สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เกิดมาก็ไม่เคยเล่นพันทิปเลย วันๆได้แต่อ่านเรื่องของคนอื่น มาถึงวันนี้ที่ไม่คิดว่าจะต้องมาเล่าปัญหาของตัวเอง พิมพ์ตกผิดพลาด สื่อสารไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยนะคะ
เรื่องของเราก็คงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ใความรักของคนทั่วไป แต่เรารู้สึกแย่ และเสียใจมากที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเราเอง เราศึกษาอยู่ที่มหาลัยแห่งนึงในภาคอีสานบนจังหวัดที่มีพื้นที่กว้างที่สุด เราเป็นคนธรรมดาคนนึงที่ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไป แต่เราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรามีแฟนอยู่โรงเรียนชายล้วนประจำจังหวัด เราคบกับแฟนคนนี้ของเรามาได้ไม่นานมากแต่เรากับแฟนก็รักกันดี ไม่เคยมีปัญหาหรือทะเลาะอะไรกันเลย เรากับแฟนอายุห่างกัน 4 ปี เราเป็นพี่ ตอนที่คบกันเราก็เหมือนคนเป็นแฟนกันปกติ ไปกินข้าว ไปเที่ยว ดูหนัง ซื้อของบ้าง แต่ด้วยความที่แฟนเรายังเด็กทุกครั้งที่กินข้าว ดูหนัง หรือใช้จ่ายอะไรก็ตามเราเป็นคนออกเองตลอดเพราะเราถือว่าเราโตกว่าและเรามีรายได้ แต่แฟนเราไม่เคยแนะนำให้เรารู้จักกับเพื่อนในกลุ่มเลย แฟนเราบอกว่าไม่ชอบเปิดเผย อยากให้เป็นเรื่องส่วนตัวเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เรากับแฟนนัดเจอกันทุกเย็นที่เดอะมอลล์ตอนเลิกเรียน เป็นแบบนี้มาโดยตลอด เราไม่เคยสงสัยอะไรแฟนเราเลย ทุกวันที่จะเจอกัน เรามารอแฟนตลอด ตั้งแต่คบกันแฟนเราไม่เคยมาก่อนหรือมารอเราเลย ทุกครั้งจะมีเหตุผลมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นเตะบอล แก้งาน อยู่กับเพื่อน เราไม่เคยว่าอะไรแฟนหรือสงสัยอะไรแฟนเราเลยสักนิด จนมาพักหลังเมื่อประมาณ 1 อาทิตย์ก่อน เวลาที่นัดเจอกันแฟนเราเริ่มมาช้ามาก บางวันเรารอแฟน 2 ชั่วโมง จนบางทีอยากจะร้องละกลับบ้าน แล้วสุดท้ายเราก็เลือกที่จะรอ พอเจอกันก็คุยกัน กินข้าวกันไปไหนมาไหนปกติ
พักหลังมานี้แฟนเราอยากได้นู่นได้นี่เป็นพิเศษ กล้าที่จะขอเงินเรามากขึ้น ต่างจากแรกๆ แฟนเราไม่เคยขออะไรเราเลย ไม่เคยอยากได้เสื้อผ้า ไม่เคยพูดขออะไรจากเราเลย แต่สุดท้ายเราก็ตามใจด้วยความรัก เราก็เริ่มใช้เงินมากขึ้น เริ่มซื้อเสื้อผ้าให้แฟน ซื้อเกมส์ ให้เงินแฟนใช้ เราตามใจแฟนมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เรากับแฟนกลับได้คุยกันน้อยลง กลางคืนจากที่คุยกันตลอด ก็ได้คุยกันน้อยลง เราคุยไลน์กับแฟนตลอด แฟนก็ตอบเราน้อยลง เราไม่ได้สงสัยอะไรเพราะแฟนเราบอกว่าต้องแก้ติด ร เราก็เข้าใจ แต่แล้วเหตุการณ์ที่ทำให้เราเสียใจและค้นหาความจริงทั้งหมดก็เกิดขึ้น