โดนคุณครูมองว่าเป็นเด็กมีปัญหา...

สวัสดีค่ะ หนูอยากจะมาเล่าเรื่องในตอนนี้และอยากทราบว่าถ้าอยู่ในสถานการณ์เดียวกับหนูพวกพี่ๆจะแก้ปัญหายังไง? ตอนนี้หนูอยู่ม.2 นะคะ ในห้องหนูมีนักเรียนเกือบ 40 คน มีผญ.ประมาณ 15 คน หนูมีเพื่อนแบ่งเป็นสองกลุ่ม กลุ่มนึงมี 9 คนซึ่งรวมหนู จะเป็นกลุ่มสายฮาๆบ้าๆแต่เวลาทำงานกลุ่มเรามักจะไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เพราะในตอนม.1 เรายังไม่สนิทกันเท่าไหร่ พึ่งจะมาสนิทกันในม.2 แต่จะอยู่ด้วยกันตลอดเวลาทั้งกลับบ้านและในห้องเรียน และอีกกลุ่มนึงมี 6 คนรวมหนูเหมือนเดิม อ่อ เพื่อนสนิทหนูขอใช้ชื่อแทนว่า A ล่ะกันนะคะ อยู่ทั้งสองกลุ่มเหมือนหนูค่ะ กลุ่มนี้จะออกเงียบๆกันแทบทั้งกลุ่ม เราจะอยู่ด้วยกันแค่ตอนทำงานกลุ่มและกินข้าวนั่งโต๊ะเดียวกันเท่านั้น แต่ทุกครั้งในวันปกติหนูก็คุยกับทุกคนแบบไม่ได้แบ่งแยกกลุ่มนะคะ เข้าเรื่องค่ะ นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตอนเทอม 1 นะคะ คุณครูวิชาหนึ่งได้สั่งให้ทำงานกลุ่ม โดยแบ่งเป็นกลุ่มละ 4 คนค่ะ หนูก็อยู่กับ A และเพื่อนในกลุ่มเงียบๆอีกสองคน ขอแทนว่า T กับ E นะคะ ซึ่งคุณครูสั่งให้ทำนิทานเกี่ยวกับพวกกตัญญ สามัคคี อะไรพวกนี้น่ะค่ะ พวกหนูก็แบ่งงานย่อยๆกันประมาณว่า ให้ T คิดเนื้อเรื่อง E วาดรูป A ระบายสี แล้วหนูก็ทำพวกช่วยเหลือทุกๆอย่างเช่นซื้อกระดาษมาพับ เอากาวมาติดกระดาษลบเส้นดินสอ ตัดเส้น แบ่งช่อง อะไรพวกนี้อ่ะค่ะ ทำทุกๆอย่างที่ช่วยได้ ก็กลับบ้านไปทำกัน ทีนี้คุณครูสั่งให้ใช้เป็นกระดาษร้อยปอนด์ 6 แผ่นค่ะ ซึ่งแผ่นนึงก็ 5 บาทแล้วเนอะ รอบแรกที่บ้าน E มีค่ะ เลยอาสาจะเอามา เอามาปุ๊ปหนูกับ A ก็ช่วยกันพับกันติดค่ะ แล้วก็บอกให้ E เอาไปวาดนะ แต่พอเช้าวันต่อมา E ก็บอกกับหนูว่าแลกงานกันได้มั้ย เพราะ E ยังทำการบ้านไม่เสร็จ แถมใกล้จะส่งแล้วด้วย ตอนนั้นหนูก็แลกไปค่ะ เพราะในกลุ่มมีแค่หนูกับ E ที่วาดรูปเป็น แต่ในใจก็คิดว่าหนูก็ได้การบ้านเท่ากันเวลาก็เท่ากันทำไมการบ้านไม่เสร็จล่ะ แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก ถือว่างานกลุ่ม แต่ประเด็นคือ E ลืมเอามาค่ะ ทำไงล่ะค่ะ พวกหนูก็เห็นว่าใกล้จะส่งแล้วด้วย ซื้อใหม่สิคะ นี่ต้องซื้อกาวใหม่ด้วยนะคะกาวหมด มันต้องทาทั้งหน้าแล้วประกบเลย กาวก็ไม่ค่อยติดทาหลายรอบมากค่ะ เอาล่ะค่ะ ซื้อใหม่พับใหม่ติดใหม่ เงินใครคะ เงินหนูกับ A ค่ะ หนูก็เตรียมพร้อมวาดล่ะค่ะ พออ่านเรื่องที่ T เขียนแล้วนี่แทบร้อง คือแบบเขียนงงๆวนไปวนมามากค่ะยาวด้วย แล้วหน้ามันมีจำกัด หนูกับ A ก็เลยมาคิดเรื่องใหม่แต่ดัดแปลงมาจากที่ T เขียนค่ะ แบ่งช่อง วาดรูป ตัดเส้น คิดคำพูด ตั้งแต่เลิกเรียนประมาณชม.กว่า ถึงบ้านอาบนํ้าจัดของเสร็จมานั่งทำต่อค่ะยันเที่ยงคืนครึ่งกว่าๆเลยค่ะ จริงๆ แบบตอนนั้นหนูรู้สึกเซงมากๆค่ะ แต่พยายามทำความเข้าใจว่างานกลุ่มเนอะ อ่ะ ทีนี้เหลือลงสีสิคะ หนูเป็นคนที่ระบายสีไม่สวยเลยต้องระบายเข้มๆถึงจะสวยแต่ด้วยความที่มันส่งพรุ่งนี้แล้วไม่ทันแน่ๆเลยว่าจะไประบายกับคนในกลุ่มพรุ่งนี้ค่ะ นัดกันในแชทเฟซ มากันเร็วๆหน่อยได้มั้ย ซักหกโมงอ่ะ เพราะโรงเรียนหนูเข้าแถวเจ็ดโมงครึ่งแถมเวลาเรียนในห้องก็ทำงานไม่ได้ค่ะ E ก็บอกโอเคจะมาเร็วๆ T ก็ตอบว่าจะพยายามรีบๆมา หนูต้องใช้เวลาประมาณครึ่งชม.ในการเดินทางไปโรงเรียนค่ะ หรือก็คือต้องออกตีห้าครึ่งนั้นแหล่ะค่ะ บ้านหนูอยู่แถวๆอู่รถเมล์ค่ะ เดินออกจากซอยประมาณห้านาทีแล้วก็ถึงป้ายรถเมล์ค่ะ แล้วคือมันมืดเนอะ หนูก็กลัวนะแต่ก็อืมม พยายามไม่สน มันงานกลุ่มมส่งวันนี้แล้วว ถึงปุ๊ปนั่งทำกันเลยค่ะ ประมาณหกโมงครึ่งกว่าๆเกือบเจ็ดโมง E ก็มาค่ะ มาปุ๊ปก็มาช่วยพวกหนูค่ะ ซักพัก T ก็มาค่ะ ห้องหนูจะนั่งกันตรงเวทีในโดมที่เข้าแถวค่ะ พวกหนูสามคนก็อยู่บนเวทีนั่งทำกัน แต่ T มาแล้วก็ไปนั่งอยู่ตรงริมบันไดขึ้นเวทีค่ะ ไม่มีการเดินมาแบบ ให้เค้าช่วยอะไรมั้ย ไม่ค่ะไม่มี พวกหนูก็เริ่มรู้สึกไม่โอเคล่ะ แต่ก็ปล่อยไป แต่พวกหนูนั่งระบายกันก็ยังไม่เสร็จค่ะ เลยว่าจะไปทำในห้องต่อ (ในห้องเรียนหนูแบ่งเป็นสองฝั่งค่ะซ้าย-ขวา หนู A T