วันนี้ ขอมาเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับ "เพื่อนรัก" หน่อยค่ะ
คือ เรามีกลุ่มของเรา มีเพื่อนๆในกลุ่มประมาณ 12 คนค่ะ คือแบบเรารักทุกคนแบบมากๆเลยค่ะ(เรารักนะคะ แต่คนอื่นรักเราหรือป่าว อันนี้ก็ไม่รู้5555) ไปไหนไปด้วยกัน ไปนู่นไปนี่กัน ทำอะไรทำด้วยกันแล้วอัพลงโซเชี่ยลตลอด (ประมาณว่าเราอยากอวดอะค่ะ ว่าเรารักเพื่อนมากแค่ไหน555)
อยู่มาวันหนึ่ง (เป็นเหตุที่เจ็บใจที่สุดและเป็นเหตุที่ทำให้มาตั้งกระทู้นี้ค่ะ)
เมื่อพักกลางวันค่ะ ก็เป็นเวลาทานข้าว ก็มีพี่กลุ่มหนึ่งเดินไปโรงอาหารกัน
1.ๆ มาละ อีพวกนี้ไง
2.เออๆตะโกนเรียกดิ้ๆ
เรา:เออๆเดี่ยวกูจะตะโกนนะ พวกตะโกนกะกูนะ
เรานับ 1 2 3 เราตะโกนไป "
......." คือแบบ งงมาก ไม่มีเพื่อนตะโกนกะเราเลยค่ะ พวกพี่เค้าหันมากันทั้งกลุ่มเลยค่ะ เราก็รีบวิ่งขึ้นตึกไปกับเพื่อน
เราก็ถาม
เรา: ทำไมไม่ตะโกนกะกูวะ อี
ถ้ากูโดนตบทำไง เพื่อนๆเราเงียบค่ะ ไม่มีใครพูดอะไร แล้วพอช่วงเย็นหลังเลิกเรียน รุ่นพี่เค้าก็เฟสมาบอกว่า ให้ไปหาเค้าค่ะ ที่สระน้ำข้างๆโรงเรียน เราก็เดินกันไปค่ะ ทั้ง12คนเลย ระหว่างทางเราก็เลยปรึกษาเพื่อนค่ะ
เรา: เอาไงดีวะ เขารู้แน่เลยว่าเราแขวะเขา
1.:กูไม่รู้นะ กูไม่เกี่ยว กูไม่ได้พูด
นี่ค่ะ คนที่เราเรียกว่าเพื่อนรัก พูดออกมาอย่างนี้หรอ (บอกให้กูตะโกนปะ)
อีกคน
2.: กูไม่เกี่ยวนะ กูไม่ได้ตะโกน
แบบ.........คืออะไร คือตอนนั้นเราก็ใจไม่ดีแล้วแหละ เราก็เดินไปหาพี่เค้าค่ะเวลาประมาณหลังเลิกเรียน สระน้ำหลังโรงเรียนเงียบมาก คนค่อนข้างน้อยเลยหละค่ะ
พอถึง พี่เขาก็เปิดขึ้นมาก่อนเลยว่า
พี่:พวกน้องเป็นอะไรกับพี่กันอะ ตอนพี่ไปกินข้าวที่โรงอาหาร พวกน้องตะโกนว่าอะไรกัน ?
เรา:หนูไม่ได้ตะโกนเรียกพี่เลยนะ หนูตะโกนเรียกอีกคน
พี่:แน่ใจหรอ แต่ทำไมมองพี่กันหมดเลยอะ น้อง1.เห็นพี่ปะ
1.:เห็นค่ะพี่ แต่หนูไม่รู้เรื่องอะไรเลยค่ะ หนูเล่นกะ 2. อยู่
2.:ใช่ๆค่ะพี่
คืออะไร ทั้งๆที่ตอนนั้น
เป็นคนบอกเอง ว่าให้เราตะโกน???
