เกริ่นก่อนว่าเเต่งงานมา 3 ปีเเล้ว

เเต่คบกันมา 7-8 ปีเเล้ว เรารักเขาเเละเขาก็รักเรา
มากคะ เขาอายุมากกว่าเรา 10 กว่าปี

เขาจะดูเเลเราทุกอย่าง เจ็บป่วยก็ดูเเลกันเเละกัน
ทำกับข้าวให้ทาน เพราะเราทำไมเป็น
เเต่เราก็เเบ่งมาทำงานบ้านคะ

เขาไม่ทานเหล้าไม่สูบบุหรี่ มีเฮาฮาสังสรรคกับเพื่อน เขาจะชอบเอาเราไปด้วยตลอด

เเต่คือพักหลังเราทะเลาะกันบ่อย ด้วยอารมย์ที่เราเด็กกว่าก็เอาเเต่ใจบ้าง เเต่ก็เพราะเป็นห่วงเขา
เเละเขาเป็นคนอารมย์ร้อนด้วย

บางทีเรางอล ก็ขับรถออกไปข้างนอก
เพื่อระงับสติอารมย์ บางทีก็เดินหนีอออกมาคนเดียวบ้างอะไรบ้าง เพราะเรารู้ว่าเด๋วเจอหน้าจะเถียงกันเปล่าๆ

เเต่พอเรากลับมาเขาโกรธมากค่ะ
บอกให้ไปคุยกันบนห้อง
เเต่เราก็ไม่อยากคุยเห็นเขาโมโห เขาเลยกระชากเราคะ ดึงเลย เเล้วโยนเราบนเตียงทุบบ้าง

เหมือนระงับอารมย์ไม่อยุ่ เราก้อร้องไห้เสียใจมากๆ
ทึ่เขาทำกับเราเเบบนี้ คิดในใจว่าเราทนเขาไม่ได้เเน่ ต้องเลิกๆๆ สักพักเขาก้อมากอดเราคะ เหมือนอารมย์เย็นลง พยายามดูเเลปลอบใจ

หลังจากนั้นเราก้อคุยกับกันว่าเรารับไม่ได้ในเรื่องเเบบนี้ เขาบอกเขาระงับอารมย์ไม่ได้ เราก้อคิดว่าถ้ามีครั้งต่อไปต้องเลิกอย่างเดียวไม่ทนอีกเเล้ว

เเต่ด้วยความที่เราก็รักเขามากคะ ข้อดีของเขามีมากกว่าข้อเสีย เเต่ก็เป็นเเบบนี้ ที่เขาทำร้ายเรา
ประมาน 2-3 ครั้ง

มันเเบบว่ารักเเต่ก็อยากเลิกเพราะเเบบนี้
เรายังให้อภัยในข้อดีของเขาอยู่ เราทำถูกไหมคะ