เขาแอบชอบเรารึเป่ลา?

***เรื่องเล่าความเชื่อส่วนบุคคล*** เรื่องที่ 1 : หนูก็เห็น เรื่องนี้เกิดขึ้นช่วงต้นปี 59, ฉันนัดกันกับเพื่อนเพื่อไปติวก่อนสอบที่บ้านของเพื่อนคนหนึ่งแถวตลิ่งชันช่วงกลางวัน. เมื่อไปถึงพวกเราก็เริ่มต

หยุดก่อนอย่าพึ่งตีโพยตีพายน่ะ คือเราสังเกตุมาหลายร้านเเล้วน่ะ ที่โต๊ะจะวางไปใก้ลที่เขาทำครัว หรือใก้ลที่ล้างจาน เเล้วคนก็ไปนั่งโต๊ะนั้นกัน คือเราเอาตรงๆน่ะ เราเห็นเเล้วทานไม่ลงอ่ะคิด จะอ้วก ลงนึกภาพ

สวัสดีค่ะ เราเจอน้องเขาครั้งแรกน่าจะประมาณปลายเดือนพฤศจิกายน จำได้เลยว่าเจอที่โรงอาหารโรงเรียน ตอนนั้นเราเดินผ่านน้องเขา น้องหน้าคล้ายเกือบเหมือนคนที่เราเคยแอบชอบ แต่ไม่ได้เจอกันแล้ว เพื่อนเขาก็ไม่เจอ

มีอยู่วันนึง ผมมาโรงเรียน แล้วนาง โทรมาหาผม แล้วผมก็ไม่ได้รับ แล้วช่วงเช้าผมก็ไม่เห็นนางเลย จนถึงพักเที่ยงผมก็โทรไป หานาง นางก็ไม่รับสาย เลยโทรไปหาเพื่อนนางว่าอยู่ไหนกัน เดี๋ยวไปหา นางไม่รับสายเลย เป็

จริงๆไม่ใช่เเค่พนักงานในห้าง รวมถึงคนขับเเกรบ หรือ คนขายของตามรถเข็นทั่วๆไป พนักงานเสิร์ฟ มักจะพูดจาไม่มีหางเสียงกับเราอ่ะ เพราะเราไม่สวยรึเปล่า ดูแบบไม่มีเงินอะไรประมาณนั้น

คือเรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นนักศึกษาอยู่คณะนึงแล้วที่มหาลัยเรามักจะมีคณะอื่นๆมาเรียนที่ตึกคณะเราบ่อยๆจนมีอยู่วันนึงเรามีโอกาสได้เห็นนผชคนนึงก้อรู้สึกว่าเค้าน่ารักตั้งแต่แรกแล้วล่ะแต่เราก็ไม่ได้อะไรแล้วที

คือตั้งแต่วันแรกที่เราเข้าปีหนึ่งมหาลัยดังเเห่งหนึ่งของภาคใต้ เราไปนั่งกินข้าวกะเพื่อนที่โรงอาหาร เจอคนกลุ่มหนึ่งนั่งโต๊ะถัดไปสามโต๊ะ ซึ่งผู้ชายในโต๊ะนั้นหันมามองเรา เราก็หันไปมองเพราะไม่ชอบให้ใครจ้อง