สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ที่นี้ด้วยครับผม
เริ่มจากการตัดสินใจไปในทริปนี้มาจากการที่วันที่ 14/11/2559 เป็นวันครบรอบ 12ปี ของเราสองคน
และผมก็วางแผนที่จะขอเธอแต่งงานด้วยครับ
วันแรกเราออกเดินทางช่วงเย็นๆครับกะว่าจะเดินทางให้ถึงเช้าที่ภูชี้ฟ้าพอดี
เราก็เดินทาง ไปทางแพร่ เข้าสู่พะเยา เริ่มราวความสนุกก็เริ่มดำเนินขึ้น ผมตั้งใจว่าจะเติมน้ำมันให้เต็มถังก่อนขึ้นเขาไปภูชี้ฟ้า
แต่ผมได้เลยปั้มน้ำมันสุดท้ายที่ อ.สอง ไปสะแล้ว นั้นหมายความว่าข้างหน้าอีก 100 กว่าโลจะไปมีปั้มน้ำมันแล้ว เพราะแถวนั้นปิดตั้งแต่ 3 ทุ่ม
ขับไปได้ประมาณ 50km รถก็แจ้งเตือนน้ำมันหมด ขับไปได้สักพักก็อุ่นใจเข้าเขตชุมชนเจอ 7-11 สว่างเชียว จอดถามพนักงาน 7-11 ว่ามีปั้มไหม
พนักงานบอกว่าไม่มีแล้วปิดหมดแล้วมีแต่ตู้หยอดเหรียญ ขับไปอีกสักพักจะเจออยู่ขวามือ ผมก็ขับๆไปไม่เจอเลยแวะ สภ แถวๆนั้นมีตำรวจอยู่คนเดียวผมก็ถามๆเข้าว่ามีปั้มบ้างไหมแถวนี้ เขาแนะนำให้ย้อนกลับไปที่ด่าน ใกล้ๆ 7-11 ที่ผมถามทีแรก ว่าเขาอาจจะรู้ว่ามีที่เติมที่ไหนบ้าง ผมก็ขับกลับไปถามที่ด่าน เขาก็บอกว่ามีปั้มหยอดเหรียญอยู่เลย สภ ไปอยู่ขวามือ ผมตัดสินใจขับไป เจอจริงๆครับ!!!! แต่ๆๆๆไฟมืด ตู้ไม่ทำงาน เขาถอดปลั๊กออกครับผม เซงเลยทีนี้ ผมก็เอาไปฉายไปส่องๆที่บ้านเขาและตะโกนเรียก ไม่มีเสียงตอบกลับ มันมืดจริงๆ บ้าน ตจว นี่ ถอดใจกลับไปแถว 7-11 อีก พยามถามคนที่ขับรถผ่าน รถบรรทุก รถกระบะ พยามจะขอซื้อน้ำมัน หรือหาวิธีการใดก็ได้ที่จะได้น้ำมันไป ภูชี้ฟ้าให้ทันเช้า ถามไปถามว่ามีคนบอกว่า อ.ปลง ขับไปอีกประมาณ 50km อาจจะมีตู้น้ำมันอยู่ ผมก็ตัดสินใจวัดใจเลยครับ ปิดแอร์ เปิดกระจกขับให้ประหยัดที่สุด ภาวนาอย่าให้น้ำมันหมดข้างทางมืดๆเลยครับ และแล้วระหว่างทางไป อ.ปลง นั้นเหมือนฟ้ามาโปรด เจอตู้ข้างทาง ทั้งตู้ ดีเซล และ เบนซิน หน้าบ้านขนาดใหญ่แลมีฐานะพอสมควร ผมหาแบงค์และเหรียญทุกอย่างที่มีหยอดให้รถวิ่งไปได้อย่างน้อยๆ 200 กว่า km ให้ได้แล้วผมก็เติมได้ครับผม
ดีใจจนต้องยกมือไหว้ขอชีวิต 5555
แล้วก็เดินทางต่อไปตามทางจนเจอปั้มก่อนขึ้นภูชี้ฟ้า เติมให้เต็มที่สุดในชีวิตแบบกระหายมานาน เข็ดเลยยยย ไวกว่าคาดถึงที่ทางขึ้นภูชีฟ้า
