ไม่มีเงิน คือไม่มีเพื่อนใช่ไหมคะ?

สวัสดีค่ะ เรามีคำถามค้างคาในใจมานานมากแล้วเหลือเกิน ออกตัวก่อนเลยค่ะว่าบ้านเราไม่ค่อยมีเงิน ตอนนี้เรียน ปวส.เอกชนจากการกู้ค่าเทอม กยศ. ใกล้จบแล้วค่ะ พ่อกับแม่ไม่ส่งเรียนค่ะ ที่อยู่ได้ทุกวันนี้เพราะทางครอบครัวแฟนและแฟนเมตตาให้ค่าใช้จ่ายที่จำเป็นจริงๆเท่านั้น ชีวิตก็เลยยังดำเนินเดินต่อไปได้บ้าง แต่สิ่งที่เราสงสัยก็คือ เราไม่ได้มีเงินมากๆ เราก็จะไม่มีหน้าตา ไม่มีสังคม หรือสิทธิออกเสียงออกความคิดเห็นหรือการยอมรับจากเพื่อนเหรอคะ เราไม่ค่อยมีเงิน เพื่อนก็เลยไม่ค่อยคุยด้วย ไม่ได้รับความสนใจสักเท่าไหร่ ไม่ค่อยชวนไปไหน (แต่ตรงนี้ก็พอเข้าใจนะคะไปเที่ยวไปสังสรรค์ต้องใช้เงิน) แต่เราก็น้อยใจอยู่ดี เราไม่เคยมีเพื่อนดีๆ หรือเพื่อนสนิทที่จริงใจกับเราเหมือนที่เราจริงใจกับเขาเลย บางทีเราก็แอบน้อยใจนะคะ เราเลือกไม่ได้และเราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ เราก็อยากมีเงิน ทานอาหารอร่อยๆ มีหน้าตาผิวพรรณสวยงามสดใส ซื้อเสื้อผ้าสวยๆใส่ มีของใช้แบบที่คนอื่นมี แต่ความจริงกับความฝันมันต่างกัน เราเข้าใจตรงนั้นดี ไม่ได้อิจฉาโกรธหรือเกลียดเพื่อนเลย ตั้งแต่ประถม มัธยม ปวส. เราแค่อยากมีเพื่อนสักคนที่คบเราแบบจริงใจโดยที่ไม่มองฐานะหรือเรื่องเงินในการคบกันเลย ทุกวันนี้เราเสียใจ แต่ก็ไม่ได้เก็บมาคิด คิดแต่ว่าจะเอาเรื่องตรงนี้มาเป็นแรงผลักดันให้ชีวิต ไม่ต้องอายคนอื่นเขาสักวัน ผลักดันตัวเองไปเรื่อยๆจากต้นทุนชีวิตน้อยๆนี้ แต่เสียใจตรงที่ว่าเราไม่สามารถเปิดใจคบเพื่อนสักคนแบบจริงใจได้อีกต่อไปแล้วค่ะ