เป็นเรื่องปกติที่หมาจรจะมาพร้อมโรคร้าย บางทีมากกว่า1ชนิด
หมาน้อยที่รับมาก็เช่นกัน ไม่เคยได้รับวัคซีนหรือการดูแลใดๆมาก่อน เมื่อมาถึงมือซาเล๊งฯอาการก็แย่พอสมควร
แทบจะอยู่ด้วยกัน24/7จึงเห็นการเปลี่ยนแปลงเร็ว เริ่มมีอาการซึมประมาณ3-4วัน แต่ติดธุระจนวันที่5จึงได้มีเวลาแต่กว่าจะกลับบ้านก็เย็นแล้ว
ประมาณ 6โมงเย็นสังเกตุเห็นมีเลือดออกที่ทวารหนัก รีบพาไปหาหมอคลีนิคใกล้บ้าน หมอตรวจเลือดแบบไม่ละเอียดหรือที่เรียกว่าตรวจเลือดเล็ก
พบลำไส้อักเสบระยะรุนแรง ความโกลาหลกำลังจะเกิดขึ้นเพราะคลีนิคกำลังจะปิดและไม่รับสัตว์ค้างคืน คุณหมอใจเด็ดมาก(ประชด)
อ้อนวอนให้รับน้องไว้อย่างไรไก็ไม่ใจอ่อน
ได้ยามา5-7ซองและจำเป็นต้องพากลับบ้าน ระหว่างทางได้พยายามค้นหาร.พ.สัตว์ที่อาจจะเปิดอยู่แต่ก็รู้ว่าความหวังริบหรี่มาก
เพราะวันนั้นเป็นวันที่พายุเข้าตัวจังหวัดที่อาศัยอยู่ อาการน้องแย่ลงเรื่อยๆ ทั้งอาเจียรและอึ+ฉี่ออกมาเป็นเลือด
โทรฯสอบถามแอดมินฯเพจคนรักหมาประจำจังหวัดได้เบอร์โทรฯคลีนิคสัตว์กระหน่ำโทรฯทุกเบอร์แต่เพราะไฟฟ้าดับผลจากพายุทำให้คลีนิคปิดกันหมด
นั่งเฝ้าน้องทั้งคืนจนประมาณเที่ยงคืนพยายามป้อนยา น้องมีไข้สูงขึ้นเรื่อยๆต้องเอาผ้าชุบน้ำประคบให้ตลอด มองไปทางไหนก็มืดไปหมด
ไฟฟ้าไม่มีเลย
ตอนรับน้องมาเลี้ยงบอกกับตัวเองว่าจะรักษาชีวิตของหมาตัวนี้ไว้ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน เห็นสภาพน้องตอนนั้นแล้วหมดแรง
ตัดสินใจโทรฯหาน้องสาวให้มารับ ขอลองเสี่ยงออกไปตระเวนหาคลีนิคด้วยความหวังว่าจะยังเปิดอยู่
น้องสาวที่รักหมาและรับหมาจรมาดูแลหลายตัวเข้าใจสภาพจิตใจ
และไม่อิดออดที่จะพาไป เวลาตีสองครึ่งสองคนพี่น้องพากันตระเวณทั่วเมือง ไปเจอสภาพตึกที่โดนพายุพัดพังเสียหายพี่กับน้องมองหน้ากันแล้วพยักหน้า ต่างฝ่ายต่างกลัวแต่ก็ไม่ยอมกลับบ้ายแต่ขับรถวนไปเรื่อยๆด้วยความหวัง
น้องสาวได้พยายามโทรฯติดต่อหลายๆคนอีกครั้งจนได้เบอร์โทรฯร.พ.สัตว์แห่งหนึ่งมา โทรฯไปคุณหมอเป็นคนรับสายเองและบอกเส้นทาง
ยิ้มทั้งน้ำตา เรามีหวังแล้ว!!!
