ผมมาเรียนมหาลัยมีแฟน แต่ผมจนไม่มีเงินให้เขาใช้ผิดมากหรอ

คือตัวผมเองเป็นเด็กบ้านนอกมาเรียนมหาลัยชื่อดังย่านตะวันออก ผมเองเรียนใกล้จะจบแล้วมีแฟนอายุน้อยกว่า 1 ปี เราคบกันมาแล้วเกือบ 1 ปี ผมเองไม่ได้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ผมอยู่กับเขาผมไม่เคยออกค่าหอประมาน 2-3 เดือน แต่ค่ากินผมก็ออกบ้างเขาก็ออกบ้างแต่ส่วนใหญ่จะเป็นฝ่ายหญิง และเป็นเหตุทำให้เพื่อนของเขามองผมว่าเกาะผู้หญิงกิน แน่นอนครับว่าเป็นใครโดนว่าแบบนี้ต้องโกรธ แต่ผมไม่เคยโกรธและไม่เคยต่อว่าเพื่อนของเขาเลย เพราะตัวผมเองก็เข้าใจว่าทำไมเขาคิดแบบนั้น เธอบอกเลิกผมเกือบทุกสัปดาห์ที่คบกัน ตอนนั้นผมไม่อยากเสียเธอไปเพราะผมรักเธอมากครับ ตอนเลิกกันเธอขอค่าไฟค่าหอนิดหน่อยผมก็ให้ แต่ตอนนั้นผมก็เชื่อว่าน่าจะกลับไปคืนดีได้ แต่ไม่เลยผมไปอยู่กับเขา 1 คืนว่าจะง้อ วันต่อมาเขาก็ไปมีแฟนใหม่ เธอหลอกผมว่าเธอไม่คบกับใครทั้งสิ้น แต่ผมเข้าใจนะที่เขาทิ้งผมเขามีสิทธิ์ที่จะเลือก คน ๆแบบผมสมควรแล้ว แต่ผมบ้าบอเองที่ทำใจไม่ได้ เธอไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นเอามากผมต้องไปหาผู้เชี่ยวชาญด้านจิตปรึกษาเพราะผมอยากตายแต่สุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลย ทุกวันนี้ผมก็ยังคิดถึงเธอมากๆอยู่ครับ ผมนอนไม่หลับข้าวไม่กิน ต้องกินยาคลายเครียด ไปหาหมอ หมอบอกถ้ายังทำแบบนี้อยู่คุณอยู่ได้ไม่ถึงเดือนหรอก ถ้าเธอเห็นกระทู้นี้ ผมอยากบอกกับเธอว่าผมรักนะ ผมขอโทษ ตอนๆนี้รู้แล้วว่ารักมากแค่ไหน ถ้ามีโอกาสกลับไป ผมจะทำให้ดีกว่าเก่าผมสัญญา เพราะตอนนี้ผมทำงานเก็บเงินเรียนไปด้วย ทุกอย่างอาจจะไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ผมก็ยังหวังลมแล้งๆ ตัวเองถ้าเห็นเค้าอยากบอกว่าเค้ารักตัวเองที่สุดเลยนะ