อยากมาแชร์ประสบการณ์การเข้าไปกราบพระบรมศพ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
เนื่องจาก กดตั๋วแอร์เอเชีย ไว้ได้ในราคา 0฿ ของปีที่แล้ว เลยแปลนไว้ว่าจะไปเดินเล่น กทม สัก1วัน เพราะเป้าหมายเราคือ เชียงใหม่ค่ะ ไปขึ้นที่ กทม ราคาตั๋วจะถูกกว่า (ในกรณีที่จะไปเดินเล่นแบบเรานะค่ะ)
แต่หลังจากวันที่ 13/10/2559
ทุกอย่างเปลี่ยนไปค่ะ
แผนที่ ที่คิดไว้ พารากอนเอย เซ็นทรัลเวิลด์เอย ต่างๆนานา ล้มหมดค่ะ
ต้องไปกราบพระบรมศพที่เดียวเท่านั้น ไม่ว่าจะรอนานแค่ไหน
การเข้าไปกราบพระบรมศพ อาจจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุดชีวิตก็จริงค่ะ
แต่วันนั้นมันมีมิตรภาพเกิดขึ้นมากกว่านั่นค่ะ
คือได้เจอกับครอบครัวๆนึงค่ะ ผู้หญิง 5 คน มาเป็นครอบครัว ส่วนตัวเราเดินทางคนเดียว
แรกๆก็เฉยๆค่ะต่างคนต่างนั่ง
ผ่านไปสักพัก เรารอติดช่วง สมเด็จพระบรมฯ มาค่ะ เลยต้องพัก 1 ช่วง พักอีก 1 ช่วงตอนพระสวดค่ะเลยหันไปถามผู้หญิงคนข้างๆว่าเป็นคนกรุงเทพ หรือไม่ เธอตอบว่าใช่ค่ะ เลยถามเธอไปว่า รถเมล์หมดกี่โมง จะทันมั้ย เท่านั้นละค่ะ พี่สาวหรือน้องสาวที่มาด้วยกัน รีบกุลีกุจอตอบมาเลยค่ะว่ามีสายนู่นนี่นั่นเวลามายังไง ถามว่ามากะใคร เราบอกเรามาคนเดียวค่ะ เค้าก็แอบตกใจนิดหน่อย แต่เราบอกไม่ต้องห่วง สบายยย
เข้าเรื่องนะค่ะ ความประทับใจของเราคือ พอเริ่มเคลื่อนขบวน พี่ๆ ทั้งสามคนก็ชวนคุยตลอดทางค่ะ พอเกือบหลุดแถวก็คอยบอก จนท.ว่ามาด้วยกันค่ะ นาทีนั้นคืออึ้งค่ะว่าการมาคนเดียวคราวนี้ ไม่เหมือนมาคนเดียวเลยค่ะ หลังจากพี่เค้าก็ช่วยเหลือตลอดทางเลยค่ะ สรุปวันนั้นครอบครัวนี้ เท่ากับมากัน 6 คนรวมเราค่ะ
เรามาเสียใจนิดนึง ที่ไม่ได้ขอถ่ายรูปครอบครัวนี้ค่ะ ไม่แม้กระทั่งถามชื่อซึ่งผิดมากๆ (ขอโทษจริงๆค่ะ)
เนื่องจากวันนั้นเรานอนด์ทั้งวันเนื่องจากนั่งเครื่องAir asia มา กทม ขึ้นมาปุ้บเจอแอร์ (ที่เป็นอดีตนางเอก rs) ก็ดีใจตามประสาคนบ้านนอกค่ะ เลย"ยกโทรศัพท์ ขึ้นมาถ่ายรูปค่ะ" เห็นแล้วละค่ะว่าเธอปิดหน้าก็นึกว่าเขิน(โง่ไปอีก)ยังดันถ่ายต่อ จนเธอเดินมาบอกให้ลบค่ะเธอบอกจะถ่ายรูปเธอต้องขออนุญาตค่ะเพราะเธอมีสิทธิ์ฟ้องได้ค่ะ จากนั้นก็ลบ "ซึ่งตรงนี้เรายอมรับผิดและขอโทษเธอไปแล้วค่ะ"
วันนั้นเลยนอนด์ทั้งวันไม่กล้ายกกล้องถ่ายใครเลยค่ะ
สุดท้ายอยากบอกว่าการไปแบบไม่ตั้งใจคราวนี้กลับเป็นทริปที่เราประทับใจสูงสุด ทั้งการได้เข้าไปกราบพระบรมศพทั้งเจอครอบครัวที่แสนน่ารัก
ก่อนกลับออกมาตอนสามทุ่มทุกคนยังช่วยลุ้นว่า "เย้ กลับทันแล้ว"
ดิฉันเลยหันไปบอกคุณแม่ คุณน้าพินที่มาค่ะว่า ลูกคุณแม่น่ารักมากหนูโชคดีมากวันนี้ทีเจอคุณๆ ทั้ง 5 คนค่ะ
ถ้ามี สามสาวพี่น้องมาอ่านกระทู้นี้ น้องคนนี้ขอขอบคุณความใจดีของคุณๆ ทั้ง 5 คนมากค่ะ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น วันที่ 22/11/2559
เข้าไปต่อแถวตอนสามโมง นั่งแถว "ง"
ออกจากวัง สามทุ่ม หวังว่าจะได้เข้ามาอ่านนะค่ะ