ถึงร.พ.คุณหมอตรวจร่างกาย เจาะเลือดและให้ยาฆ่าเชื้อเพิ่ม เพราะเป็นกลางคืนจึงไม่สามารถรู้ผลเลือดได้ต้องรอ คุณหมอรับแอดมิดน้องไว้
คืนนั้นกลับมาบ้านแต่ไม่ได้นอน นั่งรอจนสว่าง ออกไปตักบาตรและเตรียมตัวไปร.พ.สัตว์ที่น้องแอดมิต วันนั้นเป็นวันศุกร์=วันกินเจ เลยตั้งจิตอธิษฐาน
จะกินเจให้น้อง7วันขอให้ส่วนกุศลผลบุญช่วยให้น้องหาย หรือ ถ้าร้ายแรงไม่หายก็ขอให้น้องไม่ทรมานจนเกินไป
คุณหมอแจ้งผลเลือดว่านอกจากลำไส้อักเสบแล้วน้องเป็นพยาธิเม็ดเลือดร่วมด้วย เกล็ดเลือดต่ำ และมีอาการเลือดจาง
ฟังผลเลือดแล้วพูดไม่ออก ขอตัวออกมาหาน้อง พูดกับน้องเบาๆ เอาหล่ะ ไอ้หมาน้อย เอ็งจะสู้ให้รอดหรือจะใจเสาะ ห้ามใจเสาะตายตอนนี้นะ
เพิ่งจะฝังหมาจรไปตัวหนึ่งยังใจไม่แข็งพอที่จะฝังเอ็งอีกตัว
คุณหมอบอกแผนการรักษา แต่ตอนนั้นหูอื้อฟังอะไรไม่รู้เรื่องแล้วเลยบอกคุณหมอให้รักษาตามดุลพินิจเรื่องอื่นไม่สำคัญ
และขอยาที่มีผลกระทบกับน้องน้อยที่สุดคุณหมอให้ยาฆ่าเชื้อเพื่อรักษาลำไส้อักเสบที่อาการุนแรงและเฉียบพลัน
จนอาการดีขึ้นแล้วจึงได้เริ่มรักษาพยาธิเม็ดเลือด ได้ยาเยอะมากจำไม่ได้แล้วว่าตัวไหนบ้าง
วันที่5ตัดสินใจรับน้องกลับมาดูแลเองที่บ้าน ระยะเวลาที่น้องต้องต่อสู้เกือบ5เดือน จนเชื้อเริ่มลดและร่างกายเริ่มแข็งแรงขึ้น
แต่ร่างกายคนดูแลเริ่มอ่อนล้าจากการไม่ได้นอนเต็มที่ น้ำหนักลดไป5กิโลฯ เข้าๆออกๆร.พ.สัตว์จนน้องหาย
ช่วงอาทิตย์แรกที่น้องกลับบ้านกินอะไรไม่ได้เลยต้องใช้สลิงค์ป้อนอาหารเสริม+อาหารแบบเหลว
อาการเป็นไข้สูงมีทุกคืน ต้องเช็ดตัว/ประคบตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน ทิ้งงานและหน้าที่ทุกๆอย่างเพื่อให้มีเวลาดูแลน้องเต็มที่
ผ่านชีวิตข้างถนนที่ไม่เคยได้กินอิ่ม ไม่มีที่หลับนอนและภัยอันตรายต่างๆทั้งจากสัตว์ด้วยกันและจากมนุษย์มาได้
วันนี้อดีตหมาจรจัดตัวหนึ่งได้มีชีวิตที่ดีขึ้น มีบ้านให้อยู่ มีสนามกว้างๆให้วิ่งเล่น มีอาหารให้กินและมีคนรัก/ดูแล
พอมีบ้านน้องก็เริ่มหวงบ้าน หวงเจ้าของมาก
ชีวิตจรจัดสิ้นสุดแล้ว แต่การต่อสู้กับโรคร้ายสองชนิด: ลำไส้อักเสบ+พยาธิเม็ดเลือด เพิ่งจะเริ่ม
หมาน้อยที่รับมาก็เช่นกัน ไม่เคยได้รับวัคซีนหรือการดูแลใดๆมาก่อน เมื่อมาถึงมือซาเล๊งฯอาการก็แย่พอสมควร
แทบจะอยู่ด้วยกัน24/7จึงเห็นการเปลี่ยนแปลงเร็ว เริ่มมีอาการซึมประมาณ3-4วัน แต่ติดธุระจนวันที่5จึงได้มีเวลาแต่กว่าจะกลับบ้านก็เย็นแล้ว
ประมาณ 6โมงเย็นสังเกตุเห็นมีเลือดออกที่ทวารหนัก รีบพาไปหาหมอคลีนิคใกล้บ้าน หมอตรวจเลือดแบบไม่ละเอียดหรือที่เรียกว่าตรวจเลือดเล็ก
พบลำไส้อักเสบระยะรุนแรง ความโกลาหลกำลังจะเกิดขึ้นเพราะคลีนิคกำลังจะปิดและไม่รับสัตว์ค้างคืน คุณหมอใจเด็ดมาก(ประชด)
อ้อนวอนให้รับน้องไว้อย่างไรไก็ไม่ใจอ่อน
ได้ยามา5-7ซองและจำเป็นต้องพากลับบ้าน ระหว่างทางได้พยายามค้นหาร.พ.สัตว์ที่อาจจะเปิดอยู่แต่ก็รู้ว่าความหวังริบหรี่มาก
เพราะวันนั้นเป็นวันที่พายุเข้าตัวจังหวัดที่อาศัยอยู่ อาการน้องแย่ลงเรื่อยๆ ทั้งอาเจียรและอึ+ฉี่ออกมาเป็นเลือด
โทรฯสอบถามแอดมินฯเพจคนรักหมาประจำจังหวัดได้เบอร์โทรฯคลีนิคสัตว์กระหน่ำโทรฯทุกเบอร์แต่เพราะไฟฟ้าดับผลจากพายุทำให้คลีนิคปิดกันหมด
นั่งเฝ้าน้องทั้งคืนจนประมาณเที่ยงคืนพยายามป้อนยา น้องมีไข้สูงขึ้นเรื่อยๆต้องเอาผ้าชุบน้ำประคบให้ตลอด มองไปทางไหนก็มืดไปหมด
ไฟฟ้าไม่มีเลย
ตอนรับน้องมาเลี้ยงบอกกับตัวเองว่าจะรักษาชีวิตของหมาตัวนี้ไว้ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน เห็นสภาพน้องตอนนั้นแล้วหมดแรง
ตัดสินใจโทรฯหาน้องสาวให้มารับ ขอลองเสี่ยงออกไปตระเวนหาคลีนิคด้วยความหวังว่าจะยังเปิดอยู่
น้องสาวที่รักหมาและรับหมาจรมาดูแลหลายตัวเข้าใจสภาพจิตใจ
และไม่อิดออดที่จะพาไป เวลาตีสองครึ่งสองคนพี่น้องพากันตระเวณทั่วเมือง ไปเจอสภาพตึกที่โดนพายุพัดพังเสียหายพี่กับน้องมองหน้ากันแล้วพยักหน้า ต่างฝ่ายต่างกลัวแต่ก็ไม่ยอมกลับบ้ายแต่ขับรถวนไปเรื่อยๆด้วยความหวัง
น้องสาวได้พยายามโทรฯติดต่อหลายๆคนอีกครั้งจนได้เบอร์โทรฯร.พ.สัตว์แห่งหนึ่งมา โทรฯไปคุณหมอเป็นคนรับสายเองและบอกเส้นทาง
ยิ้มทั้งน้ำตา เรามีหวังแล้ว!!!
