รู้สึกว่ากำลังเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบ(วิศวะ ปี2) อยากย้ายแต่ไม่มีเงิน กลัวพ่อแม่จะว่าเอา

สวัสดีครับ แล้วก็ขอบคุณล่วงหน้าด้วยที่ช่วยออกความเห็นในปัญหาของผม (ขอไม่เอ่ยชื่อตัวเองแล้วกันนะ) . ครับ เข้าเรื่องเลย
ผมเรียนวิศวะอิเล็กและโทรคมอยู่ปี2(กำลังจะจบเทอมแรกแล้ว) ตอนแรกที่ผมเข้ามาก็เพราะเห็นว่ามีอิเล็กทรอนิกส์เข้ามาเอี่ยวด้วย ก็เห็นว่ามันเป็นประโยชน์ต่อชีวิตประจำวันดี ก็เลยเข้าไป (ความจริงผมกะจะเข้าเคมี ของที่ไหนก็ได้ที่เกี่ยวกับเคมี แต่ผมไม่ได้สอบ GAT PAT ด้วย แล้วไม่มีที่ไปจริงๆ ก็สอบตรงเข้าที่นั่นเลย ขอไม่บอกที่นะคับ) พอผมเข้าไปเรียนครั้งแรกแล้ว ในตอนแรกนั้นผมว่ามันก็โอเคดี เรียนวงจรไฟฟ้า ลงแลปฟิสิกส์/ไฟฟ้า ทุกอย่างนั้นผมโอเคหมด จนกระทั่งผมได้เรียนเกี่ยวกับการเขียนโค้ด (ผมเกลียดการเขียนโค้ดมาก ทำทีไรหงุดหงิดโมโหทุกที) ซึ่งตอนปี1ก็ผ่านมาได้แบบทุลักทุเล แทบจะเดินไปขอFอาจารย์ด้วยซ้ำ แต่เห็นว่าเป็นอาจารย์ใหม่  เป็นอ.ผู้หญิงที่ขยันแล้วคุยด้วยเหตุผล กระตือทุกอย่าง แล้วอาจารย์ก็ใจดีด้วย อาจารย์แทบจะช่วยดันผมด้วยซ้ำ ผมขาดสอบ อ.ก็ให้ผมสอบ ไม่ว่าสักคำ ก็เลยผ่านวิชานี้มาแบบงงๆ (ได้ C+มา งานแทบไม่ส่ง ขอ0ไป2-3งาน บวกกับตอนนั้นผมไม่มีคอม) พอจบเทอมแรกของปี1แล้วหลังจากนั้นผมก็เรียนไปตามปกติของเทอม2 ออกจะรู้สึกสบายใจด้วย ไม่ต้องเจอวิชาคอม แต่พอมาปี2 การเขียนโค้ดก็กลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ อ.คนนี้แกบมาก แต่คือเขาสอนดีนะ ทำให้ผมเข้าใจอะไรๆได้ง่าย (แต่งานต้องส่ง มาเรียนต้องตรงเวลา) ตอนแรกก็ไม่มีการเขียนโค้ดหรอก แต่พอถึงเรื่องเขียนโค้ดเพื่อประมวลผลภาพ เท่านั้นแหละ งานหยาบ! ตอนแรกโค้ดยังง่ายๆ แต่พอผ่านไปไม่กี่อาทิตย์ ยากขึ้น แล้วงานก็มาเรื่อยๆ งงกะโค้ดมาก ทำทั้งวันยังเอ๋อเลย หงุดหงิดด้วย  ทำเท่าไหร่ให้ตายยังไงก็ไม่ได้ เลยทำให้ผมเครียดแล้วก็เซ็งมากด้วย เลยไม่รู้จะทำยังไง บางครั้งกลับบ้านมาก็ท้อ มองหน้าพ่อแม่แล้วแทบจะร้องให้ บางครั้งก็คิดว่าเขาส่งควายไปเรียนหรือปล่าว ทำงานรันโค้ดก็ได้แต่หงุดหงิด ท้อแท้ ถอนหายใจ จนงานอื่นๆแทบไม่ได้ทำ เลยไม่ได้อ่านทบทวนของอันอื่นเลย ท้อมาก กะจะไทร์แล้วไปอยู่ไหนก็ได้ที่มีเคมี หรือเรียนภาคสมทบเกี่ยวกับเคมีก็ได้ แต่พอคิดไปคิดมา งั้นเงินที่พ่อแม่เราส่งเรียนมาปีกว่าก็สูญปล่าวนะสิ บ้านก็ไม่ได้รวยอะไรมากนัก จะทำไงดี จะไทร์ก็ไม่ได้ เรียนภาคสมทบที่อื่น ค่าเทอมก็แพงอีก แต่ผมอยากเรียนเคมีมาก แต่ก่อนผมไม่รู้หรอกว่าตัวเองต้องการอะไร จนมาเรียนวิศวะโทรคมมาปีกว่าถึงได้รู้ เมื่อเจอปัญหาต่างๆมากมายจากสายนี้ ก็รู้เลยว่ามันไม่ใช่แนวของเรา ทำได้แบบงูๆปลาๆ อ่านหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง แต่พออ่านเคมีดันอ่านได้ทั้งวัน พอมานึกแบบนี้ก็เลยรู้ ว่าสิ่งที่เราชอบคืออะไร อะไรที่เราทำได้ แล้วเราทำแล้วมีความสุข ทำไมผมต้องเพิ่งมารู้เอาตอนนี้ เอะใจแล้วทำไมไม่เชื่อตัวเอง สายไปแล้วหรือป่าว ถ้าอยากย้ายจะบอกพ่อแม่ยังไง ถ้าออกได้แล้วจะไปที่ไหน อะไรยังไง   ถ้าให้ไปทางนี้ต่อผมว่าผมไม่น่ารอดแน่ (ถ้ารอดเกรดก็คงต่ำมากแน่ๆ) ทำยังไงดีครับ เครียดกะเรื่องแบบนี้มานานมากแล้ว ขอบคุณทุกคำตอบล่วงหน้าด้วยครับ (นี้เป็นโพสแรกของผมนะครับ พลาดประการใดก็ขออภัยด้วยครับ) ขอบคุณครับ.