ถ้าเรารักเขาจริงๆ เราควรปล่อยเขาไปมีความสุขใช่มั้ยคะ
ทั้งๆที่ใจเราทุกข์ทรมาน ร้องไห้กับการที่ต้องเดินออกมา
เราควรยืนมองเขามีความสุขอยู่ไกลๆใช่มั้ย
ตอนนี้เหนื่อยมากค่ะ ยังไม่รู้จะทำใจยังไงดี
แต่ก็พยายามจะเดินต่อไปให้ได้โดยไม่มีเขา
ไม่อยากรับรู้เรื่องราวของเขาอีก อยากให้ความทรงจำหายไปเลยยิ่งดี
ทุกวันนี้ฝันร้ายทุกวัน ไปที่อื่นก็เหมือนเปลี่ยนที่ไปเศร้ามากกว่า
มีวิธีทำให้ดีขึ้นบ้างมั้ยคะ