ถึงร.พ.คุณหมอตรวจร่างกาย เจาะเลือดและให้ยาฆ่าเชื้อเพิ่ม เพราะเป็นกลางคืนจึงไม่สามารถรู้ผลเลือดได้ต้องรอ คุณหมอรับแอดมิดน้องไว้
คืนนั้นกลับมาบ้านแต่ไม่ได้นอน นั่งรอจนสว่าง ออกไปตักบาตรและเตรียมตัวไปร.พ.สัตว์ที่น้องแอดมิต วันนั้นเป็นวันศุกร์=วันกินเจ เลยตั้งจิตอธิษฐาน
จะกินเจให้น้อง7วันขอให้ส่วนกุศลผลบุญช่วยให้น้องหาย หรือ ถ้าร้ายแรงไม่หายก็ขอให้น้องไม่ทรมานจนเกินไป
คุณหมอแจ้งผลเลือดว่านอกจากลำไส้อักเสบแล้วน้องเป็นพยาธิเม็ดเลือดร่วมด้วย เกล็ดเลือดต่ำ และมีอาการเลือดจาง
ฟังผลเลือดแล้วพูดไม่ออก ขอตัวออกมาหาน้อง พูดกับน้องเบาๆ เอาหล่ะ ไอ้หมาน้อย เอ็งจะสู้ให้รอดหรือจะใจเสาะ ห้ามใจเสาะตายตอนนี้นะ
เพิ่งจะฝังหมาจรไปตัวหนึ่งยังใจไม่แข็งพอที่จะฝังเอ็งอีกตัว
คุณหมอบอกแผนการรักษา แต่ตอนนั้นหูอื้อฟังอะไรไม่รู้เรื่องแล้วเลยบอกคุณหมอให้รักษาตามดุลพินิจเรื่องอื่นไม่สำคัญ
และขอยาที่มีผลกระทบกับน้องน้อยที่สุดคุณหมอให้ยาฆ่าเชื้อเพื่อรักษาลำไส้อักเสบที่อาการุนแรงและเฉียบพลัน
จนอาการดีขึ้นแล้วจึงได้เริ่มรักษาพยาธิเม็ดเลือด ได้ยาเยอะมากจำไม่ได้แล้วว่าตัวไหนบ้าง
วันที่5ตัดสินใจรับน้องกลับมาดูแลเองที่บ้าน ระยะเวลาที่น้องต้องต่อสู้เกือบ5เดือน จนเชื้อเริ่มลดและร่างกายเริ่มแข็งแรงขึ้น
แต่ร่างกายคนดูแลเริ่มอ่อนล้าจากการไม่ได้นอนเต็มที่ น้ำหนักลดไป5กิโลฯ เข้าๆออกๆร.พ.สัตว์จนน้องหาย
ช่วงอาทิตย์แรกที่น้องกลับบ้านกินอะไรไม่ได้เลยต้องใช้สลิงค์ป้อนอาหารเสริม+อาหารแบบเหลว
อาการเป็นไข้สูงมีทุกคืน ต้องเช็ดตัว/ประคบตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน ทิ้งงานและหน้าที่ทุกๆอย่างเพื่อให้มีเวลาดูแลน้องเต็มที่
ผ่านชีวิตข้างถนนที่ไม่เคยได้กินอิ่ม ไม่มีที่หลับนอนและภัยอันตรายต่างๆทั้งจากสัตว์ด้วยกันและจากมนุษย์มาได้
วันนี้อดีตหมาจรจัดตัวหนึ่งได้มีชีวิตที่ดีขึ้น มีบ้านให้อยู่ มีสนามกว้างๆให้วิ่งเล่น มีอาหารให้กินและมีคนรัก/ดูแล
พอมีบ้านน้องก็เริ่มหวงบ้าน หวงเจ้าของมาก