ปัญหาของเด็กแลกเปลี่ยนคนนึง

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ถ้าเกิดว่ามีแะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ
ขออนุญาติไม่ใช้ภาษาทางการเพื่อความง่ายต่อการพิมพ์ และอ่านนะคะ


เรื่องที่จะเล่าอาจจะไม่ค่อยต่อกันบ้าง เอาแบบรวมๆรู้เรื่องอ่ะนะ
เพราะว่านี่ก็เดือนที่3 แล้ว อะไรหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไป
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คือเราเป็นเด็กแลกเปลี่ยน afs55 ตอนนี้อยู่ที่ประเทศเบลเยี่ยม นี่ก็จะ 3 เดือนแล้ว
วันแรกที่เรามาถึงบ้านโฮส เรารู้สึกได้เยว่าบ้านเค้าอบอุ่น เป็นกันเองงี้
คือโฮสเรามีลูกชาย 3 คน คนโต 21 คนกลาง 18 คนเล็ก13 คนกลางไปแลกเปลี่ยนเมกาอยู่ตอนนี้
แล้วเรากำลังจะ 16 เป็นลูกคนเดียวมาตลอด ไม่ชินกับการมีน้อง ยิ่งเป็นผู้ชายอีก
แต่พวกเค้าก็นิสัยดี โอเคกับเรามาก เพียงแต่ว่า ความสนใจไม่ตรงกันเลย
คนเล็กเล่นฟุตบอล กีตาร์ ดูดาว
คนโตรักสัตว์มาก
ซึ่งไม่ตรงกับเราเลย
จริงๆ เราก็รู้ตัวว่าเราเป็นคนค่อนข้าง introvert ไม่ชอบเข้าสังคมเท่าไหร่
หาเรื่องคุยไม่เก่งเลย
แต่ก็ถือว่าการมาที่นี่เป็นการมาฝึกให้เราเป็นตัวเองมากขึ้น

ช่วงเดือนแรกเราก็อยู่ในห้องตัวเองเยอะมาก จนรู้สึกตัวเองอ่ะ
ก็เลยลองหากิจกรรมที่พอจะทำร่วมกันได้..... แต่มันไม่ค่อยมีจริงๆ555555555
เราซื้อจิ๊กซอว์มาต่อ ด้วยว่าอยากให้น้องมาเล่นด้วย
แต่คุณแม่เค้าเป็นทำนองว่า ไม่ให้น้องยุ่ง กลัวว่าจะทำของเราพังงี้
บ้านเค้าชอบดู tv กันมาก แต่รายการมันก็ภาษาที่เราฟังไม่ออก ละก็เป็นรายการที่เราไม่ชอบดู
วันอาทิตย์เค้าก็พาออกไปเที่ยวบ้าง แล้วแต่รอบ
พอเข้าเดือนที่สอง เค้าก็อยากให้เราหางานอดิเรกทำ เราก็เลือกแซกโซโฟน
แบบลองเล่นดู ไม่ได้คิดไรมากงี้ ต้องไปเรียนทุกวันเสาร์
กลายเป็นว่าถ้าจะไปเที่ยวเมืองอื่นแบบมีชอปปิงด้วยก็ไปไม่ได้เลย
(ร้าค้าที่นี่ส่วนมากปิดวันอาทิตย์)
แต่ก็ มันก็เบื่อๆอ่ะ เหมือนชีวิตไม่มีอะไร
เป็นแบบนี้มาจนถึงวันนี้

