ชาวนาเป็นผู้ผลิตข้าว ก็เหมือนเป็นสินค้าชนิดหนึ่งที่เราซื้อจากบริษัทอื่นๆ เช่น ครีม น้ำยาซักผ้า แชมพู เป็นต้น แต่ราคาข้าวชาวนากำหนดไม่ได้เหมือนกับสินค้าอื่นๆ เค้าขายเท่าไหร่ก็ต้องซื้อตามนั้น ตามราคาที่ร้านค้าหรือห้างสรรพสินค้ากำหนด ต่อรองราคาเหมือนตลาดก็ไม่ได้เลย ชาวนาเราผลิตข้าวขึ้นมาบางส่วนบริโภคแต่บางส่วนก็ขายเพื่อเปลี่ยนเป็นเงินเพื่อนำไปจับจ่ายใช้สอยสินค้าอื่นๆบ้าง ด้วยความจำเป็นและสถานการณ์บีบบังคับ ไม่สามารถรอได้ จำเป็นต้องขายในราคาที่ถูกแสนถูก อาจจะขาดทุนบ้าง อย่างไรก็ตามข้าวก็บังเป็นสิ่งสำคัญ คนเกือบทั้งประเทศมีความจำเป็นต้องซื้อข้างกินเช่นกัน
ลองนึกภาพดูสิว่าอยากจะให้ชาวนาเราทั้งประเทศนัดกันปลูกข้าว โดยไม่จำเป็นต้องรีบขาย ให้คนอื่น และเราก็ยังมีรายได้จากแหล่งอื่นเพื่อดำรงชีวิต ข้าวทุกเม็ดเป็นสมบัติของเราเก็บไว้ในยุ้งเพื่อบริโภค มาถึงตอนนี้ข้าวไม่ใช่พืชเศรษฐกิจอย่างที่เราคิด แต่จัเป็นสิ่งจำเป็น เราจะไม่ตายแน่นอน แต่ถ้าข้าวในตลาดเริ่มลดลงและขาดแคลน ข้าวก็จะราคาแพงขึ้นเรื่อยๆ ถึงตอนนั้นเราก็จะปลูกน้อยๆเพื่อรักษาราคา ใครซื้อถูกก็ไม่ต้องขาย อยากได้ก็ให้ปลูกเอาเอง
วิธีเพิ่มราคาข้าวของเกษตรกรไทย?
ลองนึกภาพดูสิว่าอยากจะให้ชาวนาเราทั้งประเทศนัดกันปลูกข้าว โดยไม่จำเป็นต้องรีบขาย ให้คนอื่น และเราก็ยังมีรายได้จากแหล่งอื่นเพื่อดำรงชีวิต ข้าวทุกเม็ดเป็นสมบัติของเราเก็บไว้ในยุ้งเพื่อบริโภค มาถึงตอนนี้ข้าวไม่ใช่พืชเศรษฐกิจอย่างที่เราคิด แต่จัเป็นสิ่งจำเป็น เราจะไม่ตายแน่นอน แต่ถ้าข้าวในตลาดเริ่มลดลงและขาดแคลน ข้าวก็จะราคาแพงขึ้นเรื่อยๆ ถึงตอนนั้นเราก็จะปลูกน้อยๆเพื่อรักษาราคา ใครซื้อถูกก็ไม่ต้องขาย อยากได้ก็ให้ปลูกเอาเอง