สวัสดีค่ะ เราได้แต่อ่านกระทู้ของเพื่อนๆคนอื่นๆมากมายไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้มาเขียนกระทู้ของตัวเอง สมัครใหม่เพื่อมาระบายความรู้สึกเลยค่ะ
................................................................................
ย้อนไปเมื่อ4เดือนก่อนเป็นช่วงเวลาปิดเทอมแต่เรากับเพื่อนมาเรียนซัมเมอร์กัน ช่วงนั้นเราพึ่งเลิกกับแฟนเลยค่ะ เราก็เป็นคนขี้เหงานะค่ะเลยได้มาเล่นแอฟที่ชื่อทินเดอร์ค่ะ เราก็เล่นคุยไปเรื่อยๆไม่ได้จริงจังอะไรมาก เพราะคนในโลกออนไลน์อะโน๊ะเลยไม่ค่อยอินเท่าไหร่ มีอยู่วันนึงเราได้ไลค์ผู้ชายคนนึงเค้าเรียนม.เดียวกับเรา เราเลยไลค์เค้าไปแล้วบังเอิญว่ามันแมตกันค่ะ เราได้มีโอกาสคุยกันแต่แอฟมันไม่ค่อยเตือนหรอกค่ะ เราเลยได้มีโอกาสุยlineกัน แต่ก็ยังไม่เคยเจอกันนะค่ะ เพราะเราบอกแล้วว่าเราไม่ได้จริงจังอะไรกับคนในโลกออนไลน์ พอเราเรียนซัมเมอร์เสร็จ ก็เป็นเวลาของการเปิดเทอมตอนนี้เราอยู่ปี2 ค่ะ บีมก็อยู่ปี2 เหมือนกันค่ะ ((ขอแทนชื่อผู้ชายว่าบีมนะค่ะ)) บีมเรียนอินเตอร์ค่ะ ส่วนเราเรียนภาคปกติค่ะแต่เรียนภาษา พอเปิดเทอมมาเราก็เริ่มอยากเจอบีมค่ะเพราะคุยกันมาก็นาน ไม่เคยเจอกันเลยเดินผ่านในม.ก็ไม่เคยเจอกันค่ะ หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปเราได้มีโอกาสเจอกันค่ะ ตอนนั้นเราอยู่หอเพื่อนบีมกำลังจะไปกินข้ากับเพื่อนค่ะ เราเลยบอกว่าไหนๆก็ผ่านหอเพื่อนเราอะ แวะมาเจอกันหน่อย บีมก็มานะ ตอนเจอครั้งแรกเรานี่เขิลมากค่ะ บีมน่ารักดี ดูโอเค คุยด้วยก็มีความสุขนะค่ะ หลังจากนั้นเราได้มีโอกาสเจอกันบ่อยขึ้นค่ะ แต่เราไม่รู้ว่าบีมจริงจังป่าว เราเลยชวนบีมไปกินขนมหลังเลิกเรียนค่ะ บีมน่ารักดีบีมให้เกรียติ บีมไม่โดนตัวเราเลย (ก็แหงแหละเจอกันครั้งแรกโน๊ะ555555) บีมเป็นคนไม่ค่อยชอบกินไอติมค่ะ บีมชอบขนมปังมากกว่า เราเลยกินเยอะสุดเลย><  หลังนั้นเราก็คุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วหลังจากนั้นที่ม.