เรื่องที่โรงเรียน เรื่องนี้ค่อนข้างหนักเลย
ก่อนมาก็มีคนบอกไว้แล้วแหละว่า อย่าคาดหวังมาก นิสัยมันเป็นคนละแบบกับคนไทย
วันแรกที่ไปโรงเรียน ก็เอ๋อๆตามสูตรเลย
เรียนอะไรก็ไม่รู้เรื่อง เพื่อก็ยังไม่รู้จัก เหมือนไปนั่งเฉยๆทั้งวันอ่ะ
ง่วงก็หลับไม่ได้555555555555
เรื่องเพื่อน คือเราเข้าสังคมไม่เก่งอยู่แล้ว แล้วคนที่นี่ก็ไม่ค่อยกล้าพูดอังกฤษกันเท่าไหร่
แต่ก็โชคดีอยู่บ้างที่มีคนอังกฤษที่ย้ายมาอยู่ที่นี่มาพาเราเข้ากลุ่ม แต่เวลาเค้าคุยกัน ก็เป็นภาษาที่เราไม่เข้าใจ
เราก็ไม่กล้าถามแทรกไปด้วยนิสัยของเราเองที่เราอยากจะเปลี่ยนมากๆ
โรงเรียนไม่อนุญาติให้ใช้โทรศัพท์ ช่วงเบรคก็ไม่ได้
เวลาเบรคเค้าก็จะจับกลุ่มคุยกัน ไม่รู้หาอะไรมาคุยได้ยาวขนาดนั้น5555555555
ละก็แบบในห้องเวลาเรียน อยู่ที่ไทยปกติเราก็ไม่ค่อยจะยกมือตอบอ่ะ ต้องรอครูเรียกค่อยตอบ
พอมาอยู่นี่ก็ติดนิสัยแบบนั้นมา จนคนที่นั่งข้างๆถามว่า ยูก็รู้คำตอบหนิ ทำไมไม่ตอบ5555555
อีกเรื่องก็คือเรื่องคะแนนสอบ เพื่อนคนอื่น คนไทยที่มาด้วยกันก็แบบไม่ได้แคร์เรื่องคะแนน
คือมาสอบอะไรที่อ่านไม่ออกก็ต้องไม่ได้อยู่แล้วป่ะ แต่เราเป็นเด็กเกรดดีมากมาตลอด
แล้วพแคะแนนที่นี่ตกนิดนึง เราก็รับตัวเองไม่ได้ คือคนที่เคยเป็นคงเข้าใจอ่ะ
ทำให้เราให้เวลากับการอ่านหนังสือมากเกินไป
เป็นส่วนนึงที่ทำให้เราเก็บตัวในห้องด้วย
จนเมื่อวาน ไปทำงานกลุ่มบ้านเพื่อน เค้าก็คุยกับเราว่า ยูอ่านไม่ออก ทำไมได้คะแนนดีกว่าพวกเราอีกงี้
เราก็ไม่รู้จะตอบไงอะ คือเราก็อ่านหนังสือจนป่วยอะไรงี้ มันหนักไปจริงๆ
อยู่ที่ไทย เราหยุดเรียนบ่อย เพราะเป็นคนขี้เกียจมาก ละก็ชอบหยุดมาอ่านหนังสือเอง
พอมาที่นี่วันไหนเราเหนื่อยมาก ลุกไม่ไหว เราก็บอกโฮสว่าจะหยุด
เค้าก็ไม่ได้อะไร แต่วันนี้เราก็เพิ่งรู้ว่าที่นี่ ปีการศึกษานึงหยุดได้แค่ 4 วันแบบไม่มีใบรับรองแพทย์
วันนี้เป็นครั้งที่สองแล้ว คือเพราะว่าเราหนื่อย เราเลยหยุด
อาทิตย์หน้าสอบเยอะ เลยหยุดมาดูหนังสืออะไรงี้
ตอนนี้คือเราก็กลัวโฮสเข้าใจเราผิดมากๆ แบบเครียดอ่ะ

ทำไมเพื่อนไทยที่มาด้วยกันบางคนเค้าอยู่บ้านโฮสได้เหมือนบ้านตัวเอง
ทำไมสนิทกับลูกๆเค้าได้
คือเราก็รู้แหละว่ามันเป็นเพราะตัวเราเงอง แต่ก็ไม่รู้จะแก้ไง
เรื่องภาษา จริงๆตอนนี้ก็พอรู้เรื่องบ้างแล้ว
แค่เราไม่กล้าพูดกับเพื่อนที่รร.เป็นภาษานี้ เพราะเวลาถามภาษาอิ้งมันเร็วกว่า
แต่ถ้าเวลาเราพิมพ์ในแชทกะเพื่อน เราก็พยายามพิมพ์อีกภาษานึงงี้
แต่.... ทำไงให้กล้าพูดหละ

การเป็นเด็กแลกเปลี่ยนสำหรับเราไม่ได้สนุกเลย รู้สึกอยากกลับอยู่ตลอด แต่อีกใจนึงก็คิดว่า
เราต้องผ่านมันไปให้ได้ เราต้องเปลี่ยนตัวเองให้ได้
แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนยังไง 55555555555

เราเลยอยากจะปรึกษาคนในนี้ เผื่อใครมีไอเดียอะไรที่พอจะช่วยได้
หรือใครที่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน ช่วยแนะนำทีนะคะ