เวลาที่ขอความช่วยเหลือจากเพื่อนทำไมเขาถึงขึ้นเสียงใส่

ทั้งๆที่ตัวเราเองก็ใช่ว่าจะขอความช่วยเหลือเขาบ่อยๆสักหน่อย นานๆทีเลยด้วยซ้ำทั้งๆที่เป็นเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันแท้ๆเรากลับเกรงใจเขา  ไม่เคยขอให้ช่วยอะไรเลยสักครั้งนอกจากจะจำเป็นจริงๆเราถึงเอ่ยปากบอก เท่าที่สังเกตดูเพื่อนในกลุ่มบางคนขอให้เขาทำให้เกือบจะทุกครั้งทำไมเขาถึงไม่ว่าไม่ขึ้นเสียงใส่บ้าง แต่พอเป็นเราเท่านั้นแหละแค่นั้นผิดทันที แล้วไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยแค่เรื่องปริ้นงาน2 3 แผ่นอ่ะ แค่กูบอกว่าปริ้นให้กูหน่อย เครื่องปริ้นกูพังยังซ่อมไม่เสร็จ เดียวกูเอาตังให้  ยังไม่พูดจบประโยคด้วยซ้ำเขาก็ปฎิเสธออกมาแล้วหน้าบูดหน้าบึ้งเหมือนกูไปเผาบ้านมันอ่ะ แน่นอนถ้าพูดขนาดนี้ใครจะกล้าขอต่อ แล้วเวลาที่บอกให้เราทำอะไรให้  เรามั่นใจเราไม่เคยปฎิเสธมันสักครั้ง ทำไมถึงไม่นึกถึงบ้าง