อึดอัด แต่ไม่อยากเล่า ไม่อยากระบาย รู้สึกจะประสาท ควรพบหมอไหมคะ?

คือ เราเป็นหลายๆอย่างเลยค่ะ เราไปทำแบบทดสอบ ก็เป็นโรคซึมเศร้า + ไบโพลาร์ ไม่รู้เชื่อได้มากแค่ไหน
เรารู้สึกหมดกำลังใจ ไม่อยากทำอะไร สิ่งที่เราอบเราก็ไม่ชอบ ไม่อยากทำ อยากนอนเยอะๆ นอนเยอะเท่าไหร่ก็ไม่พอ กินก็น้อยลงค่ะ แต่เวลาอยู่ รร เราอารมณ์ดีมาก หัวเราะทั้งวัน มองหน้าเพื่อนก็ยิ้ม ปกติแหละค่ะ ใครๆก็บอกเรายิ้มง่าย อารมณ์ดี แต่พอกลับบ้าน กลับบ้านมาพ่อเอาอารมณ์มาลงที่เราเอาอดีตของเขามาเปรียบเรา เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนที่เขาเกลียด ยัดเยียดคนที่เขาเกลียดว่าเราน่ะเป็นแบบนั้น เรารู้สึกอึดอัด รู้สึกสียใจ หงุดหงิด โมโหมาก แต่เราเงียบ แล้วเราร้องไห้ค่ะเราทำอะไรไม่ได้เลย เราอาจจะเป็นแบบนั้นแต่เราไม่ใช่คนที่เขาเกลียดสักหน่อย ทำไมนะ.. เราไม่อยากคุยกับใครค่ะ ถ้าคุยเราก็จะคุยเรื่องอื่นไม่ใช่ชีวิตเรา เราอยากอยู่คนเดียว หรือถ้าชีวิตเรามีปุ่มสวิตซ์ปิดตัวเองได้ เราจะขอปิดสัก 3 วัน ไม่ได้เหนื่อยเรื่อง หน้าที่ ที่จะต้องทำ แต่เราไม่อยากรับรู้อะไรที่เราไม่อยากรู้ เราอยากเข้าโรงพยาบาล อยากจะโคม่าสักครั้ง อยากรู้ว่ายังจะด่าเราอยู่ไหม แต่เราก็ไม่ได้คิดอยากตายนะคะ
แถวบ้านเราไม่มีเพื่อนค่ะ มีแต่ ผช เด็กแว๊น ผญ สก๊อย เราไม่สุงสิง เพราะว่าเราไม่มีอะไรจะคุย ไม่ใช่แนวเรา เราก็ยู่บ้านคนเดียวค่ะ ไม่ค่อยคุยกับคนในบ้าน ไม่ได้เก็บตัวอยู่ในห้องนะคะ แต่ถ้าเราไม่อยู่ในห้องก็ไม่รู้จะไปไหน เราไปก็โดนด่าอยู่ดี เราไม่มีเงินค่ะ ฐานะที่บ้านไม่ดี เราใช้เวลาส่วนมากอยู่บ้าน บ้านที่เราอยู่ก็คือบ้านพักคนงาน ไม่ใช่บ้านที่มีครอบครัวแสนอบอุ่นแต่อย่างใด
- เราอยู่ที่บ้านพักคนงานที่นี่เคยเกือบจะโดนข่มขืนที่นี่ 1 ครั้ง (แค่ชักให้มัน) พ่อเราไม่รู้ มีแต่ป้าตรงข้ามบ้านที่สนิทมากๆรู้ เพราะเราร้องไห้วิ่งไปหาเขา..
- ที่ผ่านๆมาทุกๆที่ก็มีคนจะข่มขืนเราตลอด ตั้งแต่เด็ก เหอะๆ ชีวิตดี สังคมดี แจ่มใสจัง
เราเป็นคนแต่งตัวมิดชิดนะคะพ่อเราดุ มากๆ เอี๊ยมขาสั้นพ่อยังไม่ให้ใส่เลยค่ะ เจเจ เสื้อยืด เสื้อยืด กางเกงพละแบบนี้เลยค่ะ เผื่อใครสงสัยว่าแต่งตัวโป๊หรือเปล่า ..