สวัสดีครับชาวพันทิป นี่คือกระทู้เเรกของผมครับกระทู้นี้ผมขอความคิดเห็นผมขอกำลังใจหน่อยครับ คือผมชอบผู้หญิงคนหนึ่งมากๆเรื่องนี้มันผ่านมาเมื่อปีที่แล้วแต่ความรู้สึกผมยังเหมือนเดิมอยุ่เลยครับ....
ผมชื่อเต้ยครับ อยู่ปี 3 ซึ่งผมว่าผมเจ้าชู้อยู่พอสมควรล่ะครับคือคบกับผู้หญิงที่ล่ะ 2-3 คน แล้วหลังจากนั้นผมชอบรุ่นน้องคนหนึ่งที่อยู่ปี 1 สาขาเดียวกับกับผม เมื่อผมได้ชอบรุ่นน้องผู้หญิงคนหนึ่งน้องเขาเป็นผู้หญิงที่สวยมากครับทั้งนิสัยและหน้าตา หน้าตาตี๋ๆ ปากเล็กๆ ขาวๆ ยิ้มสวยมากครับ หุ่นสวยมากครับเขามีกล้ามหน้าท้องด้วย เคยเห็นน้องเขาถ่ายรูปลงอะครับ ถ้าถามว่ารู้จักน้องเขาได้ยังไง เธอเป็นรุ่นน้องปี 1ครับ เรียนสาขาเดียวกันกับผม เธออยู่หอเดียวกับผมด้วยนะครับเธออยู่ห้อง 428 ผมอยู่ 426 ผมติดกระดาษหน้าห้องไว้ครับว่า "ถ้าใครเดินผ่านเวลา 7.30 น. โปรดช่วยเคาะประตูด้วยนะครับ ขอร้อง" ที่ผมติดไว้แบบนี้เพราะผมมีเรียนเช้าครับแล้วนาฬิกาผมมันก็ปลุกอยู่ครับแต่ผมไม่เคยตื่นเลย น้องเขาชื่อ เหมย ครับ เป็นผู้หญิงลุยๆ เซรอๆ บ้าๆ พูดง่ายๆคือเหมือนคนติ๊งต๊องอ้ะ ส่วนตัวผมตั้งเเต่ได้รู้จังเหมยผมเลิกกับผู้หญิงทุกคนเลยครับเพราะผมรู้สึกว่าผมไม่ชอบพวกเขาแล้วผมชอบเหมยมากแบบมากๆครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร! แต่ผมก็ไม่ได้หมกมุ้นเรื่องเหมยขนาดนั้นนะครับผมก็ใช้ชีวิตปกติ เที่ยวกับเพื่อนกินเหล้า เมาเละเทะเหมือนเดิมเเต่ไม่มีผู้หญิงครับมีเเต่ของเพื่อน เอาตรงๆนะครับผมอะรู้จักเหมยแต่เหมยอะไม่รู้จักผม เพราะผมไม่กล้าสู้หน้าเธอครับ ใจผมเต้นผิดปกติมาก ผมก็งงตัวเองเหมือนกันนะครับทำไมกับผู้หญิงคนอื่นผมกล้าเดินไปจีบไปเล่นด้วยแต่ทำไมกับเหมยผมไม่กล้าแล้วผมก็ได้คุยกับฟ้า ฟ้าเนี่ยเป็นเพื่อนสนิทเหมยครับ ผมรู้จักฟ้าเพราะเคยอยู่โรงเรียนมัธยมด้วยกัน ผมเลยถามโน้นถามนี่เกี่ยวกับเหมย ฟ้ามันก็ชอบแซวอะครับ พอมาวันหนึ่งฟ้ามีแผนอยากให้ผมกับเหมยใกล้ชิดเเละทำความรู้จักกันเเล้วชวนผมไปนั่งกินเหล้าด้วยนัดบอร์ดให้เลยครับผมก็ชวนเพื่อนไปส่วนฟ้าก็ชวนฟ้ากับเพื่อนอีกคนนึ่งไปสรุปคือไป 6คนครับ ทำความรู้จักกันแล้วก็คุยกันได้ไม่นานก็เฮฮามากครับแต่ผมหัวใจจะวายตายอยู่เเล้วครับผมไม่ค่อยเฮฮาเท่าไร เเต่ตัดภาพมากที่เหมยครับ พูดมากๆๆหัวเราะแบบอ้าปากกว้างมาก55555เห็นผมผมก็อดขำไม่ได้ครับ เหมยชวนผมคุยบ่อยมากจนผมรู้สึกกล้าคุยกับเหมยแล้วเหมือนกำเเพงระหว่าผมกับเหมือนมันพังลงแล้วครับ แล้วพวกเราก็มาเมาต่อที่ห้องเหมย นั่นคือครั้งแรกครับที่ผมได้เข้าห้องเหมยก็นั่งกินเหล้าจนทุกคนน็อครวมทั้งผม พอเช้ามาทุกคนหายหมดมีเเต่ผมกับเหมย เหมยเลยพูดขึ้น
เหมย : อ้าวพี่เต้ย ตื่นแล้วหรอ นี่กุญเเจห้องฝากล็อกด้วย
- ท้าทางน้องเขารีบมากครับสงใสไปเรียนเช้า -
ผม : เดี๋ยวดิ นี่กี่โมงเเล้ว
เหมย : 7. 50 น.
