ยังไม่เข็ดครับจากกระทู้ที่แล้ว แต่ยังอยากจะทำดีกับพี่เค้า คือผมก็แอบชอบพี่เค้ามานานแล้วละ แต่ไม่เคยแสดงออก แต่เพิ่งมาเริ่มแสดงออกช่วงไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา จนเป็นประเด็น เรานั่งอยู่ไกล้กันห่างกันแค่เอื่อมมือ ก็แอบมองพี่เค้าบ้างแต่ไม่บ่อย พี่เค้าก็รู้ว่าผมแอบชอบเพราะหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมแสดงออกไป(ไม่ขอพูดแล้วกันมันจะยาว) และเปิดปิดไฟโต๊ะทำงานให้บ้างถ้าผมมาถึงออฟฟิศก่อน(เมื่อก่อนไม่เคยเปิดปิดให้)เพิ่งมาเริ่มเปิดปิดไฟให้3อาทิตย์ได้ แล้ววันก่อนพี่เค้าคงอึดอัดรึเปล่าผมไม่รู้ คือผมก็เปิดไฟให้ช่วงทำงานเช้าและบ่ายตามปกติ พอพี่เค้าเดินมากำลังจะเปิดไฟ ก็บ่นว่า..ใครมาเปิดไฟให้เนี้ย(เสียงสูงเล็กน้อย) พี่เค้าก็มองมาทีผมแล้วเอยว่า.. ชื่อเล่นผม..แกเปิดไฟให้พี่หรอ(น้ำเสียงไม่พอใจ) ผม...ครับ!(ยิ้มนิดๆ) ...แกไม่ต้องมาเปิดเลยนะ!(เสียงหงุดหงิด)TT พี่ข้างๆก็ต่อมา...เขาเปิดให้ก็ผิดเนอะ พี่เค้าก็ตอบ...ป่าวหรอกก็หนูเดินมาเปิดแบบนี้ทุกวันนิ!(พูดเหมือนบ่น) แล้วพี่เค้าก็เดินมาที่โต๊ะที่อยู่ข้างกันกับผม ส่วนผมอึ้งครับ กำลังจะยิ้มรับอยู่แล้ว ข้างในใจเหมือนน้ำตามันตกใน ใจผมเหมือนเต้นผิดจังหวะไปเลย (ถ้าผมไม่เคยมีความรักมาก่อนน้ำตาผมร่วงแน่)TT ก็ได้แต่บังคับตัวเองให้ยิ้มเบาๆแต่ยิ้มไม่ออก จนวันนี้ผมไม่กล้ามองหน้าพี่เค้าแล้ว ยิ่งนั่งอยู่ข้างกัน ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่าการที่จะเริ่มต้นทำดีกับคนที่แอบชอบแล้วเขาจะโกรธขนาดนี้ เพราะผมไม่เคยมีประสบการณ์แอบชอบรุ่นพี่มาก่อน ยอมรับว่าไม่รู้จริงๆถ้าผมรู้งี้ผมจะไม่เปิดปิดให้ครับจะไม่แสดงออกอะไรทั้งนั้น ตอนนี้วางตัวยากมากเลย ไม่กล้าพูดด้วยกันเลย อยู่แต่ในมุมคนเดียวเก็บความรู้สึกคนเดียว **ผู้หญิงเป็นแบบนี้ทุกคนหรอครับถ้ารู้ว่าใครแอบชอบแล้วจะเกลียด** ผมไม่รู้มาก่อนจริงๆ TT จะหาแฟนสักคนนี่มันยังยากพอแล้ว นี่แค่แอบชอบยังโดนเขาเกลียดอีก เฮอ..เหนื่อยเนอะ
รุ่นพี่ในออฟฟิศรู้ว่าผมแอบชอบเขากับเกลียดผม มันเป็นธรรมดาของผู้หญิงใช่ไหม? เศร้าTT