มีโอกาสได้ไปพักผ่อนที่เชียงใหม่ ช่วงวันที่ 24-28 ต.ค. 59) และใช้บริการที่พักเปิดใหม่ที่นึง ที่นี่ครับ "Pause And Play Hotel"


ตามที่บอกเลยครับ Pause and Play Hotel เพิ่งจะเปิดบริการเมื่อวันที่ 1 ต.ค. 59 ที่ผ่านมา ตั้งอยู่บริเวณถนนเลียบคันคลอง ต.ช้างเผือก ขยับออกมาจากย่านนิมมานที่สุดแสนจะแออัดนิดหน่อย (ใช้เวลาประมาณ 3-5 นาที ถ้ารถไม่ติด)





ปล.สองรูปนี้ยืมมาจาก FB ของโรงแรมนะครับ

เริ่มด้วย ผมเพิ่งขับรถลงมาจากเมืองปาย และจะไปดอยปุยต่อ รร.ก็ช่างเหมาะเจาะ อยู่ทางผ่านพอดี เมื่อโทร.สอบถาม จนท.ก็บอกได้ค่ะ เข้ามาได้เลย .. โอ้โหว ใจดีสุดๆ เลยขอเช็คอินก่อนเวลาซะเลย ถึงรร.ประมาณเที่ยงครึ่งครับ





บริเวณล๊อบบี้ครับ กว้าง โล่ง แต่ผมไม่ได้ถ่ายตรงเคาเตอร์ฟร้อนท์มานะครับ พอดีมีแขกท่านอื่นอยู่ แต่จนท.ยิ้มแย้มดีครับ

เช็คอินเรียบร้อย เอาสัมภารก สัมภาระ ขึ้นไปเก็บบนห้องกันครับ



ได้ห้อง 305 ชั้น 3 ครับ ห้องที่เห็นประตูนี่เลยครับ ด้วยความที่เป็นโรงแรมใหม่ เรื่องความสะอาดจึงกริ้บบบ สุดๆๆ เข้ามาดูในห้องกันครับ ..



เปิดประตูเข้ามา เป็นทางเดินผ่านห้องน้ำทางขวามือครับ ไม่มีตู้เสื้อผ้านะครับ โรงแรมเป็น Loft Modern Style โล่งๆ โปร่งๆ ครับ



โอ้โหวว เตียงน่านอนมากๆ ครับ
ที่สำคัญ ปลั๊กไฟนี่ ไม่ว่าจะทิ้งตัวลงตรงไหนก็มีให้ เกินพอเลยครับ ชอบๆ



โซฟาข้างๆเตียงครับ หันหน้าเข้าหาเตียง หันหลังให้ห้องน้ำซีทรู หึหึ



มองย้อนไปครับ ภายในห้อง มีแต่ไฟสีส้มๆนะครับ อาจจะยากสำหรับการแต่งหน้าของคุณผู้หญิงไปนิด แต่ไม่เป็นปัญหาครับ เปิดม่านที สว่างจนแสบตา



กระจกบานใหญ่ติดอยู่ใกล้ทีวี ตำแหน่งที่ติดตั้งแอร์ เย็นฉ่ำ ชื่นใจเลยครับ เป่าลงเตียงพอดี เหมาะกับหุ่นหมีๆแบบผม ไปดูห้องน้ำกันต่อครับบ ..



กระจกใสๆ คั่นระหว่างชักโครกและพื้นที่อาบน้ำครับ มีแชมพู และ สบู่เหลว ไว้บริการ ตัวผมลองใช้ดูก็ถือว่าโอเคครับ กลิ่นหอมและล้างง่าย



ผ้าเช็ดตัวสีขาว ดูสะอาดสะอ้าน



ของใช้ต่างๆ บรรจุอยู่ในซองกระดาษของโรงแรม ดูเก๋ไปอีกแบบครับ



ปลั๊กไฟหน้ากระจก มีแบบเสียบกับ USB ได้เลยทันที ไม่ต้องง้อ adaptor



สวิชต์ไฟเยอะแยะไปหมด นอนหลายคืนก็จำไม่ได้ซักที มีจอ touch screen ไว้บอกสถานะห้องให้แม่บ้านทราบด้วยครับ ด้านนอกก็มีจอไว้กดกริ่งเรียกคนในห้อง