ผม : ห๊ะ !!!! ( วันนี้ผมก็มีเรียนเช้า ชิพหายล่ะ)
ผมเลยวิ่งออกไปเห็นเหมยเคาะประตูห้องหนึ่งอยู่เสียงดังมากแล้วก็รีบวิ่งไป....
นะ นั้นมันห้องผมครับ ผมติดป้ายหน้าห้องไว้ว่า" ถ้าใครผ่านห้องนี้ตอนเวลา 7.30 นะ ช่วยเคาะประตูด้วยนะครับ" ที่ผมติดไว้แบบนี้เพราะผมมีเรียนเช้าครับแล้วนาฬิกาผมมันก็ปลุกอยู่ครับแต่ผมไม่เคยตื่นเลย เเล้วทุกๆวันคนเคาะก็บ่อยครับแต่มันจะมีคนนึ่งที่เสียงเคาะจะไม่เหมือนใครคือ ปั๊ง ปั๊ง ปั๊ง ปั้ง แล้วก้รัวคือปั๊งปรั๊งงงงงงงงงง 2มือนะครับ ลองนึกภาพดูนะครับ นั่นเเหละครับ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าคนนั้นคือใครเพราะผมชอบตื่นมาตอนเขาปลุกเสมอ 55555พอคิดผมก็อดยิ้มไม่ได้จริงๆครับ เหมยเลยดูสวยขึ้นมาอีกระดับเลยครับ แล้วผมก็ไปเรียนตามปกติพอตอนกลับผมกลับทางลัดครับมันเปลี่ยวหน่อยๆผมก็เห็นเห็นเดินใส่หูฟังเเล้วก็เต้น 55555คือนึกภาพออกไหมครับว่าเราไม่ได้ฟังเพลงกับเขาเเล้วเราก็เลยไม่รู้ว่าจังหวะเพลงเป็นไงหน้าเต้นตามไหม555555 มันก็นานอยู่พอสมควรนะครับกว่าเหมยจะหันมาเห็นผม555555
เหมย : มาตั้งเเต่เมื่อไรอ่ะ
ผม : ก็สักพักแล้วอ่ะ
เหมย : อย่าไปเล่าให้ใครฟังนะ
ผม : ทำไมอะน่ารักดีออก
เหมย : อย่าเลย สงสารน้องเหอะ
ผม : เออๆ เเล้วฟังเพลงไรอ่ะ
เหมยเลยยื่นหูฟังให้ผมข้างหนึ่งเเล้วเราก็เดินไปเรื่อยๆ โทรศัพท์เหมยสั่น📲เหมยเลยมองหน้าเรา
เหมย : ขอหูฟังข้างนั้นหน่อย จนผมมาหยุดอยู่ที่ห้องผม เหมยอึ้งเลยครับ
เหมย : ห๊ะ? นี่ห้องพี่หรอ
ผม :...............
