ตามหัวข้อเลยครับ การด่าในแบบที่เราๆ เข้าใจ กัน ผมจะยกตัวอย่างความขัดแย้งที่เกิดขึ้นให้ครับ
- นาย B ด่าทอ ท้าทายนาย A บนอินเทอร์เน็ต นาย A สืบหาที่อยู่จนได้เลยไปตามนาย B ถึงที่ พอเจอหน้า นาย B พูดได้ประโยคเดียว
"ขอโทษครับพี่ๆ ผมไม่รู้ว่าเป็นพี่ ผมผิดไปแล้ว" นั่งซึมเป็นแมวหงอยด้วยความกลัว (เคยเกิดขึ้นจริง)
- นาย B ตะโกนด่านาย A ที่ขับรถไม่ถูกใจนาย B นาย A ได้ยินจึงตีรถกลับมา พอถอดหมวกออก คล้ายกับตัวอย่างแรก
"ผมขอโทษครับพี่ ผมไม่ได้ตั้งใจจะมีปัญหากับพี่ครับ ผมขอโทษๆ" แล้วก็ไหว้กันรัวๆ (เคยเกิดขึ้นจริง)
- นาย B ตะโกนด่าเทพเจ้าว่าไม่ยุติธรรมต่อตนเอง แต่เมื่อเขาเจอเข้ากับเหตุการณ์บางอย่างที่คิดว่ามาจากเทพเจ้า เขาจึงคุกเข่าแล้วพูดว่า
"ข้าแต่เทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ข้าขออภัยในสิ่งที่ข้าได้ล่วงเกินท่าไปด้วย" แล้วเขาก็ร้องให้ (เคยได้ยิน)
- ผมเคยได้ยินเรื่องของความเชื่อหนึ่งที่เมื่อ ผู้ที่นับถือ สาปแช่ง ด่าทอ หรือประหัตประหาร ความเชื่ออื่นๆ เขาจะยิ่งมีความสุข มันทำให้พวกเขาไม่กลัวที่จะสร้างความขัดแย้ง หรือยินดีตายได้เพื่อความเชื่อนั้นๆ ผมไม่รู้ว่าสุขแบบนี้เป็นแบบไหน แต่ถ้ามันจริงหรือไม่จริงอย่างไร ได้โปรดอธิบาย
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทั้งสี่ตัวอย่างนี้จะสังเกตได้ว่า คนจำพวกหนึ่งเหมือนจะเก่งมาก ณ เวลาหนึ่ง แต่พอรู้ว่าตัวเองกำลังเจอเข้ากับอะไร ก็ถึงกลับเปลี่ยนรูปแบบทางพฤติกรรมทันที ด้วยเหตุผลบางอย่าง ประเด็นคือ ทำไมพวกเขาจึงทำเรื่องแบบนั้นไปตั้งแต่แรก ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่พร้อม เป็นรูปแบบชีวิตที่ไม่พร้อมที่จะปะทะ แต่ก็ร้องหาการปะทะ ... คือ เข้าใจไหมครับ คนเราจะสร้างปัญหาให้ตัวเองทำไม อันนี้ผมงงมาก
ปล. เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผม ไม่เกี่ยวกับคนในตัวอย่างที่ผมยกมา มันเป็นเรื่องของความรู้ในเชิงจิตวิทยาเท่านั้น และ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะไม่ต้องเตือนเรื่องนี้ซ้ำ
ปปล. มันมีอยู่สามข้อใหญ่ๆ ที่ผมต้องการคำตอบ คือ ในเชิงของ เหตุผล, ความเชื่อ, และ ตรรกศาสตร์ อย่าแปลกใจถ้าเห็นผมแทกห้องศาสนา แต่ได้โปรด อย่าหลงประเด็น ย้ำ ว่า อย่าหลงประเด็น
ปปปล. ผมไม่ได้กำลังพูดถึงศาสนาอิสลาม อย่าลากพวกเขามาเกี่ยว หรือโจมตีพวกเขา