ผมขึ้นทาง หน่วยจัดการต้นน้ำ หงาว-งาว ไปจอดพักตรงนั้น รอให้ฟ้าสว่างก่อนแล้วเคยว่ากัน รอ...รอ... สว่างแล้วววววว
หลังจากนั้นเราก็ล้างหน้าแปรงฟัน ปะแป้ง แล้วออกเดินทาง จริงๆไม่ถึง 1km ก็ถึง ที่จอดรถขึ้น ภูชี้ฟ้าแล้วละครับ
ผมก็ได้ออกรถ ขับแล้วรู้สึกลื่นๆก็ไม่ได้คิดอะไร พอถึงเนินโค้งแรก ที่เป็นโค้งหักศอกและขึ้นชัน ผมได้ขับขึ้นไปโดยไม่ได้คิดอะไร
ปรากฎว่า ลื่นครับล้อฟรีเลยยยย ก็ต้องไหลถอยหลังมาตั้งหลักใหม่ รอบที่สองตัดสินใจขึ้นอีกที...เหมือนเดิมครับล้อฟรีเหมือนเดิม ควันโขมงเลยย ก็ต้องไหลถอยหลังมาตั้งหลักใหม่ อีกรอบ รอบที่สามเอาอีกทีเหมือนเดิมครับลื่นกระจาย รอบนี้น่ากลัวกว่าเดิมเบรคให้รถหยุดแล้วรถมันยังไหลจะตกข้างทาง จะตกเขาตายเอา ขาผมนี้สั่นผับๆเลยครับคุมไม่อยู่เลย เป็นครั้งแรกที่รถผมไปไม่ได้ รถผมไม่ 4x4 ด้วยแหละ รอบนี้ตัดสินใจถอยกลับไปที่ๆจอดพักที่แรก แล้วเจอเจ้าหน้าที่มีรถ 4x4 ครับ เจ้าหน้าที่บอกว่าตรงนั้น ช่วงที่ปลายฝนเข้าหน้าหนาว มันจะลื่นมาก เขาตัดต้นไม้เพื่อให้แสงส่อง ไป 2-3 ต้นแล้ว แต่ถ้าเป็นช่วง ธันวาคม มกราคม พี่เขาบอกก็ไม่ลื่นแล้ว (แสดงว่าผมนี่ซวยแท้ๆ) รถ 4x4 หรือ รถเก๋งขับล้อหน้าที่ช่วงสั้นๆ ก็จะไปได้ครับ แล้วก็ขึ้นไปถึงที่จอดรถเพื่อเดินขึ้นภูชี้ฟ้า
ระหว่างทางเดินเราก็ถ่ายรูปเล่นไปเรื่อยๆครับ หมอกลงจัดมาก ไม่ค่อยเห็นวิวเท่าไหร่ครับ
ระหวางทางเดินก็เป็นดังนี้
เดินไปเรื่อยๆก็เจอเด็กหนุ่มนั่งเป่าเครื่องเป่าอยู่....หน้ามึนๆดี 555
ดูเจ๊แกเดินแบบไม่สนใจใครเดินดุ่มๆไปแล้ว
หลังจากถึงยอดภูชี้ฟ้าก็ไม่เห็นวิวไรเลยครับโดนหมอกลงขาวโพลน.... เราก็ถ่ายรูปเก็บบรรยากาศไปเลย
แล้วก็ถ่ายรูปกับน้องๆเด็กดอยเยอะไปหมดเลยครับ บางคนนั่งสวยๆ บางคนเต้นเปิดเพลงแบบพกพา บางคนโชว์ความสามารถ น่ารักดีครับให้เงินไปบ้างครับ คนละ 20 บาท
เสาหลักกิโลบนยอดภูครับ
หลังจากนั้นก็เดินทางลงภูครับ มีฝนตกปรอยๆมาด้วยครับรีบเลย ทางเดินลงลื่นด้วยครับ หงายท้องกับหลายคนแม้แต่พระยังลื่นเลยครับ ถ้าเห็นใครตูดเปียกๆนี่ หงายท้องมาแน่นอน 55555
ผมเดินลงอีกทางโดยที่ไม่รู้เลยว่ามันไปที่เดิมที่รถมาส่งขึ้นภูไม่ได้ ^_^
เดินไปเลยครับด้วยความไม่รู้.....
