ก็มีอยู่ว่าเมื่อ 21 พ.ย.59 ผมขับรถกลับบ้านช่วงสะพานปิ่นเกล้าลงมาถนนราชดำเนิน วันนั้นฝนตกมาก่อนแล้วถนนเปียกแต่ก็จวนจะแห้งบางที่ รถหนาแน่นมาก ผมขับตามช่องแล้วจะตบเข้าขวาโดยเปิดไฟเลี้ยวมาตลอด ช่วงนั้นผมหันไปดูทางขวาแว็บหนึ่งไม่มีรถก็ออกมานิดหนึ่ง wave คันวิ่งพรวดขึ้นมาเร็วประมาณ 40-50 กม./ชม. ก็เสียบเข้ากับดิสถ์เบรคหน้าพอดีผมหักซ้ายออกนิดหนึ่ง ก็ไม่เป็นอะไรทั้งสองฝ่าย แต่ที่ผมเสี่ยวก็คือล้มไปโดนรถเก๋งทั้งเวฟและผมๆ ยอมรับว่าพลาดไปหน่อย แต่ก็อยากให้เพื่อนมอเตอร์ไซค์รักกันหน่อย คือการขับขี่ช่องที่รถเก๋งจอดทั้งสองข้าง เพราะมีหลายครั้งโดยเฉพาะรถเล็กชอบเร็วมาก เราหันมองแวบเดียวมันไม่พอกับความเร็วที่เขามา และส่วนใหญ่ทั้งๆที่เห็นรถช่องต่างๆและไฟเลี้ยวกระพริบจะเปลี่ยนเลนมาก็ไม่ชลอ สมัยก่อนผมก็คิดนะไอ้พวกรถใหญ่เราตามไม่ทัน แต่รถติดหนาแน่นเมื่อไหร่เสร็จกู สมัยมันเปลี่ยนไปการขับขี่ต้องอภัยกันรักกันให้มากๆ ครับ...
จากคนขี่มอเตอร์ถึงเพือนมอเตอร์ไซค์ด้วยกัน