ก่อนหน้าที่แฟนเราจะเปลี่ยนไปเราซื้อกล้องเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเราเองเครื่องนึง แต่เราไม่ค่อยได้พกออกไปไหนเพราะมันเกะกะ เราก็ใช้ชีวิตปกติ วันนั้นเราก็เจอแฟนเราเหมือนเคย รอนานเหมือนเคย แฟนเราก็มาช้าเหมือนเคย วันนั้นเราพกกล้องไปด้วยเพราะรู้ว่าต้องรอนาน เลยถือไปเล่นแก้เซง พอแฟนเรามาถึงก็บอกเราว่าอยากได้แผ่นเกม เราก็พาไปซื้อ ไปกินข้าว เดินเล่น หยอกล้อกันปกติ จนถึงเวลากลับแฟนเห็นเราถือกล้องมาด้วย เลยเอ่ยปากยืม เรารักกล้องเรามาก แต่เราก็รักแฟนเรามากเหมือนกัน เราเลยตัดสินใจให้แฟนยืมไป เราก็กลับบ้าน และรอแฟนทักไลน์มา ปกติถ้าแฟนเราถึงบ้านแฟนเราจะทักหาตลอด ดึกแค่ไหนเค้าก็จะทักมา แต่วันนั้นเค้าเงียบไป เราไลน์หาแฟนเราก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ เราติดต่อแฟนเราตลอด เราห่วงแฟนเรามาก จนแฟนเราหายไป 2 วัน เราจึงเริ่มตามหาว่าแฟนเราหายไปไหน ตอนที่เราคบกันแฟนเราบอกว่าไม่ได้เล่นเฟส เราก็เชื่อใจ เลยติดต่อกันผ่านไลน์กับเบอร์โทรตลอด ไม่มีช่องทางอื่น เราหมดหนทางทุกอย่างที่จะติดต่อแฟน เราเริ่มรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา แต่เราก็ไม่คิดว่าเราจะโดนหลอก เราคิดแค่ว่าเราโดนทิ้ง จนเราไปเจอไอจีแฟนเราที่ตั้งเป็นส่วนตัวพร้อมกับลิ้งค์ fb เราคลิกลิ้งค์นั้นแบบไม่รีรอ และความจริงทุกอย่างก็ชัดเจน )': แฟนเรามีแฟนอยู่แล้ว เขาทั้งสองคนรักกันดี เขาคบกันก่อนที่จะมาคบกับเราด้วยซ้ำ แฟนเราเล่นเฟสตลอด ออนไลน์ตลอด แต่เค้ากลับไม่รับสายหรืออ่านไลน์เราเลยจนถึงวินาทีนี้ เราจุกอก เราอยากร้องแต่เราก็ร้องไม่ออก ตอนแรกเราตัดสินใจจะคุยกับ ผญ คนนั้นและเล่าเรื่องทั้งหมด แต่เราอยากคุยกับ ผช เเบบดีๆเงียบๆ ถ้าจะจบก็ให้จบแค่ เรากับ ผช ไม่ได้ต้องการให้ใครมาเกี่ยวข้อง ตอนนี้เรานิ่งเงียบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราคิดว่า ผช จะติดต่อเรากลับมา และเราจะขอกล้องคืนแล้วให้เรื่องมันจบไป เราไม่ได้ปรึกษาใครเลย แม้กระทั่งตัว ผช เองก็ไม่รู้ว่าเรารู้ความจริงหมดแล้ว ถ้าผช ไม่ติดต่อกลับมาเราจะตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้ ผญ คนนั้นฟัง บอกให้ ผช คืนกล้องแล้วจบกันไป เราเสียความรู้สึกมาก เสียใจ แต่เสียดายมากกว่า เงินทุกบาทที่เราใช้กว่าเราจะหามาได้ เราไม่เคยเอ่ยปากว่าเหนื่อยให้ใครได้ยิน เราแค่อยากได้กล้องเราคืน เราทำถูกใช่มั้ยที่เรารอให้ผช กลับมาแล้วคุยกันให้จบแบบเงียบๆ หรือเราควรบอกเรื่องนี้ทั้งหมดกับ ผญ เพื่อให้เขาบอก ผช ให้เอากล้องมาคืนเราเพราะกล้องตัวนึงไม่ใช่ถูกๆ เราแค่อยากได้กล้องคืน หรือเราควรปล่อยผ่านเขาอยากได้ก็ให้เขาไป เราไม่อยากให้ผญ คนนั้นเสียใจ แต่เพราะจนวินาทีนี้ ผช ก็ยังไม่รับสายเราเลยเราควรทำไงดี ???