นั่งฝั่งซ้ายและเพื่อนอีกกลุ่มก็นั่งฝั่งซ้ายกันหมด หนูนั่งแถวสามกับเพื่อนคนนึงในกลุ่ม ส่วน A กับ T นั่งข้างกันแถวสุดท้าย E กับเพื่อนกลุ่มที่เงียบๆนั่งฝั่งขวากันหมดเลย) คาบแรก พระพุทธค่ะ คุณครูเขาก็มาสอนเปิดโปรเจ็คเตอร์ให้ดูแล้วก็ให้ทำชีทสองสามหน้า ด้วยความที่หนูเป็นพวกที่ไม่ชอบมีการบ้านหรืองานค้างก็ทำชีทเสร็จทั้งเล่มให้ครูตรวจเรียบร้อยแล้วค่ะ เลยขออนุญาตคุณครูมาทำงานกลุ่ม ครูก็โอเคค่ะ แต่คนในกลุ่มหนูยังไม่มีใครเสร็จเลยค่ะ หนูเลยมานั่งๆทำก่อน พอ A เสร็จแล้วก็มาช่วยทำค่ะ E ก็มาช่วยจนเสร็จ หนูกับ A ก็มาคุยกันค่ะว่าแบบ T ไม่มาช่วยเลยว่ะ เอาไงดี มันงานกลุ่มนะ T แทบไม่ทำอะไรเลย พวกหนูเลยตัดสินใจตัดชื่อออก เพราะคุณครูได้เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าถ้าใครไม่ช่วยให้ตัดชื่อได้เลย พอส่งปุ๊ปคุณครูเขาบอกว่าระบายสีอ่อนไป ให้กลับไประบายสีเข้มๆแล้วมาส่งอาทิตย์หน้าแทน ในตอนนั้นหนูก็ถามคุณครูว่า มีเพื่อนคนนึงไม่ช่วยงาน ขอตัดชื่อออกนะคะ คุณครูก็ถามเหตุผลว่าทำไมไม่ช่วยเพื่อนล่ะ T ก็ไม่ตอบค่ะ เอาแต่ก้มหน้าเงียบ คุณครูก็ได้ถามมาอีกว่าให้เพื่อนอยู่ในกลุ่มเหมือนเดิมได้มั้ย ครั้งนี้ระบายสีใหม่ก็ให้เพื่อนช่วยสิ พวกหนูก็เลย อืม โอเค ใส่ก็ใส่ แล้วก็ไปนั่งระบายสีกันต่อ จนหมดคาบคุณครูก็เรียกพวกหนูไปคุยกันนอกห้อง ว่าแบบ T ไม่ได้ทำงานเลยหรอ ทำไมล่ะ T ก็ไม่ตอบค่ะก้มหน้า A ก็เลยอธิบายแทนว่าตอนแรกให้เขาเขียนเรื่องแต่เขาเขียนงงๆวนไปวนมาซํ้าๆ พอบอกให้ลองเปลี่ยนๆแก้ๆหน่อยก็ไม่ทำ พวกหนูเลยมาทำกันเองเพราะใกล้ส่งแล้ว คุณครูก็ถามอีกว่า แต่เขาก็ช่วยคิดเรื่องเขียนมาแล้วนิ ก็ถือว่าทำแล้วนะ หนูเลยตอบไปว่าก็ใช่ค่ะ แต่มันใช้ไม่ได้พวกหนูเลยต้องมาปรับใหม่ พอคุณครูหันไปถาม T เขาไม่ตอบค่ะก้มหน้า แล้วร้องไห้ค่ะ ตอนนั้นพวกหนูคือตกใจมาก แบบ เฮ้ย ร้องเลยหรอ ที่ควรจะร้องมันพวกเค้าไม่ใช่หรอ เหนื่อยจะตายกว่างานมันจะเสร็จ เท่านั้นแหล่ะค่ะ ไม่รู้ว่าคุณครูเขาพอเห็นว่า T ร้องไห้ก็สงสารหรืออะไรขึ้นมา