เรื่องมีอยู่ว่า  ผมแอบชอบรุ่นน้องคนหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิดก็ชอบตั้งแต่น้องเค้าอยู่ม.1 (โคตรกินเด็ก ฮ่าๆ)
ตอนนั้นผมอยู่ม.5 ผมก็ไม่ได้จะจริงจัง คือก็เห็นเค้ายังเด็กเกินไปนั่นแหละ แต่แค่ได้มองได้เห็นเค้าทีไรมันหวั่นไหวทุกที
บางครั้งที่มองแล้วสบตากันก็ยิ้มให้ น้องเค้าเฟรนลี่ น่ารัก สดใส ตอนนั้นคิดเพียงว่าคงไม่ได้สนใจอะไรเราเลยแหละ
จนกระทั่งจบม.6 ผมก็ไม่ได้เห็นน้องเค้าอีกเลย ตอนนั้นผมก็มีแฟนแล้วแหละ คบกันได้สักพักก็เลิกกันตามสเต็ปวัยรุ่น
จนปัจจุบันที่ผมเห็นน้องเค้าคือตอนช่วง ปี.xxx อารมณ์แบบเห้ยย นี่ไม่ได้เห็นกันตั้งนาน น่ารักขนาดนี้เลยหรอว่ะ
คิดในใจ ไม่ได้ละ อารมณ์ช่วงมัธยมมันกำลังกลับมา ผมบอกเพื่อนว่าผมชอบน้องเค้ามานานแล้ว อยากเป็นแฟน จบมั้ย
เพื่อนก็บอกกินเด็กเกินไปมั้ยว่ะ เออน่า แล้ววันนั้นจังหวะเมาพอดี ก็เลยทักเฟสไปคุย คำแรกที่คุยคือ "ทักครับ ฝนตกมั้ย"
น้องเค้าตอบ ไม่ค่ะ เราก็วางเชิงเงียบสักพัก เอาล่ะลุยต่อ / ขอคุยด้วยได้มั้ยครับ.. / ค่ะ .. / เอาตรงๆนะคือพี่ชอบน้องอ่ะชอบมานานแล้วด้วย/
จริงหรอ? / $#^$%&^(*&$ ... คุยกันมาได้สักพัก คือเอาล่ะ รู้สึกว่ากูต้องนกแน่นอน ชัวร์ ก็เลิกทักไป 2วันต่อมา น้องเค้าทักมา / ไม่อยากคุยแล้วหรอ?
ความหวังกลับมาอีกครั้ง ก็คิดในใจน้องเค้าต้องมีใจให้บ้างดิว่ะ แต่คุยกันทุกวันๆ เป็นเดือน คือต้องบอกก่อนว่าผมคุยคนเดียวคือน้องเค้ามาตลอด
แต่ก็ไม่รุ้นะว่าน้องเค้าคุยกี่คน / ผมพยายามเดาใจเธอให้ออกว่า จริงๆแล้วเค้ามีใจให้เราหรือเปล่า เค้าคิดยังไงกับเราหรือเปล่า
บางทีเค้าแค่เหงามั้ง คือเดาไม่ออกจริงๆ บางวันก็ทำเหมือนว่าเราสำคัญมาก บางวันก็ไม่เลย ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าที่เค้าคุยแบบนี้กับเรา รู้สึกดีแบบนี้กับเรา
เค้าจะรู้สึกแบบนี้กับคนอื่นด้วยรึเปล่า ช่วงหลังๆที่ผมคุยรู้สึกมันอารมณ์มันหน่วงๆ บอกไม่ถูก เหมือนคุยไปเรื่อยๆคุยไปทุกวันๆ แบบไม่มีจุดหมาย
ประมาณว่าจะสำคัญก็ไม่สำคัญ คือกูจะไม่คุยกับก็ได้ เออดีเนอะ แล้วความรู้สึกเราล่ะ

#ระบายเฉยๆนะ

ปล. ใครพอจะมีแนวทางให้ผมทำยังไงต่อไป ผมต้องวางตัวยังไง
ใครพอจะมีสกิลพิชิตใจเธอได้บ้าง ขอ How to หน่อยครับ ขอบคุณมากที่อ่านจบ