โดนแฟนหลอกมาตลอด เราไม่ใช่ตัวจริง เราโง่ใช่มั้ย แล้วเราควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี ???
เรื่องของเราก็คงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ใความรักของคนทั่วไป แต่เรารู้สึกแย่ และเสียใจมากที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเราเอง เราศึกษาอยู่ที่มหาลัยแห่งนึงในภาคอีสานบนจังหวัดที่มีพื้นที่กว้างที่สุด เราเป็นคนธรรมดาคนนึงที่ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไป แต่เราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรามีแฟนอยู่โรงเรียนชายล้วนประจำจังหวัด เราคบกับแฟนคนนี้ของเรามาได้ไม่นานมากแต่เรากับแฟนก็รักกันดี ไม่เคยมีปัญหาหรือทะเลาะอะไรกันเลย เรากับแฟนอายุห่างกัน 4 ปี เราเป็นพี่ ตอนที่คบกันเราก็เหมือนคนเป็นแฟนกันปกติ ไปกินข้าว ไปเที่ยว ดูหนัง ซื้อของบ้าง แต่ด้วยความที่แฟนเรายังเด็กทุกครั้งที่กินข้าว ดูหนัง หรือใช้จ่ายอะไรก็ตามเราเป็นคนออกเองตลอดเพราะเราถือว่าเราโตกว่าและเรามีรายได้ แต่แฟนเราไม่เคยแนะนำให้เรารู้จักกับเพื่อนในกลุ่มเลย แฟนเราบอกว่าไม่ชอบเปิดเผย อยากให้เป็นเรื่องส่วนตัวเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เรากับแฟนนัดเจอกันทุกเย็นที่เดอะมอลล์ตอนเลิกเรียน เป็นแบบนี้มาโดยตลอด เราไม่เคยสงสัยอะไรแฟนเราเลย ทุกวันที่จะเจอกัน เรามารอแฟนตลอด ตั้งแต่คบกันแฟนเราไม่เคยมาก่อนหรือมารอเราเลย ทุกครั้งจะมีเหตุผลมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นเตะบอล แก้งาน อยู่กับเพื่อน เราไม่เคยว่าอะไรแฟนหรือสงสัยอะไรแฟนเราเลยสักนิด จนมาพักหลังเมื่อประมาณ 1 อาทิตย์ก่อน เวลาที่นัดเจอกันแฟนเราเริ่มมาช้ามาก บางวันเรารอแฟน 2 ชั่วโมง จนบางทีอยากจะร้องละกลับบ้าน แล้วสุดท้ายเราก็เลือกที่จะรอ พอเจอกันก็คุยกัน กินข้าวกันไปไหนมาไหนปกติ
พักหลังมานี้แฟนเราอยากได้นู่นได้นี่เป็นพิเศษ กล้าที่จะขอเงินเรามากขึ้น ต่างจากแรกๆ แฟนเราไม่เคยขออะไรเราเลย ไม่เคยอยากได้เสื้อผ้า ไม่เคยพูดขออะไรจากเราเลย แต่สุดท้ายเราก็ตามใจด้วยความรัก เราก็เริ่มใช้เงินมากขึ้น เริ่มซื้อเสื้อผ้าให้แฟน ซื้อเกมส์ ให้เงินแฟนใช้ เราตามใจแฟนมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เรากับแฟนกลับได้คุยกันน้อยลง กลางคืนจากที่คุยกันตลอด ก็ได้คุยกันน้อยลง เราคุยไลน์กับแฟนตลอด แฟนก็ตอบเราน้อยลง เราไม่ได้สงสัยอะไรเพราะแฟนเราบอกว่าต้องแก้ติด