เหมย :ทำไมไม่บอกกันตั้ลแต่เเรกล่ะเออ --'
ผม : ไปๆ กลับห้องไปได้แล้ว ไหนจะไปเฝ้าร้านให้เฮียอะไรไม่ใช่หรอ
เหมย : เออๆ เคๆ (ทำหน้างง) ห้องพี่จิงง้ะ
เหมือนผมทำน้องเขาอึ้งหนักมาก อาจเป็นเพราะว่าน้องเขาเคาะประตูหน้าห้องผมมา 3เดือนแล้วแต่ไม่รู้ว่าผมคือใคร 5555555 ครับเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆเราก็ไปกินเหล้ากันบ้าง ไปนั่งกินข้าวด้วยกันผ่านไป 6 เดือน คือสำหรับผมเร็วมากนะ 9 เดือนล่ะที่ผมชอบเหมยและไม่มีผู้หญิงคนอื่นเลย ผมว่าผมรักเหมยเข้าเต็มๆแล้วครับ จนมาวันหนึ่งผมเลยโทรไปหาแม่ผมเล่าทุกอย่าให้แม่ผมฟังแม่ผมเลยบอกว่าให้ผมไปบอกเหมยส้ะะว่าชอบถึงผลจะออกมาไม่ดีก็ไม่เป็นไรก็ถือว่าคนนี้ไม่ใช่พอวางสายแม่ผมใช้เวลารวบรวมความกล้าอยู่ 5 นาทีครับแล้ว ผมก็โทรไปหาเหมยให้ไปมาเจอกันอยู่ร้านก๊วยเตี๊ยวร้านประจำ คือบรรยากาศได้มากครับเพราะร้านจะอยู่ติดริมครองแล้วคือมันโอเคครับทั้งเเสงสี ทุกอย่างเราก็พากับไปครับ ผมว่าผมก็แต่งตัวโอเคนะครับ แต่ตัดภาพมาที่เหมย เซอร์ตามฉบับเหมยครับ ชุดนอนที่เป็นกระโปรงกับอิเเตะคู่ใจ 😡 ทรงผมอีกเออเอาเข้าไปแต่ก็เข้าใจครับฉบับเหมยอะนะ 😬 พอเรากินก๋วยเตี๋ยวเสร็จเราก็ไปเดินเล่น รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีแล้วพูดว่า
ผม : เหมยเป็นเเฟนกับพี่นะ
เหมย :...............
ผมร : คือพี่ชอบเหมยตั้งเเต่เเรกแล้วเเต่พี่ไม่กล้าบอก
เหมย : แล้วทำไมอยู่ดีๆถึงกล้าละค่ะ
วินาทีนั้นผมใจไม่ดีเลยครับรู้สึกแบบยังไงไม่รู้
ผม : พี่ไม่อยากเก็บไว้แล้วอ่ะ พี่อึดอัด
เหมย : เหมยว่าเราเป็นพี่น้องกันแบบนี้ก็กีอยู่เเล้วนะค่ะ!!
จากนั้นเหมยก็เดินหนีผมไป ตอนนั้นเหมือนใจแตกเป็นเสี่ยงๆเลยครับ ผมใช้ชีวิตอยู่ในห้อง 1 อาทิตย์เต็มๆโดยไม่ออกไปไหนมีเเต่เพื่อนเข้ามาหาบ่อยๆซื้อข้าวมาให้กินผมนี่เเทบกินน้ำตาแทนข้าว ผมห่างหายใจคำว่าอกหักมานานมากผมแทบไม่เคยรักใครเลยนอกจากเเม่ผมและเพื่อนผมพร้อมจะดูเเลเหมยทุกอย่างเหมยคือผู้หญิงที่ผมอยากใช้ชีวิตด้วย 1 อาทิตย์ผ่านไปเหมยเเทบไม่สนใขรึอะไรผมเลยเสียงเคาะประตูก็ไม่ได้ยินเเล้วผมว่าผมโอเคขึ้นแล้วเเหละเลยไปเรียนปกติ ไม่สนใจไม่มองหาเหมยเลย เพื่อนผมมัยเลยมาพูดกับผมว่าเหมยย้ายหอแล้วนะ อารมณ์ตอนนั้นเหมือนตอนที่เหมยปฏิเสธผมเลยครับเห้อออออ จำเป็นต้องหนีขนาดนี้ไหม😭
** ผมอยากได้เหมยคืนครับถึงจะได้เป็นเเค่พี่น้องผมก็ยอม **
# พี่ยอมทุกอย่างแล้วเหมยกลัยมาเป็นพี่น้องก็ได้ พี่ไม่โอเคถ้าไม่ได้เห็นเหมย #
ชาวพันทิปครับผมควรทำยังไงครับ ถึงมันผ่านไป 1 ปีแล้วผมก็ยังรักเหมือนเดิมTT
เมื่อผมได้รักผู้หญิงคนหนึ่ง