หน้าตายังสนุกกับการเดินลงอยู่โดยไม่รู้เลยว่า เดินผิด 55555
มีร้านขายของฝากตรงทางลงด้วยครับ น้องเขาขายไม่แพงครับ
ตรงที่จอดรถครับมีของฝากมากมาย น้ำดื่ม ของต่างๆ
นั่งพักดื่มของอุ่นๆก่อนครับฟินๆ หันหลังกลับไปเดินขึ้นทางเดิมสิครับ
ตรงทางขึ้นถามทางเด็กดอย เด็กน้อยก็อาสาเดินไปส่งตรงทางลงอีกทางให้ครับน้องเขาน่ารักมากครับ คุยกันไปตลอดทางเลย น้องเขาชื่อ แน้น ภาษาดอยอ่ะครับ แปลว่า "ฟ้า" พูดเก่ง ฉลาดครับ
น้องเขาก็พาจนเจอทางลงที่ขึ้นมาทีแรกครับ ถึงสะที เห็นลุงคนที่พาเรานั่งรถขึ้นมาแล้วอุ่นใจรอเราตั้งแต่ขาขึ้นบอกนานๆอย่างงี้ลงผิดฝั่งแน่ๆเลย
ต่อไปเราก็เดินทางไป ดอยผาตั้ง เราจะไปพักกันที่ ผาตั้งฮิล.....
ถึงแล้ว....แต่มันไม่ง่ายแค่นั้น แฟนผมลงจากรถมา ถอดรองเท้า เจอ!!!!!! ปลิงดูดเลือดครับ ดูดหนักมาก
อ้วนเลยทีเดียวเชียว
เสียเลือดไปเยอะเราก็ต้องหาไรกินแล้วครับหิวๆๆๆๆ
เป็นขาหมูยูนาน และผัดเห็ดต่างๆ อร่อยดีครับ กินกับน้ำชาร้อนๆ ชมหมอก ฟินสุดๆบอกเลย
หลังจากอิ่มแล้วก็เข้าห้องพักครับผม วิวสวยใช้ได้เลยครับ แบบว่านอนข้างเตียงนี่ชมวิวเขาและหมอกได้เลย ไม่ต้องเปิดแอร์เย็นสบายหายใจโล่งปอด
หลังจากได้เข้าห้อง พักผ่อนสักแปปเราก็ได้หาเรื่องออกไปซื้อขนม จะไปซื้อขนม และ น้ำขมๆมานั่งกินอากาศเย็นๆ
ไปๆมาๆมานั่งกินข้าวสะงั้น เป็นซุปเปรี้ยวชื่นใจดีครับ และก็หมูสับผัดผักกาดดอง อร่อยดี ได้หมดถ้าสดชื่น อิอิอิ
พอดีที่พักไม่ไกลจาก ดอยผาตั้งเลยตัดสินใจแวะสะหน่อย ขึ้นไปเลย.....
