เหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่ก็ไม่คิดว่าเป็นหรือเป็น

ในใจ... รู้สึกโลกวุ่นวายน่าเบื่อหดหู่มีเกิดสักวันก็ต้องมีดับ

คนดีคนไม่ดีคนโอเคช่างยากแท้หยั่งถึงเปลี่ยนได้ตลอดเวลา

คนเราเดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์เดี๋ยวเฉยๆช่างน่าเบื่อยิ่งนัก

หดหู่เบื่อเซ็งกับโลกของเรา มองไปทางไหนก็เห็นแต่เสื่อมลง

รู้สึกแบบนี่มาตั้งแต่วัยรุ่นสักอายุ 13 จนตอนนี้ 28

คือทำทุกอย่างเพื่อให้รู้สึกดี  เป็นจิตอาสาเท่าที่ทำได้  เข้าวัดฟังธรรม

ไปกินไปเที่ยวดูหนังฟังเพลงช๊อปปิ้งเมื่อว่างตลอด  โสดมาเป็น10ปี

อยู่กับครอบครัวที่อเมริกา ทำงานร้านอาหารยุ่งตลอด เพื่อนดีก็มีพอสมควร

ชีวิตโอเคแต่ไม่เคยหายจากความรู้สึกแบบนี้เลย  คืออยู่เมืองนอกไม่รู้จะแก้ยังงัย

แบบนี้ใช่โรคซึมเศร้ามั้ย?  กินยาอะไรช่วยได้บ้าง ?  ทำอย่างไรถึงจะไม่คิดเช่นนี้?