ผมชื่อเต้ยครับ อยู่ปี 3 ซึ่งผมว่าผมเจ้าชู้อยู่พอสมควรล่ะครับคือคบกับผู้หญิงที่ล่ะ 2-3 คน แล้วหลังจากนั้นผมชอบรุ่นน้องคนหนึ่งที่อยู่ปี 1 สาขาเดียวกับกับผม เมื่อผมได้ชอบรุ่นน้องผู้หญิงคนหนึ่งน้องเขาเป็นผู้หญิงที่สวยมากครับทั้งนิสัยและหน้าตา หน้าตาตี๋ๆ ปากเล็กๆ ขาวๆ ยิ้มสวยมากครับ หุ่นสวยมากครับเขามีกล้ามหน้าท้องด้วย เคยเห็นน้องเขาถ่ายรูปลงอะครับ ถ้าถามว่ารู้จักน้องเขาได้ยังไง เธอเป็นรุ่นน้องปี 1ครับ เรียนสาขาเดียวกันกับผม เธออยู่หอเดียวกับผมด้วยนะครับเธออยู่ห้อง 428 ผมอยู่ 426 ผมติดกระดาษหน้าห้องไว้ครับว่า "ถ้าใครเดินผ่านเวลา 7.30 น. โปรดช่วยเคาะประตูด้วยนะครับ ขอร้อง" ที่ผมติดไว้แบบนี้เพราะผมมีเรียนเช้าครับแล้วนาฬิกาผมมันก็ปลุกอยู่ครับแต่ผมไม่เคยตื่นเลย น้องเขาชื่อ เหมย ครับ เป็นผู้หญิงลุยๆ เซรอๆ บ้าๆ พูดง่ายๆคือเหมือนคนติ๊งต๊องอ้ะ ส่วนตัวผมตั้งเเต่ได้รู้จังเหมยผมเลิกกับผู้หญิงทุกคนเลยครับเพราะผมรู้สึกว่าผมไม่ชอบพวกเขาแล้วผมชอบเหมยมากแบบมากๆครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร! แต่ผมก็ไม่ได้หมกมุ้นเรื่องเหมยขนาดนั้นนะครับผมก็ใช้ชีวิตปกติ เที่ยวกับเพื่อนกินเหล้า เมาเละเทะเหมือนเดิมเเต่ไม่มีผู้หญิงครับมีเเต่ของเพื่อน เอาตรงๆนะครับผมอะรู้จักเหมยแต่เหมยอะไม่รู้จักผม เพราะผมไม่กล้าสู้หน้าเธอครับ ใจผมเต้นผิดปกติมาก ผมก็งงตัวเองเหมือนกันนะครับทำไมกับผู้หญิงคนอื่นผมกล้าเดินไปจีบไปเล่นด้วยแต่ทำไมกับเหมยผมไม่กล้าแล้วผมก็ได้คุยกับฟ้า ฟ้าเนี่ยเป็นเพื่อนสนิทเหมยครับ ผมรู้จักฟ้าเพราะเคยอยู่โรงเรียนมัธยมด้วยกัน ผมเลยถามโน้นถามนี่เกี่ยวกับเหมย ฟ้ามันก็ชอบแซวอะครับ พอมาวันหนึ่งฟ้ามีแผนอยากให้ผมกับเหมยใกล้ชิดเเละทำความรู้จักกันเเล้วชวนผมไปนั่งกินเหล้าด้วยนัดบอร์ดให้เลยครับผมก็ชวนเพื่อนไปส่วนฟ้าก็ชวนฟ้ากับเพื่อนอีกคนนึ่งไปสรุปคือไป 6คนครับ ทำความรู้จักกันแล้วก็คุยกันได้ไม่นานก็เฮฮามากครับแต่ผมหัวใจจะวายตายอยู่เเล้วครับผมไม่ค่อยเฮฮาเท่าไร เเต่ตัดภาพมากที่เหมยครับ พูดมากๆๆหัวเราะแบบอ้าปากกว้างมาก55555เห็นผมผมก็อดขำไม่ได้ครับ เหมยชวนผมคุยบ่อยมากจนผมรู้สึกกล้าคุยกับเหมยแล้วเหมือนกำเเพงระหว่าผมกับเหมือนมันพังลงแล้วครับ แล้วพวกเราก็มาเมาต่อที่ห้องเหมย นั่นคือครั้งแรกครับที่ผมได้เข้าห้องเหมยก็นั่งกินเหล้าจนทุกคนน็อครวมทั้งผม พอเช้ามาทุกคนหายหมดมีเเต่ผมกับเหมย เหมยเลยพูดขึ้น
เหมย : อ้าวพี่เต้ย ตื่นแล้วหรอ นี่กุญเเจห้องฝากล็อกด้วย
- ท้าทางน้องเขารีบมากครับสงใสไปเรียนเช้า -
ผม : เดี๋ยวดิ นี่กี่โมงเเล้ว
เหมย : 7. 50 น.
