ขอเล่าเรื่องนะครับ
ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนว่าเรื่องกฎหมายผมไม่ค่อยมีความรู้เท่าไรนักครับ
เริ่มคือที่ดินแปลงนี้แม่ผมซื้อไว้ที่ต่างจังหวัดก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตซึ่งตอนนั้นผมอายุ 11 ขวบ ยังไม่รู้เรื่องอะไรพวกนี้ หลังจากซื้อเสร็จแม่ตั้งใจจะโอนเป็นชื่อของผมแต่ก็ไม่สามารถทำได้และก็ไม่ได้โอนเป็นชื่อตัวเอง ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมนะครับ ซึ่งโฉนดที่ดินยังคงเป็นชื่อของบุคคลเดิมแต่ก็ได้โฉนดที่ดินมาเก็บไว้ครับ หลังจากนั้น 1 ปีแม่ผมได้เสียชีวิตลง ก่อนท่านจะเสียได้บอกกับยายไว้ว่า เมื่อผมอายุครบ 20 ปีให้ไปทำเรื่องโอนที่ดินกับเจ้าของเดิมเพื่อเป็นชื่อของผมส่วนโฉนดที่ดินให้ยายเก็บไว้ก่อน จนเวลาผ่านไปผมอายุ 16 ปี ไม่ได้เรียนต่อและเข้ามาทำงานที่กรุงเทพด้วยฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีครับ แต่ก็มาเรียน กศน.ที่นี่ จนอายุ 25 ปี ผมจึงฉุกคิดเรื่องที่ดินขึ้นมาซึ่งก่อนหน้านั้นผมผิดเองที่ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย ผมได้โทรไปถามยายเรื่องนี้ ยายบอกว่าตอนนี้โอนไม่ได้เนื่องจากมีข้อพิพาทเรื่องที่ดินอยู่ เพราะเจ้าของเดิมเสียชีวิตลงแล้วลูกหลานเค้าเอาโฉนดที่ดินไปจำนำไว้ที่ร้านทองต้องไปไถ่โฉนดที่ดินออกมาก่อน ผมจึงได้โอนเงินเก็บจำนวนหนึ่งไปให้ยายไถ่โฉนดที่ดินออกมา ต่อมาผมได้สอบถามไปที่ยายอีกครั้ง ยายบอกว่าเค้าไม่ยอมโอนให้เนื่องจากเสาเขตแดนของเรามันล้ำเกินเข้าไปในที่ดินอีกแปลงหนึ่งของเค้า จะต้องขยับเสาเขตแดนกลับเข้ามาในที่ดินแปลงของเราซะก่อน ผมจึงบอกยายว่า ผมยอมเพื่อเรื่องจะได้จบๆ แต่ยายบอกยอมไม่ได้เพราะให้น้าไปแจ้ง สนง.กรมที่ดิน มาตรวจสอบและวัดขนาดที่ดินแล้ว เสาเขตแดนที่ดินแปลงของเราไม่ได้ล้ำเกินเข้าไปมิหนำซ้ำยังสามารถขยับเสาออกไปได้อีก และยายได้บอกว่าหากเค้ายอมโอนที่ดินจะโทรมาบอก ผมก็ได้แต่รับฟังด้วยความที่ไม่ได้อยู่ด้วยที่นั่นและไม่มีความรู้ความเข้าใจในขั้นตอนอะไรเลย เพียงแค่อยากให้ที่ดินเป็นของเราเรื่องจะได้จบๆซะที หลังจากนั้นทุกครั้งที่คุยกันกับยายผมก็รอยายพูดเรื่องนี้แต่ยายก็ไม่พูดขึ้นมาซะทีผมเองก็ไม่กล้าถาม จนผ่านมาอีก 3 ปี ผมอายุ 28 ปี จึงได้เอ่ยปากถามยาย และยายบอกว่าเค้ายอมโอนให้แล้วโดยที่ไม่ได้บอกว่าตั้งแต่เมื่อไหร่และตอนนี้โฉนดที่ดินเป็นชื่อของยาย ผมจึงสบายใจและบอกว่าจะโอนเป็นชื่อผมได้ไหม ยายบอกว่าคงโอนให้ผมไม่ได้ถ้าเป็นชื่อยายจะเป็นกลางที่สุดจะได้ไม่มีปัญหากันกับญาติๆเพราะ ลุง ป้า น้า อา เค้าสร้างบ้านอยู่บนที่ดินแปลงนี้ ผมก็งงว่าทำไมทั้งๆเป็นสิ่งที่ผมควรจะได้แต่ก็ได้เพียงนึกในใจ จนตอนนี้ผมอายุ 29 ปียังไม่ได้ที่ดินที่ควรจะเป็นของผมคืนเลย เพราะล่าสุดผมขอไปที่ยายเพื่อที่จะให้โอนที่ดินให้ผม ยายบอกว่าถ้าจะเอาจริงๆตอนนี้ก็โอนไม่ได้หรอกให้น้าเอาที่ดินเข้าธนาคารเพื่อที่จะซื้อรถปิ๊กอัพไปแล้วเพราะตอนทำเรื่องโอนที่ดินเค้าเป็นคนเดินเรื่องให้ทุกอย่าง พูดมาแบบนี้ผมรู้สึกเสียใจว่าตอนไถ่จากร้านทองก็เงินผมนะแต่ทำไมทำการโอนกันไม่บอกผมสักคำแต่ผมเองก็ไม่ได้พูดออกไปหรอกนะครับคือยังไงก็เป็นญาติๆกันคงทำอะไรไม่ได้ แต่ลึกๆในความรู้สึกผมก็ยังอยากได้ของๆผมคืนเพราะมันเป็นมรดกสิ่งเดียวที่แม่ผมทิ้งไว้ให้ ส่วนตัวผมเองไม่ได้มีเจตนาวิจารณ์ครอบครัวตัวเองแค่สงสัยว่าผมยังมีโอกาสที่จะได้ที่ดินแปลงนี้คืนมั้ยครับ เพราะโฉนดที่ดินเป็นชื่อของยายไปแล้วและถ้ายายไม่ยอมโอนให้ผมก็คงทำอะไรไม่ได้ใช่มั้ยครับ ผมเพียงมาขอคำปรึกษา ขอบคุณครับ
แบบนี้ที่ดินคงไม่ได้คืนมาแล้วสินะครับ
ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนว่าเรื่องกฎหมายผมไม่ค่อยมีความรู้เท่าไรนักครับ
เริ่มคือที่ดินแปลงนี้แม่ผมซื้อไว้ที่ต่างจังหวัดก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตซึ่งตอนนั้นผมอายุ 11 ขวบ ยังไม่รู้เรื่องอะไรพวกนี้ หลังจากซื้อเสร็จแม่ตั้งใจจะโอนเป็นชื่อของผมแต่ก็ไม่สามารถทำได้และก็ไม่ได้โอนเป็นชื่อตัวเอง ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมนะครับ ซึ่งโฉนดที่ดินยังคงเป็นชื่อของบุคคลเดิมแต่ก็ได้โฉนดที่ดินมาเก็บไว้ครับ หลังจากนั้น 1 ปีแม่ผมได้เสียชีวิตลง ก่อนท่านจะเสียได้บอกกับยายไว้ว่า เมื่อผมอายุครบ 20 ปีให้ไปทำเรื่องโอนที่ดินกับเจ้าของเดิมเพื่อเป็นชื่อของผมส่วนโฉนดที่ดินให้ยายเก็บไว้ก่อน จนเวลาผ่านไปผมอายุ 16 ปี ไม่ได้เรียนต่อและเข้ามาทำงานที่กรุงเทพด้วยฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีครับ แต่ก็มาเรียน กศน.