ขอพูดถึงการเล่นเกมในเชิงสังคมวิทยา ปรัชญาบ้าง?

เกมเปรียบดังเป็นการหลุดออกจากโลกแห่งความจริงมายังโลกจินตนาการที่แสนสนุก หลายคนบ่นเรียน ทำงานเหนื่อย กลับมาจึงมาเล่นเกม เวลาว่างๆเขาเลือกที่จะเล่นเกมมากกว่า ทำงานหรือทำอย่างอื่น แสดงว่า เขาชอบเกมมากกว่าสิ่งอื่นใด เพราะใครชอบอะไรมากก็มักจะใช้เวลาไปกับสิ่งนั้นมาก

เคยดูหนังสงครามพวกพระเอกพูดถึงว่าอยู่บ้านทำอไรกันบ้าง ความหมายของชีวิตคือะไร คนนึงเล่าว่าชอบเล่นเกม halo อยากไปลองสงครามจริงบ้าง อีกคนจะเล่นเกมเก็บเวลให้ถึง 99 ถึงแล้วจะเป็นไงต่อไม่รู้ พระเอกก็บอกว่าถึงแล้วก็แค่นั้น วนกลับมาเล่นใหม่อีกที และบอกว่าชีวิตไม่มีความหมาย เกิดมาก็เล่นเกมสนุกๆ ใช้เวลาไปแล้วก็แก่ตายลง แค่นั้น

ตอนนี้เกมเป็นอุตสาหกรรมที่ใหญ่มาก ใหญ่กว่าวงการเพลง วงการหนังเสียอีก เกมกลายเป็น subculture เหมือน กีฬา และดนตรี ใครชอบเล่น คุยเรื่องกีฬาก็จับกลุ่มกัน ใครชอบเล่นเกมก็คุยจับกลุ่มกัน เป็นแหล่งเชื่อมสัมพันธ์ กิจกรรมที่ทำให้คนมารวมกัน รู้สึกเป็นหมู่คณะเดียวกัน

เกมเป็นยิ่งกว่าเกม ที่ไว้เล่นสนุกๆ เป็นโลกหลุดพ้นที่คนจำนวนมากเลือกที่จะใช้เวลา friday night หรือเวลาอื่นๆ หนีไปจากโลกแห่งความจริง


จากแนวโน้มต่างๆ รวมทั้ง vr เป็นไปได้ว่าอนาคตเราอาจจะไปอยู่ในโลกแมททริกว์จริงๆ โยจุดเริ่มต้นมาจากเกมนี่เอง


ไม่น่าเชื่อว่าเกมที่มีมาประมาณปี 1960 ใน 50 กว่าปีนี้จะส่งผลกระทบกับมนุษย์มหาศาลถึงเพียงนี้



-PC master race