แชร์ความประทับใจมิตรภาพกับการเดินทางไปกราบพระบรมศพค่ะ
เนื่องจาก กดตั๋วแอร์เอเชีย ไว้ได้ในราคา 0฿ ของปีที่แล้ว เลยแปลนไว้ว่าจะไปเดินเล่น กทม สัก1วัน เพราะเป้าหมายเราคือ เชียงใหม่ค่ะ ไปขึ้นที่ กทม ราคาตั๋วจะถูกกว่า (ในกรณีที่จะไปเดินเล่นแบบเรานะค่ะ)
แต่หลังจากวันที่ 13/10/2559
ทุกอย่างเปลี่ยนไปค่ะ
แผนที่ ที่คิดไว้ พารากอนเอย เซ็นทรัลเวิลด์เอย ต่างๆนานา ล้มหมดค่ะ
ต้องไปกราบพระบรมศพที่เดียวเท่านั้น ไม่ว่าจะรอนานแค่ไหน
การเข้าไปกราบพระบรมศพ อาจจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุดชีวิตก็จริงค่ะ
แต่วันนั้นมันมีมิตรภาพเกิดขึ้นมากกว่านั่นค่ะ
คือได้เจอกับครอบครัวๆนึงค่ะ ผู้หญิง 5 คน มาเป็นครอบครัว ส่วนตัวเราเดินทางคนเดียว
แรกๆก็เฉยๆค่ะต่างคนต่างนั่ง
ผ่านไปสักพัก เรารอติดช่วง สมเด็จพระบรมฯ มาค่ะ เลยต้องพัก 1 ช่วง พักอีก 1 ช่วงตอนพระสวดค่ะเลยหันไปถามผู้หญิงคนข้างๆว่าเป็นคนกรุงเทพ หรือไม่ เธอตอบว่าใช่ค่ะ เลยถามเธอไปว่า รถเมล์หมดกี่โมง จะทันมั้ย เท่านั้นละค่ะ พี่สาวหรือน้องสาวที่มาด้วยกัน รีบกุลีกุจอตอบมาเลยค่ะว่ามีสายนู่นนี่นั่นเวลามายังไง ถามว่ามากะใคร เราบอกเรามาคนเดียวค่ะ เค้าก็แอบตกใจนิดหน่อย แต่เราบอกไม่ต้องห่วง สบายยย
เข้าเรื่องนะค่ะ ความประทับใจของเราคือ พอเริ่มเคลื่อนขบวน พี่ๆ ทั้งสามคนก็ชวนคุยตลอดทางค่ะ พอเกือบหลุดแถวก็คอยบอก จนท.ว่ามาด้วยกันค่ะ นาทีนั้นคืออึ้งค่ะว่าการมาคนเดียวคราวนี้ ไม่เหมือนมาคนเดียวเลยค่ะ หลังจากพี่เค้าก็ช่วยเหลือตลอดทางเลยค่ะ สรุปวันนั้นครอบครัวนี้ เท่ากับมากัน 6 คนรวมเราค่ะ
เรามาเสียใจนิดนึง ที่ไม่ได้ขอถ่ายรูปครอบครัวนี้ค่ะ ไม่แม้กระทั่งถามชื่อซึ่งผิดมากๆ (ขอโทษจริงๆค่ะ)
เนื่องจากวันนั้นเรานอนด์ทั้งวันเนื่องจากนั่งเครื่องAir asia มา กทม ขึ้นมาปุ้บเจอแอร์ (ที่เป็นอดีตนางเอก rs) ก็ดีใจตามประสาคนบ้านนอกค่ะ เลย"ยกโทรศัพท์ ขึ้นมาถ่ายรูปค่ะ" เห็นแล้วละค่ะว่าเธอปิดหน้าก็นึกว่าเขิน(โง่ไปอีก)ยังดันถ่ายต่อ จนเธอเดินมาบอกให้ลบค่ะเธอบอกจะถ่ายรูปเธอต้องขออนุญาตค่ะเพราะเธอมีสิทธิ์ฟ้องได้ค่ะ จากนั้นก็ลบ "ซึ่งตรงนี้เรายอมรับผิดและขอโทษเธอไปแล้วค่ะ"
วันนั้นเลยนอนด์ทั้งวันไม่กล้ายกกล้องถ่ายใครเลยค่ะ
สุดท้ายอยากบอกว่าการไปแบบไม่ตั้งใจคราวนี้กลับเป็นทริปที่เราประทับใจสูงสุด ทั้งการได้เข้าไปกราบพระบรมศพทั้งเจอครอบครัวที่แสนน่ารัก
ก่อนกลับออกมาตอนสามทุ่มทุกคนยังช่วยลุ้นว่า "เย้ กลับทันแล้ว"
ดิฉันเลยหันไปบอกคุณแม่ คุณน้าพินที่มาค่ะว่า ลูกคุณแม่น่ารักมากหนูโชคดีมากวันนี้ทีเจอคุณๆ ทั้ง 5 คนค่ะ
ถ้ามี สามสาวพี่น้องมาอ่านกระทู้นี้ น้องคนนี้ขอขอบคุณความใจดีของคุณๆ ทั้ง 5 คนมากค่ะ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น วันที่ 22/11/2559
เข้าไปต่อแถวตอนสามโมง นั่งแถว "ง"
ออกจากวัง สามทุ่ม หวังว่าจะได้เข้ามาอ่านนะค่ะ