เราก็เหวอเลยค่ะ คือแบบงงมากอะ ตอนนั้นหน้าชาไปหมด ตัวสั่น เพราะอีก 9 คนยืนเงียบกันหมดไม่มีใครพูด
พี่เขาก็ถามว่า
พี่:อะเนี่ยน้องจะเอาไงอะ เรียกกู
ด้วย เด็กเปรตไม่ดูรุ่น กูไม่ไหวละสัส
แล้วพี่เค้าก็เดินมากระชากหัวเราค่ะ แล้วเหวี่ยงเราไปข้างๆสระน้ำ เกือบตกสระ แล้วคร่อมเรา ทุบๆๆไปที่หน้าเรา เพื่อนพี่เค้าก็เข้าไปห้ามค่ะ
เชื่อไหมคะ เพื่อนเราไม่มีใครมาห้ามสักคนเดียว ยืนดูแบบ นิ่งๆเฉยๆอะค่ะ แล้วพอพี่อีกคนนึงมาแยก ถึงจะมาจับตัวเรา แล้วก็มาลูบหัวเราค่ะ
ตอนนั้นเราร้องไห้แบบเยอะมาก เราจุกค่ะ จุกมาก ไม่ใช่จุกเพราะโดนตบนะคะ จุกเพราะงงค่ะ มีคำถามมากมายในหัว ทำไมมันถึงพูดแบบนั้น ทำไมถึงไม่มีใครมาช่วยเราออกจากพี่เค้าเลย ทำไมไม่มีใครช่วยเราพูดเลย งงไปหมดค่ะ เสียใจมากสุดๆ พอพี่เค้ากลับ เพื่อนก็เข้ามาล้อมเราค่ะ "ทำไมไม่สู้วะ"
"ทำไมไม่กดเขาอะ เขาจะได้ล้มคร่อมเขา จบเลย" คือแบบ ตอนนั้นคืองงหนักเข้าไปอีก ทำไมหรอ กูไม่สู้ กูผิด??? ทีเอาตัวรอดกันหละ ให้ไฟมาหากูคนเดียวหละ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ โดยไม่มีใครสนใจเราสักคน เราก็กลับมาบ้าน นอนคิดค่ะ เราจะเอาอย่างไงต่อดี จะออกจากกลุ่มดีไหม แต่ถ้าออก เพื่อนก็หายไปเลยตั้ง11คนเลยนะ จนมาโรงเรียน เราก็ใช้ชีวิตปกติค่ะ จนถึงวันนี้ เราเหมือนไม่มีตัวตนในกลุ่ม
เราจะต้องทำยังไงดีคะ เครียดไปหมด
"เพื่อนเอ๋ย....เพื่อนรัก....."
คือ เรามีกลุ่มของเรา มีเพื่อนๆในกลุ่มประมาณ 12 คนค่ะ คือแบบเรารักทุกคนแบบมากๆเลยค่ะ(เรารักนะคะ แต่คนอื่นรักเราหรือป่าว อันนี้ก็ไม่รู้5555) ไปไหนไปด้วยกัน ไปนู่นไปนี่กัน ทำอะไรทำด้วยกันแล้วอัพลงโซเชี่ยลตลอด (ประมาณว่าเราอยากอวดอะค่ะ ว่าเรารักเพื่อนมากแค่ไหน555)
อยู่มาวันหนึ่ง (เป็นเหตุที่เจ็บใจที่สุดและเป็นเหตุที่ทำให้มาตั้งกระทู้นี้ค่ะ)
เมื่อพักกลางวันค่ะ ก็เป็นเวลาทานข้าว ก็มีพี่กลุ่มหนึ่งเดินไปโรงอาหารกัน
1.ๆ มาละ อีพวกนี้ไง
2.เออๆตะโกนเรียกดิ้ๆ
เรา:เออๆเดี่ยวกูจะตะโกนนะ พวกตะโกนกะกูนะ
เรานับ 1 2 3 เราตะโกนไป "
เราก็ถาม
เรา: ทำไมไม่ตะโกนกะกูวะ อี
เรา: เอาไงดีวะ เขารู้แน่เลยว่าเราแขวะเขา
1.:กูไม่รู้นะ กูไม่เกี่ยว กูไม่ได้พูด
นี่ค่ะ คนที่เราเรียกว่าเพื่อนรัก พูดออกมาอย่างนี้หรอ (บอกให้กูตะโกนปะ)
อีกคน
2.: กูไม่เกี่ยวนะ กูไม่ได้ตะโกน
แบบ.........คืออะไร คือตอนนั้นเราก็ใจไม่ดีแล้วแหละ เราก็เดินไปหาพี่เค้าค่ะเวลาประมาณหลังเลิกเรียน สระน้ำหลังโรงเรียนเงียบมาก คนค่อนข้างน้อยเลยหละค่ะ
พอถึง พี่เขาก็เปิดขึ้นมาก่อนเลยว่า
พี่:พวกน้องเป็นอะไรกับพี่กันอะ ตอนพี่ไปกินข้าวที่โรงอาหาร พวกน้องตะโกนว่าอะไรกัน ?
