สวัสดีค่ะ ตั้งกระทู้แบบนี้อีกแล้ว หลังจากห่างหายไปนาน
เข้าเรื่องเลยละกัน ชีวิตช่วงนี้หม่นๆ เศร้าๆ ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง บางทีเล่าไปเขาก็ไม่เข้าใจ ...
ตรงกับชื่อเรื่องเลยนะคะ ดราม่าเรื่องความรัก อย่าพึ่งว่าเราเลย เราก็เป็นคนธรรมดา มีสุข เศร้า เหงา หมุนวนกันไป
ตอนนี้มีแฟนค่ะ คนที่เคยเลิกกันไปครั้งนึง ด้วยสาเหตุที่ว่า เราบอกเลิกเขาเพราะเขาไม่สนใจเรา เขาบอกเขาเซ้นกับคำว่า เลิก ก็เลยได้เลิกกันจริงๆ
ผ่านไปสองเดือน เราไปง้อเขาค่ะ ระหว่างนั้น เราเศร้า เพ้อถึงเขา โพสเฟสต่างๆนานา แต่เขา เงียบ
หลังจากง้อสำเร็จ เราก็กลับมาคบกันค่ะ แต่ความรู้สึกเรามันบอกว่า ไม่เหมือนเดิม
ใช่ค่ะ เวลาผ่าน ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยน เราก็เปลี่ยน ทั้งรูปร่างหน้าตา และนิสัย .... เปลี่ยนไปทางที่แย่ลง
คบกันรอบนี้ เราไปผ่ายตามค่ะ เรารู้สึกอย่างนั้น เราเป็นฝ่ายไป เพราะเขาเลิกงานค่ำ เราไปบ้านเขาทุกวัน ตอนนั้นแค่คิดว่า ไปเจอ ไปใช้เวลาอยู่กับเขา ไม่ได้คิดว่าคนจะมองยังไง ผู้หญิงไปบ้านผู้ชายทุกวัน เขาก็มาบ้างค่ะ มาทุกครั้งที่เราเอ่ยปาก ทุกครั้งที่เราบอก หรือขอ
เราเป็นฝ่ายทัก(เฟส) ก่อนตลอด มีโทรหาบ้างเพราะเราเจอกันทุกวัน เลยไม่ค่อยได้โทร แต่ก็เป็นเราที่เป็นฝ่ายโทร
ตอนอยู่ด้วยกันก็ดีค่ะ ปกติ เหมือนแฟนกันทั่วไป พูดคุย รับฟัง ปกติ
แต่พอแยกย้ายกันไปเมื่อไหร่ เงียบค่ะ ไม่ติดต่อทุกช่องทาง ออนอยู่ก็ไม่ทัก เลิกงานแล้วไม่โทรไม่ทัก ระหว่างวันไม่ถาม สเตตัสเฟสยังไม่กดไลค์
จนตอนนี้ เราเหนื่อยค่ะ คิดได้มากขึ้น ไปบ้านเขาทุกวันก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรเหมือนกับอยู่ห้อง(เราพักหอคนเดียวค่ะ) เลยเลือกที่จะไม่ไป ก็ฝืนใจมากอยู่ เพราะเราไม่ค่อยมีเพื่อน ที่เราติดเขา ก็เพราะอย่างนี้
พอเราไม่ไป เขาก็ไม่มา ไม่ติดต่อ ออนเฟสไม่ทัก 5 วันค่ะ เราอยู่คนเดียว ทั้งที่ก่อนหน้านี้อยู่กับเขาตลอด (เราเรียนอยู่ค่ะ ยังไม่จบ เลิกเรียนเป็นตั้งไปตลอด)
เราเลยเลือกที่จะพูดค่ะ คิดว่า "อยากซ่อม ไม่อยากเปลี่ยน"
เราพูดทึกอย่างที่เราคิดและรู้สึก เขาฟัง ถึงช่วงที่เราร้องไห้เขาก็ดึงเราไปกอด แต่เรารู้สึกว่า เขาไม่เข้าใจเรา เขาแค่ฟัง เขาไม่พูดหรืออธิบายอะไร แล้วก็ไป เราถามว่าทำไมถึงไม่สนใจเรา เขาพูดมาว่า "นั่นน่ะสิ ทำไมถึงไม่สนใจ"
ทั้งหมดทั้งมวนที่เราคิดและรู้สึก แปลได้หลายอย่าง แต่น้ำหนักมมันค่อนไปทางที่ว่า เขาไม่รักเราหรือเขาเบื่อ ความรักจืดจาง
เราคิดว่าเราจะมองคนอื่นแล้ว หลังจากที่ผ่านมา เราซื่อสัตย์กับเขา เราเป็นแฟนที่ดีที่สุด(ในความคิดของเรา) เราไม่เคยวอกแวก ไท่เคยคุย ไม่เคยมองใครเลย