ก็จะมีกิจกรรมซ้อมแสตนเชียร์ ปี2ก็ต้องเป็นฝ่ายดูแลสอนน้องปี1เรื่องแสตนเชียร์ เพื่อไปแข่งกับสาขาอื่น ซ้อมสี่โมงครึ้งเลิกซ้อมหกโมงครึ่งทุกวัน แล้วเราพอซ้อมเสร็จบีมก็จะรอเราอยู่ที่หอบีมทุกวัน ไปกินข้าวกัน ไปส่งเราที่บ้านบ้าง วันไหนเราเหนื่อยจากแสตนมากๆก็จะไปนอนตากแอร์ที่หอบีมค่ะ บ้างครั้งก็อาบน้ำ (แต่เราไม่มีอะกันนะค่ะ) เป็นแบบนี้เราแข่งแสตนจบ ประมาณเดือนกว่าๆเราก็จริงจังกับบีมนะแต่ก็ไม่พูดตรงๆว่าเราอะจริงจังนะ เราเป็นคนปากแข็งค่ะชอบดูเชิงก่อนเดี๋ยวนกค่ะ อาทิตย์ที่บีมไม่กลับบ้าน (บีมเป็นคนระยองนะค่ะ) เสาร์อาทิตย์บีมชอบชวนเราออกไปเที่ยวค่ะ (เราอยู่บ้านไปกลับค่ะ) แต่เราเคยไปกับบีมแค่ครั้งเดียวเอง เพราะซ้อมแสตนทุกวันกลับก็ดึกบางวันต้องทำฉากทำของอยู่กับเพื่อนจนดึกเลยค่ะ อ่อลืมบอกค่ะถ้าวันไหนเราอยู่ทำฉากกับเพื่อนเลิก2-3ทุ่มบีมก็จะมารับที่ม.นะค่ะไปกินข้าวไปส่งบ้าน เราแพ้ก็ตรงนี้แหละค่ะ บีมดีกับเรามากกกกกกกกก ดีจนเรายอมเลยค่ะแต่ลอกแล้วว่าเราเป็นคนปากแข็งมักจะพูดความรู้สึกอีกอย่างนึงที่มันตรงข้ามกับใจค่ะ ซ้อมแสตนมันดึกค่ะเราเลยอยากอยู่บ้านเสาร์อาทิตย์ แต่บีมก็เข้าใจมั้งค่ะ เราทะเลาะกันบ่อยมากๆๆๆๆๆ บางที่คำพูดของบีมก็ทำร้ายจิตใจค่ะ พอเราพูดบ้างบีมก็น้อยใจเหมือนกัน เราไม่รู้ว่าบีมจะรู้สึกหรือป่าวกับสิ่งที่เคยทำเราเสียใจ บ้างเราทะเลาะกันบีมง้อนะค่ะ บีมรู้ว่าทำอะไรให้เราโกรธ แต่บีมชอบถามชอบให้เราพูดว่าเป็นอะไร แต่เราชอบเงียบค่ะ ก็รู้อยู่แล้วจะถามทำไม เราไม่เคยยอมบีมเลยค่ะเพราะอารมณ์ขณะนั้นมันโมโหมันโกรธอยู่ ถ้าย้อนกลับไปได้เราจะยอม เพราะทะเลาะกันล่าสุดที่แรงๆเลยคือสอบมิดเทอมค่ะวันสุดท้าย เราสอบเสร็จบีมชวนไปซื้อของที่เซนทรัลค่ะเราก็ไปเป็นเพื่อนบีม พอไปถึงเราก็คุยกันเรื่องนึง (ขอไม่พูดนะค่ะว่าทะเลาะกันเรื่องอะไรมันไม่สมควรที่จะพูดค่ะมันเป็นเรื่องใหญ่ค่ะ) เราทะเลาะกันกลางห้างแต่ไม่ได้เสียงดังนะ บีมพูดตอบกับมามันทำให้เราโมโหมากเลยค่ะ เราเลยหันหลังแล้วเดินไปอีกทางแล้วจะเรียนgrabtaxiกลับบ้านค่ะ แต่รู้อยู่แล้วว่ายังไงก็ไม่มีรถกลับหรอกเพราะมันเย็นมาก แถวนั้นรถติดมากค่ะ แล้ววันนั้นเป็นวันที่ประกาศข่าวพระราชสำนักด้วยค่ะ มีแต่คนรีบกลับบ้านไปฟังกัน บีมเดินมาดึงแขนเราแล้วถามว่าเป็นอะไร จะไปไหน เราก็บอกจะกลับบ้านค่ะ แต่จริงๆอีกนิดเดียวจะถึงประตูห้างละค่ะแต่เราไม่ได้ออกไปเพราะได้คิดจะกลับจริงๆค่ะ (เรารู้ค่ะว่าเรางี่เง่าใจร้อน คิดมากด้วยค่ะ) พอหลังที่บีมดึงแขนไว้ พอเราหันไปหาบีม บีมก็ไม่อยู่แล้วค่ะ เราเลยโทรหาเพื่อนสนิทเราแล้วเล่าให้เพื่อนฟังค่ะ เพื่อนบอกให้เรากลับบ้านค่ะ พอเราวางสายจากเพื่อนเสร็จเราเลยโทรหาบีม