ผม : ห๊ะ !!!! ( วันนี้ผมก็มีเรียนเช้า ชิพหายล่ะ)
ผมเลยวิ่งออกไปเห็นเหมยเคาะประตูห้องหนึ่งอยู่เสียงดังมากแล้วก็รีบวิ่งไป....
นะ นั้นมันห้องผมครับ ผมติดป้ายหน้าห้องไว้ว่า" ถ้าใครผ่านห้องนี้ตอนเวลา 7.30 นะ ช่วยเคาะประตูด้วยนะครับ" ที่ผมติดไว้แบบนี้เพราะผมมีเรียนเช้าครับแล้วนาฬิกาผมมันก็ปลุกอยู่ครับแต่ผมไม่เคยตื่นเลย เเล้วทุกๆวันคนเคาะก็บ่อยครับแต่มันจะมีคนนึ่งที่เสียงเคาะจะไม่เหมือนใครคือ ปั๊ง ปั๊ง ปั๊ง ปั้ง แล้วก้รัวคือปั๊งปรั๊งงงงงงงงงง 2มือนะครับ ลองนึกภาพดูนะครับ นั่นเเหละครับ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าคนนั้นคือใครเพราะผมชอบตื่นมาตอนเขาปลุกเสมอ 55555พอคิดผมก็อดยิ้มไม่ได้จริงๆครับ เหมยเลยดูสวยขึ้นมาอีกระดับเลยครับ แล้วผมก็ไปเรียนตามปกติพอตอนกลับผมกลับทางลัดครับมันเปลี่ยวหน่อยๆผมก็เห็นเห็นเดินใส่หูฟังเเล้วก็เต้น 55555คือนึกภาพออกไหมครับว่าเราไม่ได้ฟังเพลงกับเขาเเล้วเราก็เลยไม่รู้ว่าจังหวะเพลงเป็นไงหน้าเต้นตามไหม555555 มันก็นานอยู่พอสมควรนะครับกว่าเหมยจะหันมาเห็นผม555555
เหมย : มาตั้งเเต่เมื่อไรอ่ะ
ผม : ก็สักพักแล้วอ่ะ
เหมย : อย่าไปเล่าให้ใครฟังนะ
ผม : ทำไมอะน่ารักดีออก
เหมย : อย่าเลย สงสารน้องเหอะ
ผม : เออๆ เเล้วฟังเพลงไรอ่ะ
เหมยเลยยื่นหูฟังให้ผมข้างหนึ่งเเล้วเราก็เดินไปเรื่อยๆ โทรศัพท์เหมยสั่น📲เหมยเลยมองหน้าเรา
เหมย : ขอหูฟังข้างนั้นหน่อย จนผมมาหยุดอยู่ที่ห้องผม เหมยอึ้งเลยครับ
เหมย : ห๊ะ? นี่ห้องพี่หรอ
ผม :...............
