ปัญหาที่ใครๆก็มองข้ามไป แต่ดิฉันคิดว่ามันสำคัญ "จักรยานหายไป ใครก็ตามกลับมาไม่ได้" ที่มหาวิทยาลัยของฉัน

            เรื่องราวเพิ่งเกิดเมื่อสัปดาห์ที่แล้วคือวันพฤหัสบดีที่ 10 พฤศจิกายนที่ผ่านมา พวกเรามีเรียนเช้าเป็นปกติค่ะ เดินลงมาจากหอก็พบว่าจักรยานของเพื่อนได้หายไปตอนที่พวกเราออกไปเรียนเวลา 8.30น. หลังจากนั้น 10.20น.เพื่อนของดิฉันขอแทนชื่อว่า M(เจ้าของจักรยานที่หายไป) ลงมาพอดีเพื่อเตรียมไปเรียน ก็พบจักรยานตัวเองจอดอยู่แต่ผิดจากที่จอดล๊อคเดิมไป  รวมทั้งที่ล๊อคจักรยานแตก จนไม่สามารถล๊อคได้อีก M รู้สึกโมโหมากว่าทำไมถึงต้องเป็นจักรยานของมันด้วย เลยไปขอดูกล้องวงจรปิดจากเจ้าหน้าที่ของหอพัก แต่ถูกปฏิเสธพร้อมพูดจาตอกกลับแบบไม่รู้สา
M : พี่คะหนูขอดูกล้องวงจรปิดได้มั้ยคะ คือว่าจักรยานหนูโดนงัดอะค่ะ
จนท.หอ : หอไหนคะน้อง
M : หอX ค่ะพี่ เพิ่งโดนเมื่อเช้าเลย หนูจอดตรงกล้องพอดีเลยด้วย
จนท.หอ : อ่าวแล้วจะทำไงดี คือหอX กล้องพังนะคะทั้งหอเลย (น้ำเสียงแบบพูดเล่นๆ)
M : แล้วแบบนี้พอซ่อมเสร็จมันจะดูได้มั้ยคะ
จนท.หอ : ไม่ได้ค่ะเพราะมันบันทึกไม่ได้กล้องพัง
         ณ จุดๆพวกเรางงมากว่าเอาค่าเทอมที่เก็บเราแพงแสนแพงไปทำอะไรหมดคะ ค่าหออีก ค่าบลาๆๆๆๆๆ กับอีแค่กล้องวงจรปิด ควรจะซ่อมค่ะ บ่ายวันนั้นพวกเรามีเรียนจึงลงจากหอเพื่อเตรียมไปเรียน เจอกระดาษเสียบหน้าตะกร้าว่า "ผมขอโทษที่ทำที่ล๊อคพังนะครับ ไม่ได้ตั้งใจ" พวกเราก็เลยไม่ได้อะไรเพราะคิดว่าคงเป็นเพื่อนในมอทำ ให้อภัยได้ค่ะเพื่อนร่วมสถาบัน
         ตอนเย็นเราเลยไปขอดูใหม่ค่ะ เปลี่ยนเจ้าหน้าที่ชุดใหม่ ครั้งนี้เจ้าหน้าที่พูดจาดี และเอาเอกสารคำร้องให้กรอกพร้อมกับนัดอีก 3 วันให้มาพบค่ะ
และแล้ววันเวลาผ่านไปเร็วไวค่ะ พอวันที่ 3 เรารีบไปพบพี่เขา และพี่เขาก็ได้เปิดให้ดูเท่าที่ทำได้ แต่กล้องมันเสียจริงๆค่ะ คือถ่ายได้แต่ไม่บันทึก นางเสียใจมากร้องไห้เลยทีเดียว คือจักรยานค้นนึงมันก็แพงนะหลายพันบาทอยู่ทีเดียวดีที่ไม่หาย(แล้วนั่นเงินนางเองด้วยที่ซื้อ)




