คนที่ไม่ข้ามสะพานลอยไม่มีระเบียบจริงหรือ?

ผมเคยข้ามสะพานลอยที่นึง สายไฟจากเสาไฟฟ้าห้อยระย้าลงมาขวางทางขึ้น เสมือนเถาวัลย์ที่อยู่ในป่าพร้อมให้โหนเหมือนทาซาน  เคยข้ามอีกที่นึงมีคนนั่งดมอะไรบางอย่าง พอตอนจะเดินขึ้น สายตาคู่นั้นจองแบบตาขวางลงมา จากกำลังเดินขึ้นไปก็เดินถอยหลังลงมาอย่างอัตโนมัติ ใจเต้นรัวๆ พร้อมตาที่จ้องกลับไปในความคิดที่ว่า ลงมาตรูวิ่งนะ เคยขึ้นอีกครั้งในที่เดียวกัน กำลังเดินพร้อมถือถุงกับข้าว พอไปถึงบนสะพาน เห็นคนกำลังนั่งขัดสมาธิพร้อมตบต้นขาไปมาๆแล้วมองมาพร้อมกระป๋องหนึ่งใบอยู่ข้างหน้า พอกำลังจะก้าวขาเดิน เห็นเขาขยับตัวนิดเดียว รู้เลยว่าจุดประสงค์ต้องการอะไร ก็วิ่งลงทันทีเลย ในใจก็คิดตอนวิ่งว่า โทษนะเราเหลือแค่ตังค่ารถหน่ะ แต่ผมก็ไม่ได้โยนกับข้าวนะ เพราะรู้ว่าโยนแล้วผมจะไม่มีอะไรกิน บ่นครับไม่มีไรหรอก