รักแล้วเหนื่อยต้องหยุดจิงๆใช่ไหม?

เรามีแฟนค่ะ เรารักแฟนเรามาก หวงมากหึงมาก เราดูงี่เง่าใช่ป่ะ แต่การที่เราเป็นเพราะเรารักเขา รักมากจิงๆ เขาเป็นแฟนที่น่ารัก ชอบหยอกเราชอบแกล้งเรา เรามีความสุขมากที่อยุ่กับเขาแต่ไม่นานมานี้ขาเปลี่ยนไป ไม่ค่อยสนใจใส่ใจ เหมือนเคย แต่ก่อนจะถามว่ากินไรพาไปกิน ดูแลดี ถ้าไม่กินจะบังคับเราให้กิรแต่ตอนนี้ คือแทบไม่ถามเลย ไม่สนใจเลย  เราทะเลาะกัน เขาบอกอึดอัด เขาไม่มีพื้นที่ส่วนตัว เขาอยากอยุ่คนเดียว เหมือนเราโดนบอกเลิกเลย เราก็โอเคถ้างั้นเราจะเลิกวุ่นวาย แต่เราเหนื่อยมากเลยนะ แต่ใจนึงมันบอกว่าทนอีกหน่อย ใจนึงก็ยังเชื่อว่าเขารักเรา ใจนึงก้ไม่รุ้ว่ายังนักไหม เพราะเราหายไป ปกติตัวติดกันตลอด  เค้าก้ไม่เหนสนใจว่าเราอยุ่ไหน ไม่ตามเหมือนแต่ก่อน เราง่าเขาอยากอยุ่คนเดียวจิงๆแหละ แต่เราคิดถึงเขาตลอดเลยนะ ไม่รุ้เป้นไร พอห่างแล้วคิดถึง มากกกก แต่ต้องทำเปนไม่สนใจ เราเหนื่อย แต่ทั้งหมดนี้มันอาจเปนความผิดเราเพราะเราทำตัวเองจิงๆ เราควรหยุดจิงๆแล้วใช่ไหม เราร้องไห้ตลอดเลย ทำใจไม่ได้เลย ควรทำใจยังไงดีค่ะ เสียดาความรุสึกดีๆ