แต่กลายเป็นพวกหนูแย่มากที่หาว่าเพื่อนไม่ทำงานทั้งๆที่เพื่อนก็ช่วย T ก็ร้องไห้วนไปค่ะ หนูกับ A ตอนนั้นก็นํ้าตาซึมแล้วค่ะ แต่ไม่อยากร้องให้คุณครูเห็น ก็พยายามๆกลั้นๆค่ะ แต่ T นี่คือไหลเป็นนํ้าตกเลยค่ะ พอคุณครูไปสอนคาบต่อไปที่ตึกอื่น อยู่ๆ T ก็หยุดร้องไห้ได้เฉยเลยค่ะ แต่หนูกับ A นี่คือแบบ เฮ้ย กลายเป็นฝ่ายผิดเฉยเลย ตอนนั้นแหล่ะค่ะ A ก็บอกกับหนูว่าจริงๆแล้วเรื่องอ่ะ A เป็นคนคิดหมดเลย T ไม่ได้คิดเลย แต่ A ก็ไม่ได้พูดออกไปตอนนั้นเพราะหนูบอกไปก่อนด้วยความที่หนูนั่งห่างกัน A และคนละที่ เลยไม่รู้เรื่อง แถม T ก็ร้องไห้แล้วด้วย ถ้าบอกไป T ก็ยิ่งเป็นคนผิด คือ A นี่เป็นเพื่อนสนิทกับ T มาตั้งแต่โรงเรียนเก่าแล้วค่ะ ยิ่งเป็นคนใจอ่อน พอเห็นนํ้าตา T ก็เลยหายโกรธ แต่ความรู้สึกคือแบบ ..  เศร้ามากๆ ตอนนั้นหนูก็เข้าใจนะคะ ว่าคุณครูก็ไม่อยากให้ทะเลาะกัน แต่แบบ เฮ้อออออออ มันรู้สึกอธิบายไม่ถูกเลยจริงๆค่ะ ก็มาระบายสีกันใหม่ค่ะ แล้วคือพวกหนูเลิกสี่โมงทุกวันเลยค่ะ คือไม่มีเวลาว่างมาทำงานกันเลย ตอนกลางวันมีเวลา 50 นาที หนูกับ A คือกินเร็วมากค่ะ ไม่เกินสิบนาทีนี่เก็บจานกันเสร็จเรียบร้อย แต่ E กับ T กินช้าอ่ะค่ะ E ประมาณ สิบห้าถึงยี่สิบนาที แต่ T นี่ยี่สิบนาทีขึ้นไปเลยค่ะ ก็เหลือเวลาแค่ ครึ่งชม.กว่าๆอ่ะค่ะ กว่าจะไปเก็บจานขึ้นห้องกันก็เหลือเวลาไม่เยอะแล้ว เลยมานั่งทำกันตอนเย็นแทน พวกหนูออกมานั่งทำงานกันหน้าห้องเพราะเพื่อนในห้องทำเวรกันอยู่ แต่ T ไม่ออกมาทำค่ะ ทำเป็นไปจัดโต๊ะเรื่อยๆ แบบมันตรงอยู่แล้วก็ยังทำเป็นไปจัดๆ ทุกตัวเลยค่ะ จน A เริ่มทนไม่ไหว เลยเปิดประตูเข้าไปบอกค่ะว่าให้มาทำงานซักที เพราะตอนนั้นก็สี่โมงครึ่งกว่าๆแล้ว แถมคนอื่นๆในห้องก็ทำเสร็จหมดแล้ว ปิดไฟกลับกันหมดแล้ว พวกหนูก็ไม่อยากจะกลับช้ากัน ภาพที่เห็นคือ T นั่งเปิดแฟ้มเล่นค่ะ คือนั่นไม่ใช่ชีทเรียน ไม่ใช่อะไรเลย รูปวาดเล่นของเพื่อนคนนึงในกลุ่มเฉยๆค่ะ แล้วเปิดแบบดูหนึ่งใบ ค่อยๆพลิกแบบพินิจพิจารณามากค่ะ หนูกับ A