เราเคยคุยกะพี่คนนึงแต่เรากะพี่เค้าอายุห่างกัน 5 ปี ! เราว่าพี่เค้าดูโตเกิน
อ่ะ เข้าเรื่อง คือตอนที่เราคุยกันเคมีเข้ากันมากก แต่ก็มีสื่อสารกันไม่เข้าใจบ้าง ตอนนั้นคุยกันผ่านโทรศัพท์แต่ไม่ได้เจอหน้า
เราเคยเจอกันมาแล้วก็เลยมีโอกาสได้คุยกัน แต่ว่าช่วงนั้นดูเหมือนพี่เค้าไม่ค่อยว่างแล้วเราก็ยังเด็กมันเลยดูงี่เง่ามั้ง แต่เราว่าเราไม่ได้งี่เง่านะ
แค่สื่อสารกันไม่เข้าใจ และตอนนั้นเลยทะเราะกันผ่านโทรศัพท์เงี้ยคิดดูเราเลยเเบบเบื่อ ไม่คุยและ ไม่อยากคุย ก็ไม่ได้ตอบแชทเลิกคุยกันไป
พักใหญ่น่าจะเกือบปี เราบล็อคเฟสบล็อคไลน์แต่พอผ่านมานานก็คิดถึงคงเหงาแหละเลยคิดถึง เราเลยปลดบล็อคไลน์แล้ววววว พี่เค้าก็มาไลค์
โพสต์แต่เราไม่แน่ใจแบบอาจไลค์เฉยๆ ก็เลยลองโพสต์ไปอีกและเราก็เข้าไปไลค์โพสต์เค้าเหมือนกันนนน และพี่อยู่วันหนึ่งเค้าทักมา !!
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่เราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แรกๆก็ดีพอหลังๆมาเหมือนเวลามันไม่ตรงกันพี่เค้าตื่นเราหลับงี้ แบบเราอยู่มัธยมพี่เค้าอยู่มหาลัย
แล้วพี่เค้าก็หายไปประมาณ 10 วันงี้ ตอนนั้นเราเลยแบบอยู่ได้ไงอยู่แบบชีวิตปกติไม่ได้อยู่ดึกๆเพื่อคุยกัน ชีวิตก็กับมาโคจรปกติแล้ววันสงกรานต์
พี่เค้าทักมา บอกว่าขอโทษ ทํางานส่งอาจาร์ยไรงี้ เราก็พยายามทํความเข้าใจว่ามหาลัยงานเยอะ โอเค แต่เราก็เริ่มรู้สึกว่าจะอยู่กันได้นานจริงๆเหรอ
ถ้าเค้าเรียนจบเค้าทํางานเราเรียน มันเป็นไปได้จริงเหรอที่จะคบกันไรเงี้ยยยย คือมันเปอร์เซ็นน้อยมากเว้ยย หลังๆจากวันนั้นก็ทักมาแค่ฝันดี ฝันดี
เราอ่านนะแต่ไม่มีไรจะคุยบวกๆกะที่รู้สึกแบบนั้น ก็กลายเป็นว่าเลิกๆคุยกันไป
เวลาก็ผ่านไป... และคิดถึงงงงงงเว้ยยยยยย จะบ้าความสําพันธ์ไรวะเนี่ยย เอาเป็นว่าควรพอแค่นี้ให้จบลงแค่ความคิดถึงดีไหมมมมมมม
ให้ความสัมพันธ์จบลงแค่นี้ ดีไหม ?
อ่ะ เข้าเรื่อง คือตอนที่เราคุยกันเคมีเข้ากันมากก แต่ก็มีสื่อสารกันไม่เข้าใจบ้าง ตอนนั้นคุยกันผ่านโทรศัพท์แต่ไม่ได้เจอหน้า
เราเคยเจอกันมาแล้วก็เลยมีโอกาสได้คุยกัน แต่ว่าช่วงนั้นดูเหมือนพี่เค้าไม่ค่อยว่างแล้วเราก็ยังเด็กมันเลยดูงี่เง่ามั้ง แต่เราว่าเราไม่ได้งี่เง่านะ
แค่สื่อสารกันไม่เข้าใจ และตอนนั้นเลยทะเราะกันผ่านโทรศัพท์เงี้ยคิดดูเราเลยเเบบเบื่อ ไม่คุยและ ไม่อยากคุย ก็ไม่ได้ตอบแชทเลิกคุยกันไป
พักใหญ่น่าจะเกือบปี เราบล็อคเฟสบล็อคไลน์แต่พอผ่านมานานก็คิดถึงคงเหงาแหละเลยคิดถึง เราเลยปลดบล็อคไลน์แล้ววววว พี่เค้าก็มาไลค์
โพสต์แต่เราไม่แน่ใจแบบอาจไลค์เฉยๆ ก็เลยลองโพสต์ไปอีกและเราก็เข้าไปไลค์โพสต์เค้าเหมือนกันนนน และพี่อยู่วันหนึ่งเค้าทักมา !!
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่เราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แรกๆก็ดีพอหลังๆมาเหมือนเวลามันไม่ตรงกันพี่เค้าตื่นเราหลับงี้ แบบเราอยู่มัธยมพี่เค้าอยู่มหาลัย
แล้วพี่เค้าก็หายไปประมาณ 10 วันงี้ ตอนนั้นเราเลยแบบอยู่ได้ไงอยู่แบบชีวิตปกติไม่ได้อยู่ดึกๆเพื่อคุยกัน ชีวิตก็กับมาโคจรปกติแล้ววันสงกรานต์
พี่เค้าทักมา บอกว่าขอโทษ ทํางานส่งอาจาร์ยไรงี้ เราก็พยายามทํความเข้าใจว่ามหาลัยงานเยอะ โอเค แต่เราก็เริ่มรู้สึกว่าจะอยู่กันได้นานจริงๆเหรอ
ถ้าเค้าเรียนจบเค้าทํางานเราเรียน มันเป็นไปได้จริงเหรอที่จะคบกันไรเงี้ยยยย คือมันเปอร์เซ็นน้อยมากเว้ยย หลังๆจากวันนั้นก็ทักมาแค่ฝันดี ฝันดี
เราอ่านนะแต่ไม่มีไรจะคุยบวกๆกะที่รู้สึกแบบนั้น ก็กลายเป็นว่าเลิกๆคุยกันไป
เวลาก็ผ่านไป... และคิดถึงงงงงงเว้ยยยยยย จะบ้าความสําพันธ์ไรวะเนี่ยย เอาเป็นว่าควรพอแค่นี้ให้จบลงแค่ความคิดถึงดีไหมมมมมมม