ตอนเลือกที่จะคุย เราจับได้ว่าเขาแชทกับผู้หญิง เขาลบแชทค่ะ แต่พอดีผู้หญิงตอบกลับมา โทรศัพท์อยู่กับเราพอดี เราเลยรู้ แต่เขาเลือกที่จะบอกเราว่า เขาไม่รู้จัก พอเราต้อน เราบอกว่า ไม่มีอะไร (ผู้หญิงสองคน ที่ช่องแชทต่อจากเรา ในรายการโปรด มันแสดงว่า เขาคุยกันบ่อย)
เราเคยถามเขา
รักมั้ย -รัก /มากมั้ย -ไม่ พอดี ถ้ามากไปมันจะเป็นบ้า // -แล้วรักมากมั้ย เราตอบ "มาก"
รักแบบไหน มีหรือไม่มีก็ได้ มีอนาคตมั้ย -มีอนาคต // แล้วที่หายไป ไม่โทร ไม่ทัก เป็นอาทิตย์ ไม่คิดจะทักมาเลยเหรอ ขนาดออนอยู่ -ไม่ เฉยๆ
มีคนอื่นเหรอ -ไม่มี //
เราคาดหวังมากเกินไปจริงๆ เราคิดว่าเขาจะเป็นคนที่อยู่ข้างๆเราตลอด เราเลยเป็นแบบนี้ .... ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว เรากับเขา จะจบ หรือไปต่อยังไง
ใจจริง เราอยากมีเขา เรารักเขา อยากให้อยู่ไปจนแก่ แต่ดูจากการกระทำของเขาตอนนี้ กับคำพูด มันสวนทางกันเหลือเกิน
เราเหนื่อย เราเศร้า เราอยากมีเขาอยู่ข้างๆ แต่เขา ไม่เข้าใจเราเลย
ดูเหมือนเขาจะอยู่ได้ปกติดี ถ้าไม่มีเรา
แค่อยากเล่า อยากให้คนมาเม้นบ้าง เผื่อเราจะมีความคิดอะไรดีๆกว่านี้ ความจริงเราก็เข้าใจนะ มันก็แค่ความรักแบบชู้สาว ทำไมถึงต้องการ ใส่ใจเรื่องรอบตัวสิ ใส่ใจตัวเองสิ ดูเหมือนว่าเราจะคิดได้ แต่เรา ต้องการ แบบนั้น
คิดว่าสักวัน เวลาผ่านไป เราจะกลับมาสดใส กลับมารักตัวเราเอง เหมือนเดิม
ขอบคุณที่อ่าน และไม่เม้นด่า ขอบคุณค่ะ
กระทู้เล่าเรื่อง ชีวิตของผู้หญิงธรรมดา ที่แสนน่าเบื่อ ดราม่าเรื่องความรัก
เข้าเรื่องเลยละกัน ชีวิตช่วงนี้หม่นๆ เศร้าๆ ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง บางทีเล่าไปเขาก็ไม่เข้าใจ ...
ตรงกับชื่อเรื่องเลยนะคะ ดราม่าเรื่องความรัก อย่าพึ่งว่าเราเลย เราก็เป็นคนธรรมดา มีสุข เศร้า เหงา หมุนวนกันไป
ตอนนี้มีแฟนค่ะ คนที่เคยเลิกกันไปครั้งนึง ด้วยสาเหตุที่ว่า เราบอกเลิกเขาเพราะเขาไม่สนใจเรา เขาบอกเขาเซ้นกับคำว่า เลิก ก็เลยได้เลิกกันจริงๆ
ผ่านไปสองเดือน เราไปง้อเขาค่ะ ระหว่างนั้น เราเศร้า เพ้อถึงเขา โพสเฟสต่างๆนานา แต่เขา เงียบ
หลังจากง้อสำเร็จ เราก็กลับมาคบกันค่ะ แต่ความรู้สึกเรามันบอกว่า ไม่เหมือนเดิม
ใช่ค่ะ เวลาผ่าน ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยน เราก็เปลี่ยน ทั้งรูปร่างหน้าตา และนิสัย .... เปลี่ยนไปทางที่แย่ลง
คบกันรอบนี้ เราไปผ่ายตามค่ะ เรารู้สึกอย่างนั้น เราเป็นฝ่ายไป เพราะเขาเลิกงานค่ำ เราไปบ้านเขาทุกวัน ตอนนั้นแค่คิดว่า ไปเจอ ไปใช้เวลาอยู่กับเขา ไม่ได้คิดว่าคนจะมองยังไง ผู้หญิงไปบ้านผู้ชายทุกวัน เขาก็มาบ้างค่ะ มาทุกครั้งที่เราเอ่ยปาก ทุกครั้งที่เราบอก หรือขอ
เราเป็นฝ่ายทัก(เฟส) ก่อนตลอด มีโทรหาบ้างเพราะเราเจอกันทุกวัน เลยไม่ค่อยได้โทร แต่ก็เป็นเราที่เป็นฝ่ายโทร
ตอนอยู่ด้วยกันก็ดีค่ะ ปกติ เหมือนแฟนกันทั่วไป พูดคุย รับฟัง ปกติ
