ส วั ส ดี ค รั บ
ก ร ะ ทู้ แ ร ก ใน ชี วิ ต ข อ ง ผ ม
ไ ม่ รู้ จะ เ ขี ย น ใ ห้ ดี ยั ง ไ ง เ ล ย ข อ ก ลั่ น อ อ ก ม า จ า ก หั ว ใ จ ล ะ กั น

เชียงคานเป็นความฝันตอนเด็กมากๆ
จนเกือบลืมไปละ จำได้ว่าตอนนั้นดูทีวีแล้วมีรายการหนึ่ง
พาไปเที่ยวเชียงคาน ภาพถนนคนเดินมันยังติดตาแบบเลือนรางจนถึงทุกวันนี้

เคยกระซิบบอกกับตัวเองว่าต้องไปให้ได้ ต้องไปให้ได้ ต้องไปๆ
มาถึงวันนี้เติบโตขึ้น ก็เลยไม่อยากให้มันเป็นภาพที่เลือนรางอีกต่อไป

แต่เฮ้ยยยย……กว่าจะตัดสินใจไปได้นี่
ก็ปาตี 4 ของวันเสาร์แล้ว เอาเสื้อผ้าที่กองไว้บนเตียงตั้งแต่วันศุกร์
แต่ไม่ได้ยัดใส่กระเป๋า คืนวันนั้นไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ
กลับมาก็ประมาณตี 3 เฮ้ยเอาไงดี ตัดสินใจไปก็ไปเก็บของใส่กระเป๋า มีแค่ตัวกับหัวใจแล้วไปทำตามฝัน

ก า ร เ ดิ น ท า ง ค รั้ ง นี้ จึ ง เ ริ่ ม ต้ น ขึ้ น
ณ บั ด นี้