        เช้าวันนี้จักรยานก็ได้หายไปแล้วค่ะ เรียบร้อยเลย นางไลน์เข้าไลน์กลุ่มมาว่าจักรยานโดนเล่นซะแล้ว รวมทั้งของเพื่อนในคณะเดียวกันอีกหลายคน บวกกับเพื่อนคณะอื่นที่อยู่หอเดียวกัน แต่ไม่สามารถตามได้แล้ว เจ็บใจตรงที่วางที่ล๊อคจักรยานไว้บนพื้นตรงที่เพื่อนของเราจอด พวกเรามั่นใจว่ามันหายไปในช่วงเช้า ของวันนี้จึงไปขอดูกล้องวงปิด แต่ก็ทำได้เพียงดูกล้องไกลๆ แล้วเห็นเลือนลาง
        จากการดูในครั้งนี้พวกเราพบชายใส่เสื้อสีดำ 3 คน ซึ่งคาดว่าเป็นคนนอกมหาวิทยาลัยแน่นอน ยืนลับๆล่อๆ และดูจักรยานตามเป้าหมายของตน ขยับที่ล๊อคทีละอันสองอันจากนั้นก็จบเพราะเขาเอาจักรยานไปทางที่ไม่มีกล้องวงจรปิดแล้ว ณ จุดๆนี้มันร้องไห้อีกรอบเลยค่ะเพราะคราวนี้หายจริงๆเลย ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องปกติสำหรับมหาวิทยาลัยนี้วิทยาเขตนี้  ทุกคนดูเฉยมากแบบประมาณว่า อ้าวจักรยานหายหรอ ก็ไปเอาของคนอื่นคืนสิ
ซึ่งพวกเรารู้สึกว่ามันไม่น่าจะควรเป็นแบบนี้อะค่ะ ถึงมันจะเคยเป็น แต่ก็ควรจริงจังกับเรื่องที่นักศึกษาจักรยานหายเรื่อยๆแบบนี้ซักทีค่ะ แต่ดูเหมือนพวกเราจะออกความเห็นอะไรไม่ค่อยได้ค่ะ ก็มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนที่นี่ ไม่มีใครร้อนใจเพราะไม่ใช่ของตัวเองค่ะ

         สุดท้ายแล้วขอทิ้งท้ายไว้ว่า เพื่อนของเราคนอีกคนนึง(แทนว่า P)เจอจักรยานของนางแล้วค่ะ นางได้ความช่วยเหลือจากสายรหัสสายเทคของนางค่าา น่าปลื้มที่สุดด แต่ที่พีคที่สุดคือ พี่คนนั้นเค้าไปเจอที่ท้ายกระบะของคุณลุงคนนึงซึ่งมาเร่ขายค่ะ ซื้อกลับมาให้นางราคา 1500 บาทเลยนะ เราทำอะไรไม่ได้ แจ้งตำรวจไม่ได้เพราะคุณลุงไม่ได้เป็นคนขโมยแต่รับของมาขายค่ะ โชคดีไปที่นางได้พบจักรยานของตัวเองแล้วเย่
        ส่วนข้อมูลสุดท้ายที่พวกเราได้รับมา พบว่ากลุ่มนี้นั้นเข้ามาทำแบบนี้ในมหาวิทยาลัยหลายครั้งแล้วค่ะ จักรยานที่หายไปก็เยอะมากพอสมควรเลยที่เดียว และก็ยังทิ้งคำถามเดิมว่า
       1. ทางมหาวิทยาลัยมีมาตรการอะไรในการจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นหรือไม่อย่างไร?
       2. ควรควบคุมการเข้าออกมหาวิทยาลัยให้เข้มงวดขึ้นหรือไม่อย่างไร?
       3. บุคคลภายนอก รปภ. ควรเข้มงวดมากกว่านี้หรือไม่ คนสนิทก็ปล่อยผ่านเข้ามาง่ายๆเลยหรอ ?
      วันนี้ดิฉันก็ขอมาระบายความในใจเพียงเท่านี้ทั้งจากใจของดิฉันและของเพื่อนๆที่พบประสบปัญหานี้ร่วมกันค่ะ