ลงจากรถก็เจอร้านของฝากเลยครับ เป็นถนนมีร้านอยู่ด้านขวา
สิ่งแรกทีผมแวะเลยครับ พลาดไม่ได้ 55555
ไวท์ครับอร่อยดีมีทุกรสชาติ เชื่อไหมผมนี่ชิมทุกรสชาติเลย ผมนี้ถึงกับหน้าตึงเลยเพลิน 555555
เดินถัดไปอีกหน่อยก็เจอร้านโรตีแฟนอยากกินเลยจัดเลย ร้านนี้เข้าใช้น้ำมันมะพร้าวด้วยนะครับ สุขภาพสุดๆ
เดินไปเดินมาจะถึงเวลาพระอาทิตย์ตกแล้ววววว ต้องขึ้นไปดูบน ดอยผาตั้ง เอาละสิ กลับห้องๆ เตรียมกล้องเตรียมแต่งตัวแล้วมาใหม่ ขึ้นดอยๆ
แล้วก็มาถึงอีกรอบ แวะถ่ายรูปตรงที่จอดรถก่อนเลย
ก่อนจะเดินขึ้นก็จะมีเด็กมาขายดอกไม้ แล้วแต่จะให้ครับ
เราก็แวะถ่ายรูปมาเรื่อยๆตามทางขึ้น
แล้วเราก็เดินมาถึงจุดนี้ครับ ก็คือช่องเขาขาด(ผาขาด) เดินทะทุไปอีกฝั่งจะเจอแม่น้ำโขงและประเทศเพื่อนบ้านครับ สวยมากๆ
ภาพจากอีกฝั่งของผาขาดครับ
มองว่าจะเดินไปต่อดีไหมน้า.....555555
แล้วเราก็ลุยต่อครับผมไปต่ออีกเนินที่สูงกว่าต้องเดินจะชันหน่อยแต่มีราวบันไดให้จับ
พอถึงก็ต้องถ่ายสะหน่อยเพื่อเก็ขไว้ให้ลูกหลานดู 55555
แฟนชี้ๆบอกไปๆๆไปเล่นไกลๆคนนะ 5555
อันนี้มองจากด้านบนอีกฝั่งจะเห็นถนนครับผม
หลังจากนั้นแล้วก็ลงจากดอผาตั้งมาพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวเดินทางอีกวัน ต่อ........
เชียงราย 4 วัน 3 คืน (ขอแฟนแต่งงานครบรอบ 12 ปี ในวันลอยกระทง)
เริ่มจากการตัดสินใจไปในทริปนี้มาจากการที่วันที่ 14/11/2559 เป็นวันครบรอบ 12ปี ของเราสองคน
และผมก็วางแผนที่จะขอเธอแต่งงานด้วยครับ
วันแรกเราออกเดินทางช่วงเย็นๆครับกะว่าจะเดินทางให้ถึงเช้าที่ภูชี้ฟ้าพอดี
เราก็เดินทาง ไปทางแพร่ เข้าสู่พะเยา เริ่มราวความสนุกก็เริ่มดำเนินขึ้น ผมตั้งใจว่าจะเติมน้ำมันให้เต็มถังก่อนขึ้นเขาไปภูชี้ฟ้า
แต่ผมได้เลยปั้มน้ำมันสุดท้ายที่ อ.สอง ไปสะแล้ว นั้นหมายความว่าข้างหน้าอีก 100 กว่าโลจะไปมีปั้มน้ำมันแล้ว เพราะแถวนั้นปิดตั้งแต่ 3 ทุ่ม
ขับไปได้ประมาณ 50km รถก็แจ้งเตือนน้ำมันหมด ขับไปได้สักพักก็อุ่นใจเข้าเขตชุมชนเจอ 7-11 สว่างเชียว จอดถามพนักงาน 7-11 ว่ามีปั้มไหม