เหมย :ทำไมไม่บอกกันตั้ลแต่เเรกล่ะเออ --'
ผม : ไปๆ กลับห้องไปได้แล้ว ไหนจะไปเฝ้าร้านให้เฮียอะไรไม่ใช่หรอ
เหมย : เออๆ เคๆ (ทำหน้างง) ห้องพี่จิงง้ะ
เหมือนผมทำน้องเขาอึ้งหนักมาก อาจเป็นเพราะว่าน้องเขาเคาะประตูหน้าห้องผมมา 3เดือนแล้วแต่ไม่รู้ว่าผมคือใคร 5555555 ครับเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆเราก็ไปกินเหล้ากันบ้าง ไปนั่งกินข้าวด้วยกันผ่านไป 6 เดือน คือสำหรับผมเร็วมากนะ 9 เดือนล่ะที่ผมชอบเหมยและไม่มีผู้หญิงคนอื่นเลย ผมว่าผมรักเหมยเข้าเต็มๆแล้วครับ จนมาวันหนึ่งผมเลยโทรไปหาแม่ผมเล่าทุกอย่าให้แม่ผมฟังแม่ผมเลยบอกว่าให้ผมไปบอกเหมยส้ะะว่าชอบถึงผลจะออกมาไม่ดีก็ไม่เป็นไรก็ถือว่าคนนี้ไม่ใช่พอวางสายแม่ผมใช้เวลารวบรวมความกล้าอยู่ 5 นาทีครับแล้ว ผมก็โทรไปหาเหมยให้ไปมาเจอกันอยู่ร้านก๊วยเตี๊ยวร้านประจำ คือบรรยากาศได้มากครับเพราะร้านจะอยู่ติดริมครองแล้วคือมันโอเคครับทั้งเเสงสี ทุกอย่างเราก็พากับไปครับ ผมว่าผมก็แต่งตัวโอเคนะครับ แต่ตัดภาพมาที่เหมย เซอร์ตามฉบับเหมยครับ ชุดนอนที่เป็นกระโปรงกับอิเเตะคู่ใจ 😡 ทรงผมอีกเออเอาเข้าไปแต่ก็เข้าใจครับฉบับเหมยอะนะ 😬 พอเรากินก๋วยเตี๋ยวเสร็จเราก็ไปเดินเล่น รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีแล้วพูดว่า
ผม : เหมยเป็นเเฟนกับพี่นะ
เหมย :...............
ผมร : คือพี่ชอบเหมยตั้งเเต่เเรกแล้วเเต่พี่ไม่กล้าบอก
เหมย : แล้วทำไมอยู่ดีๆถึงกล้าละค่ะ
วินาทีนั้นผมใจไม่ดีเลยครับรู้สึกแบบยังไงไม่รู้
ผม : พี่ไม่อยากเก็บไว้แล้วอ่ะ พี่อึดอัด
เหมย : เหมยว่าเราเป็นพี่น้องกันแบบนี้ก็กีอยู่เเล้วนะค่ะ!!
จากนั้นเหมยก็เดินหนีผมไป ตอนนั้นเหมือนใจแตกเป็นเสี่ยงๆเลยครับ ผมใช้ชีวิตอยู่ในห้อง 1 อาทิตย์เต็มๆโดยไม่ออกไปไหนมีเเต่เพื่อนเข้ามาหาบ่อยๆซื้อข้าวมาให้กินผมนี่เเทบกินน้ำตาแทนข้าว ผมห่างหายใจคำว่าอกหักมานานมากผมแทบไม่เคยรักใครเลยนอกจากเเม่ผมและเพื่อนผมพร้อมจะดูเเลเหมยทุกอย่างเหมยคือผู้หญิงที่ผมอยากใช้ชีวิตด้วย 1 อาทิตย์ผ่านไปเหมยเเทบไม่สนใขรึอะไรผมเลยเสียงเคาะประตูก็ไม่ได้ยินเเล้วผมว่าผมโอเคขึ้นแล้วเเหละเลยไปเรียนปกติ ไม่สนใจไม่มองหาเหมยเลย เพื่อนผมมัยเลยมาพูดกับผมว่าเหมยย้ายหอแล้วนะ อารมณ์ตอนนั้นเหมือนตอนที่เหมยปฏิเสธผมเลยครับเห้อออออ จำเป็นต้องหนีขนาดนี้ไหม😭
** ผมอยากได้เหมยคืนครับถึงจะได้เป็นเเค่พี่น้องผมก็ยอม **
# พี่ยอมทุกอย่างแล้วเหมยกลัยมาเป็นพี่น้องก็ได้ พี่ไม่โอเคถ้าไม่ได้เห็นเหมย #
ชาวพันทิปครับผมควรทำยังไงครับ ถึงมันผ่านไป 1 ปีแล้วผมก็ยังรักเหมือนเดิมTT