เรา:หนูไม่ได้ตะโกนเรียกพี่เลยนะ หนูตะโกนเรียกอีกคน
พี่:แน่ใจหรอ แต่ทำไมมองพี่กันหมดเลยอะ น้อง1.เห็นพี่ปะ
1.:เห็นค่ะพี่ แต่หนูไม่รู้เรื่องอะไรเลยค่ะ หนูเล่นกะ 2. อยู่
2.:ใช่ๆค่ะพี่
คืออะไร ทั้งๆที่ตอนนั้น
เป็นคนบอกเอง ว่าให้เราตะโกน???
เราก็เหวอเลยค่ะ คือแบบงงมากอะ ตอนนั้นหน้าชาไปหมด ตัวสั่น เพราะอีก 9 คนยืนเงียบกันหมดไม่มีใครพูด
พี่เขาก็ถามว่า
พี่:อะเนี่ยน้องจะเอาไงอะ เรียกกู
แล้วพี่เค้าก็เดินมากระชากหัวเราค่ะ แล้วเหวี่ยงเราไปข้างๆสระน้ำ เกือบตกสระ แล้วคร่อมเรา ทุบๆๆไปที่หน้าเรา เพื่อนพี่เค้าก็เข้าไปห้ามค่ะ
เชื่อไหมคะ เพื่อนเราไม่มีใครมาห้ามสักคนเดียว ยืนดูแบบ นิ่งๆเฉยๆอะค่ะ แล้วพอพี่อีกคนนึงมาแยก ถึงจะมาจับตัวเรา แล้วก็มาลูบหัวเราค่ะ
ตอนนั้นเราร้องไห้แบบเยอะมาก เราจุกค่ะ จุกมาก ไม่ใช่จุกเพราะโดนตบนะคะ จุกเพราะงงค่ะ มีคำถามมากมายในหัว ทำไมมันถึงพูดแบบนั้น ทำไมถึงไม่มีใครมาช่วยเราออกจากพี่เค้าเลย ทำไมไม่มีใครช่วยเราพูดเลย งงไปหมดค่ะ เสียใจมากสุดๆ พอพี่เค้ากลับ เพื่อนก็เข้ามาล้อมเราค่ะ "ทำไมไม่สู้วะ"
"ทำไมไม่กดเขาอะ เขาจะได้ล้มคร่อมเขา จบเลย" คือแบบ ตอนนั้นคืองงหนักเข้าไปอีก ทำไมหรอ กูไม่สู้ กูผิด??? ทีเอาตัวรอดกันหละ ให้ไฟมาหากูคนเดียวหละ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ โดยไม่มีใครสนใจเราสักคน เราก็กลับมาบ้าน นอนคิดค่ะ เราจะเอาอย่างไงต่อดี จะออกจากกลุ่มดีไหม แต่ถ้าออก เพื่อนก็หายไปเลยตั้ง11คนเลยนะ จนมาโรงเรียน เราก็ใช้ชีวิตปกติค่ะ จนถึงวันนี้ เราเหมือนไม่มีตัวตนในกลุ่ม
เราจะต้องทำยังไงดีคะ เครียดไปหมด