พนักงานบอกว่าไม่มีแล้วปิดหมดแล้วมีแต่ตู้หยอดเหรียญ ขับไปอีกสักพักจะเจออยู่ขวามือ ผมก็ขับๆไปไม่เจอเลยแวะ สภ แถวๆนั้นมีตำรวจอยู่คนเดียวผมก็ถามๆเข้าว่ามีปั้มบ้างไหมแถวนี้ เขาแนะนำให้ย้อนกลับไปที่ด่าน ใกล้ๆ 7-11 ที่ผมถามทีแรก ว่าเขาอาจจะรู้ว่ามีที่เติมที่ไหนบ้าง ผมก็ขับกลับไปถามที่ด่าน เขาก็บอกว่ามีปั้มหยอดเหรียญอยู่เลย สภ ไปอยู่ขวามือ ผมตัดสินใจขับไป เจอจริงๆครับ!!!! แต่ๆๆๆไฟมืด ตู้ไม่ทำงาน เขาถอดปลั๊กออกครับผม เซงเลยทีนี้ ผมก็เอาไปฉายไปส่องๆที่บ้านเขาและตะโกนเรียก ไม่มีเสียงตอบกลับ มันมืดจริงๆ บ้าน ตจว นี่ ถอดใจกลับไปแถว 7-11 อีก พยามถามคนที่ขับรถผ่าน รถบรรทุก รถกระบะ พยามจะขอซื้อน้ำมัน หรือหาวิธีการใดก็ได้ที่จะได้น้ำมันไป ภูชี้ฟ้าให้ทันเช้า ถามไปถามว่ามีคนบอกว่า อ.ปลง ขับไปอีกประมาณ 50km อาจจะมีตู้น้ำมันอยู่ ผมก็ตัดสินใจวัดใจเลยครับ ปิดแอร์ เปิดกระจกขับให้ประหยัดที่สุด ภาวนาอย่าให้น้ำมันหมดข้างทางมืดๆเลยครับ และแล้วระหว่างทางไป อ.ปลง นั้นเหมือนฟ้ามาโปรด เจอตู้ข้างทาง ทั้งตู้ ดีเซล และ เบนซิน หน้าบ้านขนาดใหญ่แลมีฐานะพอสมควร ผมหาแบงค์และเหรียญทุกอย่างที่มีหยอดให้รถวิ่งไปได้อย่างน้อยๆ 200 กว่า km ให้ได้แล้วผมก็เติมได้ครับผม
ดีใจจนต้องยกมือไหว้ขอชีวิต 5555
แล้วก็เดินทางต่อไปตามทางจนเจอปั้มก่อนขึ้นภูชี้ฟ้า เติมให้เต็มที่สุดในชีวิตแบบกระหายมานาน เข็ดเลยยยย ไวกว่าคาดถึงที่ทางขึ้นภูชีฟ้า
ผมขึ้นทาง หน่วยจัดการต้นน้ำ หงาว-งาว ไปจอดพักตรงนั้น รอให้ฟ้าสว่างก่อนแล้วเคยว่ากัน รอ...รอ... สว่างแล้วววววว
หลังจากนั้นเราก็ล้างหน้าแปรงฟัน ปะแป้ง แล้วออกเดินทาง จริงๆไม่ถึง 1km ก็ถึง ที่จอดรถขึ้น ภูชี้ฟ้าแล้วละครับ
ผมก็ได้ออกรถ ขับแล้วรู้สึกลื่นๆก็ไม่ได้คิดอะไร พอถึงเนินโค้งแรก ที่เป็นโค้งหักศอกและขึ้นชัน ผมได้ขับขึ้นไปโดยไม่ได้คิดอะไร
ปรากฎว่า ลื่นครับล้อฟรีเลยยยย ก็ต้องไหลถอยหลังมาตั้งหลักใหม่ รอบที่สองตัดสินใจขึ้นอีกที...