ควรไปต่อหรือพอแค่นี้

เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเพื่อนคนนึงให้นามสมมติว่าโอนะค่ะ เรากับโออยู่กับละแก้งค์กันในห้อง เราอยู่ห้องเดียวกันมา 6 ปี แต่ไม่เคยรู้สึกอะไรเลยค่ะ จนกระทั่งครั้งนี้ไม่รู้อะไรทำให้เรารู้สึกกับโอได้ มีอยู่วันหนึ่งโอดมผมเราค่ะ แล้วถามเราว่าใช้ซัลซิลสีชมพูรึป่าว เราก็บอกว่าใช่ แล้วหลังจากนั้นเพื่อนก็แซวกันค่ะ แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเพราะเป็นเพือนกัน อีกอย่างก็มีเพื่อนในห้องชอบโอเหมือนกันแต่อยู่คนละแก้งค์เราก็เลยไม่ค่อยอยากจะยุ่งสักเท่าไหร่ แต่พอผ่านไปเราก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหว เวลาผ่านไปสักพักก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มีวันนึงเพื่อนแซวว่าแอร้ยสองคนนี้มีอะไรแน่ๆ เลย เราก็เริ่มชอบโอตั้งแต่ตอนนั้นเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็พยายามคุยกับโอมากขึ้น มีอยู่ครั้งนึงเป็นวันเกิดของโอ เรากะจะทำเซอร์ไพรส์แต่แล้วเพื่อนในห้องคนนึงเค้าก็เซอร์ไพรส์โอก่อน จบเลย น้ำตาคลอเบ้า เจ็บจี๊ดไปอีก เราก็เก็บความรู้สึกของตัวเองตลอด ได้แค่แอบมองอยู่ห่างๆ แต่ก็มีเรื่องบังเอิญหลายๆ เรื่องที่ทำให้เราได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น คือเสาร์อาทิตย์เราต้องไปเรียนพิเศษที่ต่างจังหวัด พวกเราก็จองหอกันค่ะ ก็มีเพื่อนของโอแล้วก็เืพื่อนของเรา พักคนละห้องแต่เวลาไปก็ไปด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ความสัมพันธ์มันก็มากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ  ยิ่งสนิทยิ่งชอบ มีหลายครั้งที่เราอยากจะตัดใจแต่ก็ทำไม่ได้สักทีไม่รู้เหมือนกันเป็นเพราะอะไร มันยึดติดยู่กับเค้าตลอด ไม่อยากจาก เคยคิดถึงอยากจะสร้างครอบครัว แต่มันก็คงเป็นได้แค่ฝันลมๆ แล้งๆ เราเคยคิดว่าการแอบชอบใครสักคนมันคงจะไม่มีอิทธิพลอะไรกับเรามากเท่าไหร่ ก็แค่ชอบไปเรื่อยๆ แต่เราคิดผิดกับคนๆ นี้มันไม่ใช่เลย  มันเหมือนเป็นโชคชะตาแกล้งรึป่าว TT  มีครั้งนึงเรายังจำคำที่เพื่อนพูดได้ว่าโอไม่ชอบเพื่อน ไม่เอารุ่นเดียวกัน ้ราก็คิดแล้วแหละว่ามันคงเป็นไปไม่ได้หรอก แต่ถึงแม้เราชอบโอไปแล้วรู้สึกกับโอไปแล้ว แต่เราขอแค่ดูแลห่างๆ ขอ่เทคแคร์ ช่วยเหลือแบบนี้ตลอดไป ถึงแม้โออาจจะมีใครต่อใครอยุ่เคียงข้าง เอาจริงๆ โอก็ไม่ได้หล่ออะไรเลย แต่มันมีสน่ห์ที่รอยยิ้ม เวลาเห็นมันยิ้มเราโคตรมีความสุขเลย 555 ตลกดีเนอะ ตอนนี้เราก็ไม่รู้ควรทำยังไงดี เราควรจะชอบต่อไปหรือพอแค่นี้ แต่ถ้าจะตัดใจเราควรทำยังไงเพราะทุกวันนี้ต้องเจอหน้าทุกวัน