เรา อยู่ไหน
บีม ยูนิโค่
เรา แล้วทิ้งเค้าไว้แบบนี้หรอ
บีม ก็เธอจะกลับบ้าน แล้วเธออยู่ไหน
เรา อยู่ในห้างที่เดิม ((แต่มีความหวังค่ะว่าบีมจะพูดว่ามาหามั๊ย หรือเดี๋ยวไปหานะ) แต่ไม่มีเลยค่ะ
บีม อืม
เรา @;@&฿(;/-:,?'????????   อืมมม
เราเลยวางสายค่ะบีมตอบเย็นมากเลยค่ะ เราเลยกลับบ้านค่ะระหว่างเดินทางไม่มีแม้แต่ไลน์หรือสายเรียกเข้าจากบีมเลย พอถึงบ้านบีมทักมา
บีม อยู่ไหน
เรา อยู่บ้าน
บีม ........ อ่านแต่ไม่ตอบค่ะ
เรา ทำไมม่อ่านแล้วไม่ตอบ
บีม ไม่รู้จะตอบอะไร
เรา &@&)-(;/(:!,!,&?@;):??????
โอเคถ้าเป็นแบบนี้โอเคได้ค่ะ เราก็ทะเลาะกันไม่จบเราเลยบอกว่า
เรา เลิกกันมั๊ย
บีม ทำไม
เรา เค้าคืดว่าเราเข้ากันไม่ได้
บีม ไม่
เรา ทำไม
บีม แล้วทำไมต้องเลิก
เรา ก็เราเข้ากันไม่ได้ไง
ประมาณนี้นะค่ะบทสนทนาเราจำไม่ค่อยได้ค่ะ เราลอกเพื่อนตลอดว่าเราไม่ได้รักบีมหรอก ยังรู้จักกันไม่ดีเลย เรารู้สึกว่ายังไม่ใช่ แต่รู้หรือไม่ว่าในใจมันไม่ใช่ค่ะ เรารักบีมเข้าให้แล้ว เราเสียใจง่ายมากไม่ว่าจะเรื่องอะไรที่บีมหรือพูดไม่ดีใส่เราเสียใจง่ายมากค่ะ เสียความรู้สึกง่าย เรื่องนี้บีมไม่น่าจะรู้เพราะเราไม่เคยแสดงให้เห็นว่าเรารักบีมนะ เราเป็นคนเก็บความรู้สึกค่ะ ไม่อยากแสดงให้ใครเห็นถ้ามันไม่ไหวแล้วจริงๆเราถึงจะปล่อยมันออกมาค่ะ บีมเป็นคนไม่ง้อใครเพราะง้อไม่เก่ง แต่บีมก็ง้อเรา เราร้องไห้เพราะบีมไม่รู้กี่ครั้ง เวลาเราทะเลาะกันวันรุ่งขึ้นเราก็จะหายเองถ้าบีมไม้ง้อเราเราเหนื่อยค่ะเราอยากให้บีมแคา์เราบ้าง เราก็เซนสิทีฟมากค่ะ ภายนอกอาจดูเข้มแข็งแต่เราอ่อนไหวได้ง่ายมากค่ะเราไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็นชอบมาร้องคนเดียวแต่ถ้ามันไม่ไหวจะร้องออกมาเลยร้องกับเพื่อนร้องกับม่าม๊าเราค่ะ จนในที่สุดเรากับบีมก็เลิกคุยกันจริงๆเราไม่โทษบีมเลยตอนนี้เราโทษตัวเราเองมากกว่าค่ะ ตัวเราไม่ดีเองด้วยเลยอยากให้บีมเจอคนที่ดีกว่า แต่รู้มั๊ยว่าในใจรักมาก

เมื่อวานตอนเย็นเราทักบีมไปค่ะจากที่ไม่ได้คุยกันเกือบเดือน เราทักไปคุยปกติ