เหมือนเดิมครับล้อฟรีเหมือนเดิม ควันโขมงเลยย ก็ต้องไหลถอยหลังมาตั้งหลักใหม่ อีกรอบ รอบที่สามเอาอีกทีเหมือนเดิมครับลื่นกระจาย รอบนี้น่ากลัวกว่าเดิมเบรคให้รถหยุดแล้วรถมันยังไหลจะตกข้างทาง จะตกเขาตายเอา ขาผมนี้สั่นผับๆเลยครับคุมไม่อยู่เลย เป็นครั้งแรกที่รถผมไปไม่ได้ รถผมไม่ 4x4 ด้วยแหละ รอบนี้ตัดสินใจถอยกลับไปที่ๆจอดพักที่แรก แล้วเจอเจ้าหน้าที่มีรถ 4x4 ครับ เจ้าหน้าที่บอกว่าตรงนั้น ช่วงที่ปลายฝนเข้าหน้าหนาว มันจะลื่นมาก เขาตัดต้นไม้เพื่อให้แสงส่อง ไป 2-3 ต้นแล้ว แต่ถ้าเป็นช่วง ธันวาคม มกราคม พี่เขาบอกก็ไม่ลื่นแล้ว (แสดงว่าผมนี่ซวยแท้ๆ) รถ 4x4 หรือ รถเก๋งขับล้อหน้าที่ช่วงสั้นๆ ก็จะไปได้ครับ แล้วก็ขึ้นไปถึงที่จอดรถเพื่อเดินขึ้นภูชี้ฟ้า
ระหว่างทางเดินเราก็ถ่ายรูปเล่นไปเรื่อยๆครับ หมอกลงจัดมาก ไม่ค่อยเห็นวิวเท่าไหร่ครับ
ระหวางทางเดินก็เป็นดังนี้
เดินไปเรื่อยๆก็เจอเด็กหนุ่มนั่งเป่าเครื่องเป่าอยู่....หน้ามึนๆดี 555
ดูเจ๊แกเดินแบบไม่สนใจใครเดินดุ่มๆไปแล้ว
หลังจากถึงยอดภูชี้ฟ้าก็ไม่เห็นวิวไรเลยครับโดนหมอกลงขาวโพลน.... เราก็ถ่ายรูปเก็บบรรยากาศไปเลย
แล้วก็ถ่ายรูปกับน้องๆเด็กดอยเยอะไปหมดเลยครับ บางคนนั่งสวยๆ บางคนเต้นเปิดเพลงแบบพกพา บางคนโชว์ความสามารถ น่ารักดีครับให้เงินไปบ้างครับ คนละ 20 บาท
เสาหลักกิโลบนยอดภูครับ
หลังจากนั้นก็เดินทางลงภูครับ มีฝนตกปรอยๆมาด้วยครับรีบเลย ทางเดินลงลื่นด้วยครับ หงายท้องกับหลายคนแม้แต่พระยังลื่นเลยครับ ถ้าเห็นใครตูดเปียกๆนี่ หงายท้องมาแน่นอน 55555
ผมเดินลงอีกทางโดยที่ไม่รู้เลยว่ามันไปที่เดิมที่รถมาส่งขึ้นภูไม่ได้ ^_^
เดินไปเลยครับด้วยความไม่รู้.....
หน้าตายังสนุกกับการเดินลงอยู่โดยไม่รู้เลยว่า เดินผิด 55555
มีร้านขายของฝากตรงทางลงด้วยครับ น้องเขาขายไม่แพงครับ
ตรงที่จอดรถครับมีของฝากมากมาย น้ำดื่ม ของต่างๆ
นั่งพักดื่มของอุ่นๆก่อนครับฟินๆ หันหลังกลับไปเดินขึ้นทางเดิมสิครับ
ตรงทางขึ้นถามทางเด็กดอย เด็กน้อยก็อาสาเดินไปส่งตรงทางลงอีกทางให้ครับน้องเขาน่ารักมากครับ คุยกันไปตลอดทางเลย น้องเขาชื่อ แน้น ภาษาดอยอ่ะครับ แปลว่า "ฟ้า" พูดเก่ง ฉลาดครับ
น้องเขาก็พาจนเจอทางลงที่ขึ้นมาทีแรกครับ ถึงสะที เห็นลุงคนที่พาเรานั่งรถขึ้นมาแล้วอุ่นใจรอเราตั้งแต่ขาขึ้นบอกนานๆอย่างงี้ลงผิดฝั่งแน่ๆเลย
ต่อไปเราก็เดินทางไป ดอยผาตั้ง เราจะไปพักกันที่ ผาตั้งฮิล.....