ผ่านไป 1 คืนกับ Pause and Play Hotel ตื่นเช้ามาเข้าห้องน้ำ เอ่ออ .. มันกลิ่นอะไรคล้ายๆกลิ่นท่อ (จริงๆได้กลิ่นตั้งแต่เข้าห้องแต่ยังไม่แรง) ก็อาบน้ำแต่งตัวครับ เสร็จลงไปแจ้งหน้าเคาเตอร์ ว่ากลิ่นท่อแรงมากเลย จนท.จัดการให้ช่างเข้าไปดู และเสนอให้ย้ายห้อง แต่ .... อาบน้ำแต่งตัวเตรียมจะไปดอยอินทนนท์แล้ว จนท.เลยบอก เดี๋ยวให้แม่บ้านย้ายให้ก็ได้ค่ะ (ได้ใจก็ตรงเนี้ยย) โชคดีที่หลังแต่งตัวเสร็จเก็บข้าวเก็บของเรียบร้อยประมาณนึง เลยตกลงครับบ 5555

ไปครับบ ดูอาหารการกินกันต่อ



ห้องนี้มีแต่เราา .. ชอบเลยครับบ
จากประตูทางเข้าล๊อบบี้ เลี้ยวมาทางซ้าย จะเจอห้องอาหารครับ











จากที่คะเนโต๊ะทานอาหารคร่าวๆ มีประมาณ 10 กว่าโต๊ะครับ มีจนท.บริการ คอยเติม คอยดูแลความเรียบร้อย 1 ท่าน

สถานที่สะอาดสะอ้าน ไม่เล็กไม่ใหญ่ ขนาดพอดีๆกับปริมาณแขกเข้าพักครับ รสชาดอาหารผมให้ผ่านครับ

นอกจากนี้ก็ยังมีบริการ ชา กาแฟ ขนมปังปิ้งด้วยครับ

กินอิ่มกันแล้ว ออกไปถ่ายรูปสระว่ายน้ำกันต่อครับ



เมื่อเข้าล๊อบบี้ ทางขวามือ จะเป็นสระว่ายน้ำ เนื่องจากล๊อบบี้เป็นกระจก จึงสามารถมองเห็นได้แบบทะลุปรุโปร่งจากในล๊อบบี้เลยครับ (ผมว่า ไม่เหมาะสำหรับคนขี้อายครับ) ที่เห็นเสาไฟนั่น ถนนนะครับบ มีสวนหย่อมเล็กๆ คั่น ระหว่างรั้วกับสระว่ายน้ำ (ลึก 1.30 ม.)



มีที่นั่งเล่นริมสระ แต่ผมไม่ได้นั่งครับ นั่งไม่ลง ไม่ใช่เพราะว่าเบาะมันสกปรกหรืออะไรนะครับบ ผมอิ่มมากกกกก!



ห้องน้ำและห้องอาบน้ำริมสระครับ
สดใหม่ สะอาด แวววาว กริ้บกรั้บบ



ถ่ายย้อนจากล๊อบบี้จากหน้าสระครับ
ครึ่งนึงของสระจะอยู่ในหลังคา อีกครึ่งเป็นกลางแจ้งครับ



ตู้บริการน้ำดื่มฟรีครับบบ ตั้งอยู่ข้างจุดบริการอินเตอร์เน็ต

>>  และแล้วก็กลับมาถึงห้องพักห้องใหม่ครับ แอบลุ้นอยู่ ว่าของจะมาครบหรือไม่ ผลปรากฎส่า มาครบเลยครับ แถมยังตั้งที่เดิม วางที่เดิม เหมือนยกห้องเก่า มาใส่ไว้ในห้องใหม่ เลขที่ออก 307 ครับ ห้องน้ำห้องนี้ไม่มีกลิ่นท่อ หอมสดชื่อเลยครับ แม่บ้านอัดสเปรย์ไว้แน่น ฮ่าๆๆ

แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้นครับ เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากลงไปรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ยืนเก็บข้าวเก็บของ เตรียมจะเช็คเอ้าท์ ไอ่เราก็ยืนอยู่ปลายเตียง กำลังแพ็คกระเป๋าเลยครับ .. "ตี๊ดดด (เสียงคล้ายสแกนบัตรเข้าห้อง) เมื่อหันไปมองถึงกับตกใจ เมื่อมีแขกอีกกลุ่มนึง (ประกอบด้วยผู้ชายผู้ถือคีย์การ์ด เด็กเล็กสองคน และผู้หญิงอีก 2 คน) เปิดประตูเข้ามา แล้วคล้ายว่าจะเข้ามาพักในห้อง เมื่อผู้ชายคนนั้นหันมาสบตาปิ๊งๆกับผม ก็หันไปคุยกับอีกคนนึง "อ้าว มีคนในห้องอ่ะ" แล้วก็พูดขอโทษ ปิดประตูกลับคืนดั่งเดิม ปล่อยให้เรายืนถือถุงแคปหมูด้วยความงุนงง