เรา เทอทำไร
บีม กำลังไปเรียน
เรา คิดถึง
บีม คิดถึงเหมือนกัน
เรามีคนใหม่แล้วละสิ (แซ่วๆๆ) เลิกเรียนยัง
บีม เลิกละ
เรา ไปไหนต่อ
บีม ไปคอนโดเพื่อน
เรา ทำไมไม่ชอบกลับหอ
บีม เบื่อๆไง
เรา อาทิตย์นี้กลับบ้านปะ
บีม พรุ่งนี้ก็กลับเรา
เรา คิดถึงแล้วทำไมไม่ทักมา
บีม ไม่อยากกวน ไม่อยากทำให้ลำบากใจ
เรา มีคนใหม่ป่าว
บีม ป่าว
เรา กลับหอยัง
บีม กำลังกลับละ
เรา คุยกันเหมือนเดิมได้มั๊ย
บีม เหมือนเดิมแบบไหน
เรา ก็เหมือนเดิมไง
บีม แค่คนคุยหรอ
เรา ป่าว เธออยากคุยกับเราเหมือนเดิมมั๊ย ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไรเราเข้าใจ
บีม ไม่อะ (ช็อตนี้กูน้ำตาไหลเลยค่ะ) เธอเจอคนที่กว่าเราได้อยู่แล้ว
เรา ไม่ผูกพันกันบ้างหรอ มีคนใหม่แล้วก็บอก
บีม นิสัยเราเข้ากันไม่ได้อะ
เรา ตอนแรกยังบอกว่าให้ปรับเข้าหากันเลย
บีม แล้วเธอตอบว่าไร เธอไม่เปลี่ยน
เรา ก็เธอทิ้งเราไว้กลางห้างอะ แค่โทรศัพท์ยังไม่โทรหากันเลย แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันหนิ
บีม เค้ามีคนคุยละอะ (ช็อตนี้กูก็ร้องอีกค่ะ)
เรา ลืมกันง่ายจังเค้ายังไม่มีใครเลย อืม จะไม่ทักไปแล้ว
บีม ไม่ได้ลืม อยากเป็นเพื่อนมั๊ย
เรา ไม่อยากทำให้ลำบากใจ คนใหม่น่าจะดีกว่า
บีม ได้ลำบากใจ เราก็ต้องดูนิสัยกันทุกคนอะ
เรา อืม ชั่งมัน
เราจบไว้แค่นี้ค่ะเพราะไม่รู้ว่าจะเอาอะไรง้อแล้วเราลืมบีมไม่ได้จริงๆค่ะ ระหว่างที่เราหายกันไปเรามีคนคุยนะค่ะแต่เราไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยเลยค่ะไม่อยากเจอไม่เคยคิดอยากจะไปเจอเลยค่ะ ความรู้สึกมันไม่ใช่จริงๆ ตอนนี้เราโทษตัวเองเราเจ็บใจตัวเองมากที่เราทำแย่ๆไว้ เราปากแข็งค่ะ ถ้าเราพูดความรู้สึกออกไปจริงๆก็คงไม่เป็นแบบนี้ เราต้องมานั่งเสียใจอยู่ฝ่ายเดียวนั่งเสียใจพร่ำเพ้ออยากโทรหาแทบใจจะขาดแต่ก็ลืมไปว่าเป็นแค่คนรู้จักกัน บีมคงมีความสุขกับคนใหม่ของบีมอยู่เราเลยไม่อยากเข้าไปทำให้ชีวิตใครพังเพราะคำว่า ถ่านไฟเก่า

ปล.บีมไม่เล่นพันทิปเพราะเราไม่เคยเห็นบีมอ่านพันทิปเลยไม่น่าจะผ่านเห็นกระทู้นี้ แต่จริงๆก็แอบหวังว่าอยากให้เห็นนะ
ปล.ที่ตั้งกระทู้เพราะแค่อยากระบายมันอึดอัดมาก
ปล.ด่าได้แต่อย่าแรงนะค่ะ5555