ที่นี่ จนอายุ 25 ปี ผมจึงฉุกคิดเรื่องที่ดินขึ้นมาซึ่งก่อนหน้านั้นผมผิดเองที่ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย ผมได้โทรไปถามยายเรื่องนี้ ยายบอกว่าตอนนี้โอนไม่ได้เนื่องจากมีข้อพิพาทเรื่องที่ดินอยู่ เพราะเจ้าของเดิมเสียชีวิตลงแล้วลูกหลานเค้าเอาโฉนดที่ดินไปจำนำไว้ที่ร้านทองต้องไปไถ่โฉนดที่ดินออกมาก่อน ผมจึงได้โอนเงินเก็บจำนวนหนึ่งไปให้ยายไถ่โฉนดที่ดินออกมา ต่อมาผมได้สอบถามไปที่ยายอีกครั้ง ยายบอกว่าเค้าไม่ยอมโอนให้เนื่องจากเสาเขตแดนของเรามันล้ำเกินเข้าไปในที่ดินอีกแปลงหนึ่งของเค้า จะต้องขยับเสาเขตแดนกลับเข้ามาในที่ดินแปลงของเราซะก่อน ผมจึงบอกยายว่า ผมยอมเพื่อเรื่องจะได้จบๆ แต่ยายบอกยอมไม่ได้เพราะให้น้าไปแจ้ง สนง.กรมที่ดิน มาตรวจสอบและวัดขนาดที่ดินแล้ว เสาเขตแดนที่ดินแปลงของเราไม่ได้ล้ำเกินเข้าไปมิหนำซ้ำยังสามารถขยับเสาออกไปได้อีก และยายได้บอกว่าหากเค้ายอมโอนที่ดินจะโทรมาบอก ผมก็ได้แต่รับฟังด้วยความที่ไม่ได้อยู่ด้วยที่นั่นและไม่มีความรู้ความเข้าใจในขั้นตอนอะไรเลย เพียงแค่อยากให้ที่ดินเป็นของเราเรื่องจะได้จบๆซะที หลังจากนั้นทุกครั้งที่คุยกันกับยายผมก็รอยายพูดเรื่องนี้แต่ยายก็ไม่พูดขึ้นมาซะทีผมเองก็ไม่กล้าถาม จนผ่านมาอีก 3 ปี ผมอายุ 28 ปี จึงได้เอ่ยปากถามยาย และยายบอกว่าเค้ายอมโอนให้แล้วโดยที่ไม่ได้บอกว่าตั้งแต่เมื่อไหร่และตอนนี้โฉนดที่ดินเป็นชื่อของยาย ผมจึงสบายใจและบอกว่าจะโอนเป็นชื่อผมได้ไหม ยายบอกว่าคงโอนให้ผมไม่ได้ถ้าเป็นชื่อยายจะเป็นกลางที่สุดจะได้ไม่มีปัญหากันกับญาติๆเพราะ ลุง ป้า น้า อา เค้าสร้างบ้านอยู่บนที่ดินแปลงนี้ ผมก็งงว่าทำไมทั้งๆเป็นสิ่งที่ผมควรจะได้แต่ก็ได้เพียงนึกในใจ จนตอนนี้ผมอายุ 29 ปียังไม่ได้ที่ดินที่ควรจะเป็นของผมคืนเลย เพราะล่าสุดผมขอไปที่ยายเพื่อที่จะให้โอนที่ดินให้ผม ยายบอกว่าถ้าจะเอาจริงๆตอนนี้ก็โอนไม่ได้หรอกให้น้าเอาที่ดินเข้าธนาคารเพื่อที่จะซื้อรถปิ๊กอัพไปแล้วเพราะตอนทำเรื่องโอนที่ดินเค้าเป็นคนเดินเรื่องให้ทุกอย่าง พูดมาแบบนี้ผมรู้สึกเสียใจว่าตอนไถ่จากร้านทองก็เงินผมนะแต่ทำไมทำการโอนกันไม่บอกผมสักคำแต่ผมเองก็ไม่ได้พูดออกไปหรอกนะครับคือยังไงก็เป็นญาติๆกันคงทำอะไรไม่ได้ แต่ลึกๆในความรู้สึกผมก็ยังอยากได้ของๆผมคืนเพราะมันเป็นมรดกสิ่งเดียวที่แม่ผมทิ้งไว้ให้ ส่วนตัวผมเองไม่ได้มีเจตนาวิจารณ์ครอบครัวตัวเองแค่สงสัยว่าผมยังมีโอกาสที่จะได้ที่ดินแปลงนี้คืนมั้ยครับ เพราะโฉนดที่ดินเป็นชื่อของยายไปแล้วและถ้ายายไม่ยอมโอนให้ผมก็คงทำอะไรไม่ได้ใช่มั้ยครับ ผมเพียงมาขอคำปรึกษา ขอบคุณครับ