ผมจึงเปิดประตูไปสอบถาม ว่าเปิดเข้ามาได้ยังไง เพราะคีย์การ์ดมันห้องใครห้องมัน เค้าเลยยกคีย์การ์ดให้ดู แหม่ะ .. มาเป็นพวง ผมก็เก็บความงงไว้ กะมาถามตอนเช็คเอ้าท์ที่เคาเตอร์ดีกว่า

>> มาถึงช่วงไขข้อสงสัย เมื่อเช็คเอ้าท์แล้ว สอบถามพนง.หน้าเคาเตอร์ครับ
ผม : เมื่อซักครู่ ไม่ทราบเกิดอะไรขึ้น แขกอีกกลุ่มนึง ถึงเปิดประตูห้อง 307 ที่มีผมอยู่ เข้ามาได้เฉยเลย
พนง. : จริงหรอคะ เมื่อกี๊หนูแจ้งเค้าไปแล้วนะ ว่าห้อง 309
ผม : อ้าว ถ้าเป็นห้อง 309 แล้วเค้าเปิดประตูห้องพี่เข้ามาได้ไง คีย์การ์ดมันเปิดได้ทุกห้องเลยหรอ
พนง. : พอดีเค้าเช็คอินก่อนเวลา คีย์การ์ดธรรมดาจะเปิดห้องไม่ได้ เพราะตั้งไว้ว่าสามารถใช้ได้ 14:00 น. เป็นต้นไป หนูเลยให้คีย์การ์ดของหนุไป ซึ่งมันสามารถเปิดได้ทุกห้อง หนูขอโทษจริงๆค่ะ
ผม : ดีนะ เปิดเข้ามาในตอนที่ผมแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ถ้าแก้ผ้าอยู่ใครจะรับผิดชอบ (ใครจะรับผิดชอบผู้ชายคนนั้นที่เห็นอะไรน่าสะพรึงขนาดนี้)
พนง. : หนูขอโทษจริงๆค่ะ หนูบอกเค้าแล้ว ว่าห้อง 309 ไม่รู้ทำไมเค้าถึงไปเปิดห้อง 307
ผม : อันนี้ผมว่าคุณเองก็ผิดนะ ที่ให้คีย์การ์ดที่สามารถเปิดได้ทุกห้องโดยไม่ตามไปส่ง ไปดูแล เพราะแขก ก็ไม่ได้พูดแล้วเข้าใจง่ายทุกคน สมมติถ้าเปิดเข้าไป แล้วเจอใครยืนแก้ผ้าอยู่ คุณจะรับผิดชอบยังไง หรือถ้าของมีค่าหายล่ะ คุณรับผิดชอบไหวรึเปล่า
พนง. : ขอโทษจริงๆค่ะพี่
ผม : ผมไม่ได้จะตำหนิคุณมากมายหรอกนะ เพียงแต่อยากให้ระมัดระวังมากกว่านี้ ผมเข้าใจว่าโรงแรมเพิ่งเปิดให้บริการ อาจมีอะไรผิดพลาดไปบ้าง แต่ผมอยากให้คุณแก้ไข ปรับปรุง เคสผม มันไม่ได้มีอะไรเสียหายตรงไหน (มีแต่ผมที่ตกใจ) หากเป็นเคสอื่นๆ ที่ผมบอกไป โรงแรมคุณคงมีชื่อเสียแน่ๆ แต่รวมๆ ผมชอบนะ โรงแรมสวยดี แก้ไขปัญหาได้รวดเร็วน่าพอใจ
พนง. : ขอบคุณมากค่ะ แล้วหนูจะระวังให้มากขึ้นนะคะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ (ไหว้ยกใหญ่)
ผม : ไม่เป็นไรครับ จากกันด้วยดี บ๊ายบายย

** ปล. ใช้ไอโฟนถ่ายรูปทั้งหมด ชัดบ้างไม่ชัดบ้างต้องขออภัยด้วยนะครับ
** ปล.2 พิมพ์ในไอโฟนล้วนๆเลยครับ หวังว่ากระทู้นี้คงเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์บ้าง หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยนะครับ