพูดแบบนั้น ผ่านไปสักสัปดาห์ จู่ๆเพื่อนๆผมก็ชมผมผ่านทางแชทกลุ่มว่า "เพื่อนดีๆแบบผมหาที่ไหนไม่ได้แล้ว" "เวลามีอะไรเอ(ผมขอใช้นามสมมุติของผมนะครับ)ก็ช่วยตลอด" และอื่นๆอีกมากที่เพื่อนๆชมผม ผมก็ดีใจและก็ทำตัวไม่ถูก ผมพูดกับเพื่อนว่า"ผมก็ทำตัวปกติอ่ะแหละ เพื่อนกันทั้งนั้น" แล้วจู่ๆก็กลับมาคุยเรื่องเงินทึ่หายกันต่อ และแช่งคนที่เอาไปสารพัด ผมก็งงๆและเงียบไป สักแปป เพื่อนอีกคนได้ทักแชทส่วนตัวหาผม ถามนู่นถามนี่ไปเรื่อย และก็มาถึงประเด็นสำคัญ เพื่อนผมถามว่าผมได้เงินอาทิตย์ล่ะเท่าไหร่ ผมก็บอกไป(ขอไม่บอกรายละเอียดนะครับ) เพื่อนผมก็พูดว่า "อ๋อเหร่อ" ตอนนั้นหน้าผมชาและตัวสั่นมาก เพื่อนไม่เชื่อที่ผมพูดเหรอ ทำไมเพื่อนถึงพูดแบบนั้น หลังจากจบสนทนาจากเพื่อนคนนั้น ก็มีแชทจากแชทกลุ่มเพื่อน เริ่มพูดถึงผมในทางที่ไม่ดี แต่ไม่ได้พูดชื่อผมนะ พูดอ้อมๆแต่ว่าพูดถึงผม เริ่มว่าเริ่มด่าผมสารพัด จังหวะนั่นผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ น้ำตาเริ่มไหล มันเจ็บที่หน้าอก ผมปิดแชทและนอนร้องไห้ไปทั้งคืนเลย
รุ่งขึ้น ผมคิดว่าเป็นแบบนี้น่าจะไม่ดีแน่ ผมเลยตัดสินใจโทรไปหาเพื่อน(เจ้าของบ้านที่เงินหาย) แล้วบอกว่าผมไม่ได้เอาไป ผมพูดไปร้องไห้ไป ผมพูดขอโทษต่างๆมากมาย เพื่อนก็บอกไม่เป็นไร ไม่ต้องร้อง น้ำเสียงของเพื่อนตอนนั้น ผมคิดว่าเค้าจะเชื่อผม แต่เปล่าเลย ไม่กี่นาทีหลังจากที่ผมโทนไปหาเพื่อนคนนั้น
มีเสตัสในเฟสจากเพื่อนอีกสองคนว่า "ทำหน้าซื่อๆ แต่ทำตัวสัสๆ #ทำตัวสงสารจังเลย" ผมกลับร้องไห้อีกครั้ง เพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะทำขนาดนั้น ถึงไม่เชื่อผมก็ไม่เป็นไร แต่มาโพสต์มาพูดแบบนั้น ยิ่งทำให้ผมเสียใจเข้าไปอีก ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเพื่อนถึงจะเชื่อผม ผมต้องทำยังไงเพื่อนถึงกลับมาคุยกับผม ตอนนึ้ผมไม่เหลือเพื่อนเลยสักคนครับ เครียดและเสียใจมากเลยครับ ขอคำปรึกษาหน่อยนะครับ
เหมือนผมจะโดนเพื่อนเกลียดเข้าแล้วครับ ?
แต่มันมีเรื่องที่ผมไม่เคยคาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับผม มันก็เกิดขึ้นแล้ว (พูดก่อนนะครับ ผมไม่เคยคิดที่จะขโมยของๆใครเลย)
หลังเลิกเรียนทุกวัน(ตอนนี้ผมเรียนอยู่ม.6) พวกผมจะไปนั่งกันที่บ้านเพื่อนคนนึงเป็นประจำทุกวัน อยู่มาวันนึง เงินเจ้าของบ้าน(เจ้าของบ้านคือเพื่อนผม)หายไปจากกระปุกออมสิน
(ผมขอไม่บอกรายละเอียดนะครับว่าหายเท่าไหร่) ซึ่งตอนที่เงินหายนั้น ผมรีบขอตัวกลับบ้านก่อน ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีใครรู้ว่าเงินหาย รวมทั้งผมด้วย พอผมกลับมาถึงบ้าน ผมเปิดอ่านแชทกลุ่มในfacebook ที่มีแค่เพื่อนของผมอยู่ ข้อความประมาณว่า "ใครขโมยเงินไปขอให้มัน
รุ่งขึ้น ผมคิดว่าเป็นแบบนี้น่าจะไม่ดีแน่ ผมเลยตัดสินใจโทรไปหาเพื่อน(เจ้าของบ้านที่เงินหาย) แล้วบอกว่าผมไม่ได้เอาไป ผมพูดไปร้องไห้ไป ผมพูดขอโทษต่างๆมากมาย เพื่อนก็บอกไม่เป็นไร ไม่ต้องร้อง น้ำเสียงของเพื่อนตอนนั้น ผมคิดว่าเค้าจะเชื่อผม แต่เปล่าเลย ไม่กี่นาทีหลังจากที่ผมโทนไปหาเพื่อนคนนั้น
มีเสตัสในเฟสจากเพื่อนอีกสองคนว่า "ทำหน้าซื่อๆ แต่ทำตัวสัสๆ #ทำตัวสงสารจังเลย" ผมกลับร้องไห้อีกครั้ง เพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะทำขนาดนั้น ถึงไม่เชื่อผมก็ไม่เป็นไร แต่มาโพสต์มาพูดแบบนั้น ยิ่งทำให้ผมเสียใจเข้าไปอีก ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเพื่อนถึงจะเชื่อผม ผมต้องทำยังไงเพื่อนถึงกลับมาคุยกับผม ตอนนึ้ผมไม่เหลือเพื่อนเลยสักคนครับ เครียดและเสียใจมากเลยครับ ขอคำปรึกษาหน่อยนะครับ