เอาเนื้อๆเลยนะคะ เคยคุยกับ ผช.คนนึงเค้ามีวุฒิภาวะพอสมควร อายุ 24 -25 ตอนคุยกับเขาเราก็มีแฟนยุนะ คุยกันนานมาก สองปี กว่าๆ จนเราเลิกกับแฟนเพราะแฟนมีคนใหม่ แต่เราไม่ได้มีนะ ที่คุยก็คุยเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร แต่อยากคุยด้วย รู้สึกอยากคุยด้วยทุกวัน แต่เขาไม่ค่อยทักมา มีแต่เราทักไป เราก็พยายามชวนคุย จนบางที แมร่งกูก็เหนื่อยนะวะ ทำไมกูต้องทนว่ะ แต่เข้าใจว่า คนมันอยากคุย ช่วยคุยกับกูเหมือน คนปกติได้ป้ะ ก็ไม่ได้ว่าเขาไม่ปกติ แต่แบบ คือ ไม่ทักมาก่อน ไม่ชวนคุย มีแต่เราที่ชวนคุย จนเราเลิกคุยกับเขา ลบเฟรนออก จนผ่านมาสองปีกว่า เรารู้สึกว่า เวลาเรามีปัญหา เค้าคอยรับฟังตลอด ถึงเค้าจะไม่ค่อยตอบ เค้าก็ให้กำลังใจในแบบของเขา อาจดูไม่เหมือนการให้กำลังใจก็เหอะ เราเลยพยายาม แอดเฟรนเค้าอีกครั้ง แต่จำชื่อไม่ได้ แล้วอยู่ๆ วันนึง จำได้ แอดเฟรนสำเร็จ เรา

โคตรดีใจเลยว่ะ ทักไปคุยกับเค้าก็บอกเค้าว่าเนี้ยเราเองนะ จำได้ไหม เออ ก็คุยกันเหมือนเดิม ถามสารทุกข์กันไปไม่ได้คุยกันนาน แต่เค้าก็เปนเหมือนเดิมอ่ะ จะสี่ปีแล้วยังเหมือนเดิม คือถ้าไม่อยากคุยด้วยจะตอบทำไมว่ะ กูก็ถามตรงๆ ว่าอยากคุยด้วยไหม ก็บอกคุยๆมาเหอะ แมร่งเหมือนให้ความหวัง สาสส แต่กูไม่ได้ชอบนะเว้ย เข้าใจ ฟิวส์ป่ะ คนมันอยากคุยด้วยเฉยๆ เฮ้อ เริ่มเหนื่อยอีกแล้ววะ แต่ก็อยากคุยกับเขา ขอบคุณที่มีคนอ่านนะคะ ว่าแต่ทำไงต่อไปดี 😥😥 เฮ้อ เพลียย เสียประสาท กระดาษเปียก เรียก ทิชชู่ ฟู่ๆ ฟ่องๆ บ๊องๆบ้าๆ บรัยยยยยยย
เรื่องบ้าบอ คอแตก