ว่าด้วยเรื่องของคนชอบกินเนื้อหมา

สวัสดีค่ะวันนี้จะมาขอเล่าเรื่องที่สะเทือนใจเราหน่อย เรื่องเกิดเมื่อวันศุกร์18/11/2559
...........ก่อนเราไปโรงเรียนตอนเช้าเรายังให้อาหารแล้วก็เล่นกับหมาอยู่ค่ะ พอตกเย็นมาหมาเราได้หายไปทั้งโซ่ เราว่ามันน่าจะหลุดค่ะ เพราะแรงมันเยอะมาก แต่มันไม่กล้าออกนอกบ้านไปไกลเลย หมาเราใส่ปลอกคอด้วย แล้วคือเราหาจนไม่รู้จะหายังไง เพราะไม่เจอเลย เราเลยกลับบ้าน
....พอเช้าวันนี้วันที่20มีคนขับรถเอาโซ่หมาเรามาส่งที่บ้านให้กับแม่ (เราไม่สบายค่ะนอนอยู่ข้างบนแต่ได้ยิน) แม่เราเลยถามว่าแล้วหมาละ
คนที่เอาโซ่มาส่งบอกกินกันแล้ว คือแม่ร้องไห้เลย แล้วคนนั้นก็บอกว่าหมาตัวเดียวกินไปแล้วให้ทำไงแล้วก็เดินออกไปเลย โมโหมากค่ะคือแบบไม่ได้พูดดีด้วย โห...เสียใจมาก คนฆ่ากับคนจะกินหมาไม่ได้นึกถึงความรู้สึกของเจ้าของเลย คือถ้าจำหมาเราแล้วทำไมไม่เอามาส่งคืนละ เราจะขอบคุณแล้วก็ให้ค่าตอบแทนเล็กๆน้อยๆ นี่จิตใจทำด้วยอะไร น้ำใจก็ไม่มี
เราจะทำยังไงได้บ้างคะ? หรือทำอะไรไม่ได้เลย