เป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้วค่ะ พอมารู้คือเดือดมากค่ะ A ก็เลยประชดไปค่ะ ถ้าไม่ช่วยก็กลับบ้านไปเหอะ พอ T ได้ยินแบบนั้น กลับบ้านเลยค่าาา กลับเลยย แล้ววันนั้นนี่คือพวกหนูนั่งทำกันอยู่สามคน จนกลุ่มอื่นเห็นเลยมาช่วย ตอนนั้นคิดเลยค่ะ คนกลุ่มอื่นยังมาช่วยแบบไม่ได้ขอ ล่ะคนในกลุ่มนี่คืออะไรวะ ก็นั่งทำกันยันหกโมงจนเสร็จ แยกย้ายกันกลับค่ะ วันนั้นคือหนูถึงทุ่มครึ่งกว่าๆค่ะ ด้วยความที่รถไม่มา แถมคนก็เยอะอีก ลำบากมากค่ะตอนนั้น จนมาถึงจุดพีคมากค่ะ วันนั้นคุณครูเขานัดไปส่งงานที่ตึกคุณครูเขาหลังเลิกเรียนค่ะซึ่งอยู่ตึกตรงข้ามกัน หนูอยู่ตึก 3 ชั้น 3 คุณครูเขาอยู่ตึก 5 ชั้น 5 วันนั้นก็ดันเป็นเวรหนูพอดีค่ะ หนูเป็นเวรถูพื้น ด้วยความที่ไม่อยากให้เพื่อนที่เป็นเวรรอนานเลยจะรีบๆไปรีบๆส่ง แต่ปรากฏว่า T หายไปค่ะ คุณครูก็กำชับว่าให้ทุกคนในกลุ่มมาส่งด้วยกัน หนูก็เดือดสิคะ ยิ่งรีบๆอยู่ หายไปไหน หากันทั่วโรงเรียนเลยค่ะ ไปทุกชั้นในตึก ไปหารอบโรงเรียน ทั่วสนาม ในโรงอาหาร ทุกๆที่ โทรหาก็ไม่รับ พอใช้เครื่องเพื่อนคนอื่นก็กดตัดสายค่ะ โทรเรื่อยๆจนรับค่ะ T บอกว่าอยุ่ในห้องนํ้า เค้ามาเข้าห้องนํ้า คือแบบเกินไปมั้ยอ่ะ เข้าห้องนํ้าเป็นชม.ถ้าไม่ตกส้วมก็คงไปช่วยคุณป้าเขาขัดห้องนํ้ามั้งคะนั่น พวกหนูเลยบอกให้รีบๆออกมาได้แล้ว ต้องไปส่งงาน ยังพูดไม่ทันจบ T ก็ตัดสายเลยค่ะ พวกหนูนี่ก็วิ่งขึ้นบันไดไปที่ห้องนํ้าเลยค่ะ ตะโกนเรียกชื่อดังมาก จนคนอื่นในห้องนํ้าหันมามอง ยืนรออีกเกือบห้านาที ก็ไม่มีใครออกมา พวกหนูเลยคิดว่าขึ้นไปแล้วมั้ง ก็วิ่งขึ้นไปค่ะ สรุปไม่เจอ นี่ก็เดือดมากๆอ่ะ วิ่งลงไปหารอบโรงเรียน หนูก็หงุดหงิดบวกกับเกรงใจเพื่อนเลยขึ้นไปชุบผ้าถูก่อนค่ะ ตอนนั้นคือหนูเอานํ้าราดตัวเองเลยค่ะ พยายามสงบสติอารมณ์โดยไม่ไปพาลใส่ T ขึ้นไปก็เจอ T ยืนอยู่ นํ้าตาคลอๆ เพื่อนๆเกือบครึ่งห้องไปยืนรุมล้อมเหมือนหนูไปแกล้ง T แล้ว T ร้องไห้ หนูมองแบบอารมณ์ไม่ดีมากค่ะ คือแบบห้าโมงจะครึ่งแล้วอ่ะ เขาก็นํ้าตาไหลค่ะ เพื่อนก็ปลอบกันใหญ่เลยค่ะ ตอนนั้น A แบบความอดทนนี่ไปหมดแล้ว เลยตะโกนเลยค่ะ ไปไหนมาวะ พวกเค้าหาแกกันเป็นชม. งานก็ต้องไปส่ง M(แทนชื่อหนูนะคะ)มันก็ต้องไปทำเวรต่อ คนอื่นก็รอตั้งนานแล้ว รู้ตัวป้ะว่าสร้างปัญหาให้คนอื่นอ่ะ T ก็ยิ่งร้องไห้ พูดว่า เค้าขอโทษ ล่ะก็ก้มหน้าๆ หนูเลยบอก ไปส่งงานได้ยัง รออยู่คนเดียว Eก็ต้องรีบกลับบ้าน แม่เขารอตั้งแต่สี่โมงล่ะนะ พวกหนูก็เดินนำจะไปตึก 5 ค่ะ T ก็ยืนตรงนั้น เพื่อนก็เลยพาค่อยๆเดินไปค่ะ แบบจับแขนแล้วก็ปลอบๆ A ก็เลยตะโกนกลับค่ะว่า เดินเร็วๆไม่ได้หรอ คิดว่านี่มันกี่โมงแล้ว ครูเขานัดเลิกเรียน นี่จะกลับกันทั้งโรงเรียนอยู่แล้วยังไม่ได้ส่ง แล้วเดินเองไม่เป็นหรอ ต้องให้เพื่อนประคองอ่ะ ตอนนั้นเพื่อนคนอื่นคือกลัว A กับหนูมาก เดินหนีกันเลยค่ะ พวกหนูก็รีบๆไป ระหว่างเดินก็ถามว่าไปไหนมา ไปหาที่ห้องนํ้าไม่เจอ T ก็เงียบค่ะ พอพวกหนูขึ้นไปส่ง คุณครูก็ถามว่าเป็นอะไรกันอีกล่ะ อะไรประมาณนี้ ก็นั่งๆคุยกันค่ะ ตอนนั้นจะหกโมงแล้ว หนูยังไม่ได้ทำเวรเลย หนูก็เลยจะโทรหาเพื่อนว่า เดี๋ยวเก็บกุญแจห้องให้เองก็ได้ กลับกันไปก่อนเลย คุณครูก็บอกให้เก็บโทรศัพท์ค่ะ หนูก็เลยบอกจะโทรหาเพื่อนเรื่องทำเวร คุณครูเขาก็บอกว่าถ้ามีปัญกาอะไรเดี๋ยวครูจัดการให้ แต่ตอนนั้นคือหนูไม่ได้กลัวมีปัญหาอะไรแต่หนูเกรงใจเพื่อนที่ต้องมารอหนูทำเวรอยู่คนเดียวตั้งเกือบสองชม. เลยเงียบไป ที่บ้าน A ก็เริ่มโทรมาว่าแล้วว่าทำไมกลับช้าขนาดนี้ พวกหนูก็อยากรีบๆกลับกันแล้ว เลยอธิบายไป คุณครูก็ถามว่าแล้วตอนเพื่อนไปหาทำไม T ไม่ออกมาล่ะ T บอกว่า หนูออกมาแล้วค่ะ แต่ตามเพื่อนไม่ทัน เรียกแล้วแต่เพื่อนไม่ได้ยิน ตอนนั้นพวกหนูคือแบบ ห้ะ ยืนรอเกือบห้านาทีตะโกนเรียกก็ดัง มั่นใจหรอว่าออกมาไม่ทันอ่ะ เรียกไม่ทันนี่คือเสียงเบาขนาดนั้นเลย ห่างกันจนไม่ได้ยินเลยว่างั้น แล้วเพื่อนอีกคนก็บอกว่าเขาเดินกลังสุด ก็หันไปมองตั้งหลายรอบก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรและไม่เห็นใครออกมาด้วย
เดี๋ยวมาพิมพ์ต่อนะคะ ตรงนี้ตัวอักษรครบแล้วค่ะ