แต่พอแยกย้ายกันไปเมื่อไหร่ เงียบค่ะ ไม่ติดต่อทุกช่องทาง ออนอยู่ก็ไม่ทัก เลิกงานแล้วไม่โทรไม่ทัก ระหว่างวันไม่ถาม สเตตัสเฟสยังไม่กดไลค์
จนตอนนี้ เราเหนื่อยค่ะ คิดได้มากขึ้น ไปบ้านเขาทุกวันก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรเหมือนกับอยู่ห้อง(เราพักหอคนเดียวค่ะ) เลยเลือกที่จะไม่ไป ก็ฝืนใจมากอยู่ เพราะเราไม่ค่อยมีเพื่อน ที่เราติดเขา ก็เพราะอย่างนี้
พอเราไม่ไป เขาก็ไม่มา ไม่ติดต่อ ออนเฟสไม่ทัก 5 วันค่ะ เราอยู่คนเดียว ทั้งที่ก่อนหน้านี้อยู่กับเขาตลอด (เราเรียนอยู่ค่ะ ยังไม่จบ เลิกเรียนเป็นตั้งไปตลอด)
เราเลยเลือกที่จะพูดค่ะ คิดว่า "อยากซ่อม ไม่อยากเปลี่ยน"
เราพูดทึกอย่างที่เราคิดและรู้สึก เขาฟัง ถึงช่วงที่เราร้องไห้เขาก็ดึงเราไปกอด แต่เรารู้สึกว่า เขาไม่เข้าใจเรา เขาแค่ฟัง เขาไม่พูดหรืออธิบายอะไร แล้วก็ไป เราถามว่าทำไมถึงไม่สนใจเรา เขาพูดมาว่า "นั่นน่ะสิ ทำไมถึงไม่สนใจ"
ทั้งหมดทั้งมวนที่เราคิดและรู้สึก แปลได้หลายอย่าง แต่น้ำหนักมมันค่อนไปทางที่ว่า เขาไม่รักเราหรือเขาเบื่อ ความรักจืดจาง
เราคิดว่าเราจะมองคนอื่นแล้ว หลังจากที่ผ่านมา เราซื่อสัตย์กับเขา เราเป็นแฟนที่ดีที่สุด(ในความคิดของเรา) เราไม่เคยวอกแวก ไท่เคยคุย ไม่เคยมองใครเลย
ตอนเลือกที่จะคุย เราจับได้ว่าเขาแชทกับผู้หญิง เขาลบแชทค่ะ แต่พอดีผู้หญิงตอบกลับมา โทรศัพท์อยู่กับเราพอดี เราเลยรู้ แต่เขาเลือกที่จะบอกเราว่า เขาไม่รู้จัก พอเราต้อน เราบอกว่า ไม่มีอะไร (ผู้หญิงสองคน ที่ช่องแชทต่อจากเรา ในรายการโปรด มันแสดงว่า เขาคุยกันบ่อย)
เราเคยถามเขา
รักมั้ย -รัก /มากมั้ย -ไม่ พอดี ถ้ามากไปมันจะเป็นบ้า // -แล้วรักมากมั้ย เราตอบ "มาก"
รักแบบไหน มีหรือไม่มีก็ได้ มีอนาคตมั้ย -มีอนาคต // แล้วที่หายไป ไม่โทร ไม่ทัก เป็นอาทิตย์ ไม่คิดจะทักมาเลยเหรอ ขนาดออนอยู่ -ไม่ เฉยๆ
มีคนอื่นเหรอ -ไม่มี //
เราคาดหวังมากเกินไปจริงๆ เราคิดว่าเขาจะเป็นคนที่อยู่ข้างๆเราตลอด เราเลยเป็นแบบนี้ .... ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว เรากับเขา จะจบ หรือไปต่อยังไง
ใจจริง เราอยากมีเขา เรารักเขา อยากให้อยู่ไปจนแก่ แต่ดูจากการกระทำของเขาตอนนี้ กับคำพูด มันสวนทางกันเหลือเกิน
เราเหนื่อย เราเศร้า เราอยากมีเขาอยู่ข้างๆ แต่เขา ไม่เข้าใจเราเลย
ดูเหมือนเขาจะอยู่ได้ปกติดี ถ้าไม่มีเรา
แค่อยากเล่า อยากให้คนมาเม้นบ้าง เผื่อเราจะมีความคิดอะไรดีๆกว่านี้ ความจริงเราก็เข้าใจนะ มันก็แค่ความรักแบบชู้สาว ทำไมถึงต้องการ ใส่ใจเรื่องรอบตัวสิ ใส่ใจตัวเองสิ ดูเหมือนว่าเราจะคิดได้ แต่เรา ต้องการ แบบนั้น
คิดว่าสักวัน เวลาผ่านไป เราจะกลับมาสดใส กลับมารักตัวเราเอง เหมือนเดิม
ขอบคุณที่อ่าน และไม่เม้นด่า ขอบคุณค่ะ