ถึงแล้ว....แต่มันไม่ง่ายแค่นั้น แฟนผมลงจากรถมา ถอดรองเท้า เจอ!!!!!! ปลิงดูดเลือดครับ ดูดหนักมาก
อ้วนเลยทีเดียวเชียว
เสียเลือดไปเยอะเราก็ต้องหาไรกินแล้วครับหิวๆๆๆๆ
เป็นขาหมูยูนาน และผัดเห็ดต่างๆ อร่อยดีครับ กินกับน้ำชาร้อนๆ ชมหมอก ฟินสุดๆบอกเลย
หลังจากอิ่มแล้วก็เข้าห้องพักครับผม วิวสวยใช้ได้เลยครับ แบบว่านอนข้างเตียงนี่ชมวิวเขาและหมอกได้เลย ไม่ต้องเปิดแอร์เย็นสบายหายใจโล่งปอด
หลังจากได้เข้าห้อง พักผ่อนสักแปปเราก็ได้หาเรื่องออกไปซื้อขนม จะไปซื้อขนม และ น้ำขมๆมานั่งกินอากาศเย็นๆ
ไปๆมาๆมานั่งกินข้าวสะงั้น เป็นซุปเปรี้ยวชื่นใจดีครับ และก็หมูสับผัดผักกาดดอง อร่อยดี ได้หมดถ้าสดชื่น อิอิอิ
พอดีที่พักไม่ไกลจาก ดอยผาตั้งเลยตัดสินใจแวะสะหน่อย ขึ้นไปเลย.....
ลงจากรถก็เจอร้านของฝากเลยครับ เป็นถนนมีร้านอยู่ด้านขวา
สิ่งแรกทีผมแวะเลยครับ พลาดไม่ได้ 55555
ไวท์ครับอร่อยดีมีทุกรสชาติ เชื่อไหมผมนี่ชิมทุกรสชาติเลย ผมนี้ถึงกับหน้าตึงเลยเพลิน 555555
เดินถัดไปอีกหน่อยก็เจอร้านโรตีแฟนอยากกินเลยจัดเลย ร้านนี้เข้าใช้น้ำมันมะพร้าวด้วยนะครับ สุขภาพสุดๆ
เดินไปเดินมาจะถึงเวลาพระอาทิตย์ตกแล้ววววว ต้องขึ้นไปดูบน ดอยผาตั้ง เอาละสิ กลับห้องๆ เตรียมกล้องเตรียมแต่งตัวแล้วมาใหม่ ขึ้นดอยๆ
แล้วก็มาถึงอีกรอบ แวะถ่ายรูปตรงที่จอดรถก่อนเลย
ก่อนจะเดินขึ้นก็จะมีเด็กมาขายดอกไม้ แล้วแต่จะให้ครับ
เราก็แวะถ่ายรูปมาเรื่อยๆตามทางขึ้น
แล้วเราก็เดินมาถึงจุดนี้ครับ ก็คือช่องเขาขาด(ผาขาด) เดินทะทุไปอีกฝั่งจะเจอแม่น้ำโขงและประเทศเพื่อนบ้านครับ สวยมากๆ
ภาพจากอีกฝั่งของผาขาดครับ
มองว่าจะเดินไปต่อดีไหมน้า.....555555
แล้วเราก็ลุยต่อครับผมไปต่ออีกเนินที่สูงกว่าต้องเดินจะชันหน่อยแต่มีราวบันไดให้จับ
พอถึงก็ต้องถ่ายสะหน่อยเพื่อเก็ขไว้ให้ลูกหลานดู 55555
แฟนชี้ๆบอกไปๆๆไปเล่นไกลๆคนนะ 5555
อันนี้มองจากด้านบนอีกฝั่งจะเห็นถนนครับผม
หลังจากนั้นแล้วก็ลงจากดอผาตั้งมาพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวเดินทางอีกวัน ต่อ........