เราเป็นคนติดกาแฟค่ะ แต่เราชอบกินกาแฟกระป๋องแช่เย็นเพราะมันสะดวก เริ่มติดกาแฟตอนสมัยมหาลัยค่ะเราจะกินกาแฟกระป๋องหลังอาหารเช้าทุกวัน ตอนช่วงเข้าเดือนค่ะ คือที่คณะเรามีประเพณีเรียกว่าเข้าเดือนออกเดือนค่ะ คือเราจะต้องอ่านหนังสือสอบล่วงหน้า 1 เดือนค่ะ พอช่วงหลังสอบเราก็จะไม่กิน แต่ก็กินแค่วันละกระป๋องนะคะ พ่อก็เตือนเราหลายรอบแล้วค่ะให้เลิก มันไม่ดี มันผสมคาเฟอีนนู่นนี่แต่เราเลิกไม่ได้ค่ะ เพราะถ้าวันไหนไม่กินประสิทธิภาพในการใช้ชีวิตจะลดลง มันจะซึมๆตื้อๆ อ่านหนังสือไม่เข้าหัว ประมาณนั้นค่ะ
อนึ่งช่วงที่ผ่านมาเราเตรียมตัวสอบเนติบัณฑิตใบอนุญาตว่าความ และก็สอบทำงาน เราก็กินกาแฟทุกวัน เพราะเราต้องอ่านหนังสือเหมือนช่วงเข้าเดือนทุกวันค่ะ เราอ่านหนังสือโดยไม่กินกาแฟไม่ได้ค่ะ เพราะเนื้อหามันเยอะมาก การอ่านกฎหมายมันต้องอาศัยสมาธิ ถ้าไม่กินอ่านหนังสือได้ 3 ชั่วโมงก็ง่วงแล้วค่ะ
จนวันนี้เราทะเลาะกันหนักมาก เรื่องกาแฟนี่แหละค่ะ เค้าด่าเราว่าเราไปรับอารยธรรมเลวๆมาตอนสมัยเรียนมหาลัย แต่คือเราเข้าใจว่าเค้าเป็นห่วงไม่อยากให้เรากิน แต่ในมุมมองของเรา เราแค่กินกาแฟกระป๋อง เราไม่ได้ไปกินเหล้า เสพย์ยาเสพติด หรือว่าสูบบุหรี่ที่ไหน เราไม่เคยเที่ยวกลางคืน กลางวันก็ไม่ค่อยเที่ยวด้วยค่ะ แค่อ่านคำบรรยาย ซ้อมทำข้อสอบเนติ จำประมวล ซ้อมเขียนคำฟ้อง คำขอ คำแถลงเพื่อสอบใบอนุญาตว่าความเราก็จะไฟลนก้นแล้วค่ะ เราไม่เคยมีเรื่องชู้สาวให้พ่อแม่กลุ้มใจ เรื่องเรียนเราก็เรียนจบปริญญาตรีจากมหาลัยอันดับต้นๆของประเทศ พอประกาศผลเนติบัณฑิต และใบอนุญาติว่าความ เราก็ผ่านทั้ง 2 อย่าง เรียกได้ว่าเราไม่เคยทำให้พ่อแม่ต้องมาหนักใจเพราะชีวิตเราเลยค่ะ ตลอดชีวิตที่เราเป็นลูกเค้ามา เราพยายามหาตรงกลางตลอดค่ะให้เราอยู่ร่วมกับพ่อแม่อย่างผาสุข เราแค่ไม่เข้าใจว่าแค่กินกาแฟทำไมเราถึงดูเลวในสายตาเค้ามากขนาดนั้น
วันนี้หลังจากมีปากเสียงกันพ่อเราเค้าเอาแก้วปาใส่เราแต่เราหลบทัน ยังไม่จบนะคะ เค้ายังเอาหินก้อนใหญ่ประมาณ 2 กำปั้นขว้างใส่เราค่ะ แต่เราหลบได้ เลยไม่เป็นอะไร แล้วบอกตัดขาดพ่อลูกกับเราเลยค่ะเพราะเค้าไม่ชอบที่เราเถียงเค้า เค้าไม่ชอบที่เราเห็นแก่ตัวเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ฟังคนอื่น
จนตอนนี้เราหอบใบปริญญาบัตร ใบรับรอง ทรานสคริปออกมาจากบ้านค่ะ ทีแรกเราอยากไปลงบันทึกประจำวันที่สถานีตำรวจเลยค่ะ แต่เราไม่อยากทำ เพราะเราถือว่าเราไม่ได้เป็นอะไร อีกอย่างเค้าก็พ่อด้วยค่ะ ถึงแม้ว่าการกระทำเค้ามันจะไม่ใช่สั่งสอน แต่เป็นอาชญากรรมแล้วก็ตาม
ตอนนี้เราเครียดมากค่ะ เรากลัวเค้าเอาประมวลเราไปเผา เพราะตอนเรียนเนติ เราจดไว้เยอะค่ะ T T แต่เราก็ไม่กล้ากลับไปเอาเพราะเรากลัวโดนเค้าทำร้ายค่ะ เราเลยอยากถามว่า เราเป็นลูกที่แย่มากขนาดนั้นเลยหรอคะ? การกินกาแฟกระป๋องนี่มันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอคะ? เราควรเลิกกินกาแฟกระป๋องแล้วยอมรับความผิดตัวเองมั้ยคะ? และถ้าจะไม่เลิกควรพูดกับพ่อยังไงดีคะ?