การด่า คืออะไร มีลักษณะทางจิตวิทยา หรือความเชื่อ อย่างไรครับ
- นาย B ด่าทอ ท้าทายนาย A บนอินเทอร์เน็ต นาย A สืบหาที่อยู่จนได้เลยไปตามนาย B ถึงที่ พอเจอหน้า นาย B พูดได้ประโยคเดียว
"ขอโทษครับพี่ๆ ผมไม่รู้ว่าเป็นพี่ ผมผิดไปแล้ว" นั่งซึมเป็นแมวหงอยด้วยความกลัว (เคยเกิดขึ้นจริง)
- นาย B ตะโกนด่านาย A ที่ขับรถไม่ถูกใจนาย B นาย A ได้ยินจึงตีรถกลับมา พอถอดหมวกออก คล้ายกับตัวอย่างแรก
"ผมขอโทษครับพี่ ผมไม่ได้ตั้งใจจะมีปัญหากับพี่ครับ ผมขอโทษๆ" แล้วก็ไหว้กันรัวๆ (เคยเกิดขึ้นจริง)
- นาย B ตะโกนด่าเทพเจ้าว่าไม่ยุติธรรมต่อตนเอง แต่เมื่อเขาเจอเข้ากับเหตุการณ์บางอย่างที่คิดว่ามาจากเทพเจ้า เขาจึงคุกเข่าแล้วพูดว่า
"ข้าแต่เทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ข้าขออภัยในสิ่งที่ข้าได้ล่วงเกินท่าไปด้วย" แล้วเขาก็ร้องให้ (เคยได้ยิน)
- ผมเคยได้ยินเรื่องของความเชื่อหนึ่งที่เมื่อ ผู้ที่นับถือ สาปแช่ง ด่าทอ หรือประหัตประหาร ความเชื่ออื่นๆ เขาจะยิ่งมีความสุข มันทำให้พวกเขาไม่กลัวที่จะสร้างความขัดแย้ง หรือยินดีตายได้เพื่อความเชื่อนั้นๆ ผมไม่รู้ว่าสุขแบบนี้เป็นแบบไหน แต่ถ้ามันจริงหรือไม่จริงอย่างไร ได้โปรดอธิบาย
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทั้งสี่ตัวอย่างนี้จะสังเกตได้ว่า คนจำพวกหนึ่งเหมือนจะเก่งมาก ณ เวลาหนึ่ง แต่พอรู้ว่าตัวเองกำลังเจอเข้ากับอะไร ก็ถึงกลับเปลี่ยนรูปแบบทางพฤติกรรมทันที ด้วยเหตุผลบางอย่าง ประเด็นคือ ทำไมพวกเขาจึงทำเรื่องแบบนั้นไปตั้งแต่แรก ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่พร้อม เป็นรูปแบบชีวิตที่ไม่พร้อมที่จะปะทะ แต่ก็ร้องหาการปะทะ ... คือ เข้าใจไหมครับ คนเราจะสร้างปัญหาให้ตัวเองทำไม อันนี้ผมงงมาก
ปล. เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผม ไม่เกี่ยวกับคนในตัวอย่างที่ผมยกมา มันเป็นเรื่องของความรู้ในเชิงจิตวิทยาเท่านั้น และ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า จะไม่ต้องเตือนเรื่องนี้ซ้ำ
ปปล. มันมีอยู่สามข้อใหญ่ๆ ที่ผมต้องการคำตอบ คือ ในเชิงของ เหตุผล, ความเชื่อ, และ ตรรกศาสตร์ อย่าแปลกใจถ้าเห็นผมแทกห้องศาสนา แต่ได้โปรด อย่าหลงประเด็น ย้ำ ว่า อย่าหลงประเด็น
ปปปล. ผมไม่ได้กำลังพูดถึงศาสนาอิสลาม อย่าลากพวกเขามาเกี่ยว หรือโจมตีพวกเขา