หนีออกจากบ้านเพราะกาแฟกระป๋องเป็นเหตุ
อนึ่งช่วงที่ผ่านมาเราเตรียมตัวสอบเนติบัณฑิตใบอนุญาตว่าความ และก็สอบทำงาน เราก็กินกาแฟทุกวัน เพราะเราต้องอ่านหนังสือเหมือนช่วงเข้าเดือนทุกวันค่ะ เราอ่านหนังสือโดยไม่กินกาแฟไม่ได้ค่ะ เพราะเนื้อหามันเยอะมาก การอ่านกฎหมายมันต้องอาศัยสมาธิ ถ้าไม่กินอ่านหนังสือได้ 3 ชั่วโมงก็ง่วงแล้วค่ะ
จนวันนี้เราทะเลาะกันหนักมาก เรื่องกาแฟนี่แหละค่ะ เค้าด่าเราว่าเราไปรับอารยธรรมเลวๆมาตอนสมัยเรียนมหาลัย แต่คือเราเข้าใจว่าเค้าเป็นห่วงไม่อยากให้เรากิน แต่ในมุมมองของเรา เราแค่กินกาแฟกระป๋อง เราไม่ได้ไปกินเหล้า เสพย์ยาเสพติด หรือว่าสูบบุหรี่ที่ไหน เราไม่เคยเที่ยวกลางคืน กลางวันก็ไม่ค่อยเที่ยวด้วยค่ะ แค่อ่านคำบรรยาย ซ้อมทำข้อสอบเนติ จำประมวล ซ้อมเขียนคำฟ้อง คำขอ คำแถลงเพื่อสอบใบอนุญาตว่าความเราก็จะไฟลนก้นแล้วค่ะ เราไม่เคยมีเรื่องชู้สาวให้พ่อแม่กลุ้มใจ เรื่องเรียนเราก็เรียนจบปริญญาตรีจากมหาลัยอันดับต้นๆของประเทศ พอประกาศผลเนติบัณฑิต และใบอนุญาติว่าความ เราก็ผ่านทั้ง 2 อย่าง เรียกได้ว่าเราไม่เคยทำให้พ่อแม่ต้องมาหนักใจเพราะชีวิตเราเลยค่ะ ตลอดชีวิตที่เราเป็นลูกเค้ามา เราพยายามหาตรงกลางตลอดค่ะให้เราอยู่ร่วมกับพ่อแม่อย่างผาสุข เราแค่ไม่เข้าใจว่าแค่กินกาแฟทำไมเราถึงดูเลวในสายตาเค้ามากขนาดนั้น
วันนี้หลังจากมีปากเสียงกันพ่อเราเค้าเอาแก้วปาใส่เราแต่เราหลบทัน ยังไม่จบนะคะ เค้ายังเอาหินก้อนใหญ่ประมาณ 2 กำปั้นขว้างใส่เราค่ะ แต่เราหลบได้ เลยไม่เป็นอะไร แล้วบอกตัดขาดพ่อลูกกับเราเลยค่ะเพราะเค้าไม่ชอบที่เราเถียงเค้า เค้าไม่ชอบที่เราเห็นแก่ตัวเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ฟังคนอื่น
จนตอนนี้เราหอบใบปริญญาบัตร ใบรับรอง ทรานสคริปออกมาจากบ้านค่ะ ทีแรกเราอยากไปลงบันทึกประจำวันที่สถานีตำรวจเลยค่ะ แต่เราไม่อยากทำ เพราะเราถือว่าเราไม่ได้เป็นอะไร อีกอย่างเค้าก็พ่อด้วยค่ะ ถึงแม้ว่าการกระทำเค้ามันจะไม่ใช่สั่งสอน แต่เป็นอาชญากรรมแล้วก็ตาม
ตอนนี้เราเครียดมากค่ะ เรากลัวเค้าเอาประมวลเราไปเผา เพราะตอนเรียนเนติ เราจดไว้เยอะค่ะ T T แต่เราก็ไม่กล้ากลับไปเอาเพราะเรากลัวโดนเค้าทำร้ายค่ะ เราเลยอยากถามว่า เราเป็นลูกที่แย่มากขนาดนั้นเลยหรอคะ? การกินกาแฟกระป๋องนี่มันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอคะ? เราควรเลิกกินกาแฟกระป๋องแล้วยอมรับความผิดตัวเองมั้ยคะ? และถ้าจะไม่เลิกควรพูดกับพ่อยังไงดีคะ?