ร เราก็เข้าใจ แต่แล้วเหตุการณ์ที่ทำให้เราเสียใจและค้นหาความจริงทั้งหมดก็เกิดขึ้น ก่อนหน้าที่แฟนเราจะเปลี่ยนไปเราซื้อกล้องเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเราเองเครื่องนึง แต่เราไม่ค่อยได้พกออกไปไหนเพราะมันเกะกะ เราก็ใช้ชีวิตปกติ วันนั้นเราก็เจอแฟนเราเหมือนเคย รอนานเหมือนเคย แฟนเราก็มาช้าเหมือนเคย วันนั้นเราพกกล้องไปด้วยเพราะรู้ว่าต้องรอนาน เลยถือไปเล่นแก้เซง พอแฟนเรามาถึงก็บอกเราว่าอยากได้แผ่นเกม เราก็พาไปซื้อ ไปกินข้าว เดินเล่น หยอกล้อกันปกติ จนถึงเวลากลับแฟนเห็นเราถือกล้องมาด้วย เลยเอ่ยปากยืม เรารักกล้องเรามาก แต่เราก็รักแฟนเรามากเหมือนกัน เราเลยตัดสินใจให้แฟนยืมไป เราก็กลับบ้าน และรอแฟนทักไลน์มา ปกติถ้าแฟนเราถึงบ้านแฟนเราจะทักหาตลอด ดึกแค่ไหนเค้าก็จะทักมา แต่วันนั้นเค้าเงียบไป เราไลน์หาแฟนเราก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ เราติดต่อแฟนเราตลอด เราห่วงแฟนเรามาก จนแฟนเราหายไป 2 วัน เราจึงเริ่มตามหาว่าแฟนเราหายไปไหน ตอนที่เราคบกันแฟนเราบอกว่าไม่ได้เล่นเฟส เราก็เชื่อใจ เลยติดต่อกันผ่านไลน์กับเบอร์โทรตลอด ไม่มีช่องทางอื่น เราหมดหนทางทุกอย่างที่จะติดต่อแฟน เราเริ่มรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา แต่เราก็ไม่คิดว่าเราจะโดนหลอก เราคิดแค่ว่าเราโดนทิ้ง จนเราไปเจอไอจีแฟนเราที่ตั้งเป็นส่วนตัวพร้อมกับลิ้งค์ fb เราคลิกลิ้งค์นั้นแบบไม่รีรอ และความจริงทุกอย่างก็ชัดเจน )': แฟนเรามีแฟนอยู่แล้ว เขาทั้งสองคนรักกันดี เขาคบกันก่อนที่จะมาคบกับเราด้วยซ้ำ แฟนเราเล่นเฟสตลอด ออนไลน์ตลอด แต่เค้ากลับไม่รับสายหรืออ่านไลน์เราเลยจนถึงวินาทีนี้ เราจุกอก เราอยากร้องแต่เราก็ร้องไม่ออก ตอนแรกเราตัดสินใจจะคุยกับ ผญ คนนั้นและเล่าเรื่องทั้งหมด แต่เราอยากคุยกับ ผช เเบบดีๆเงียบๆ ถ้าจะจบก็ให้จบแค่ เรากับ ผช ไม่ได้ต้องการให้ใครมาเกี่ยวข้อง ตอนนี้เรานิ่งเงียบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราคิดว่า ผช จะติดต่อเรากลับมา และเราจะขอกล้องคืนแล้วให้เรื่องมันจบไป เราไม่ได้ปรึกษาใครเลย แม้กระทั่งตัว ผช เองก็ไม่รู้ว่าเรารู้ความจริงหมดแล้ว ถ้าผช ไม่ติดต่อกลับมาเราจะตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้ ผญ คนนั้นฟัง บอกให้ ผช คืนกล้องแล้วจบกันไป เราเสียความรู้สึกมาก เสียใจ แต่เสียดายมากกว่า เงินทุกบาทที่เราใช้กว่าเราจะหามาได้ เราไม่เคยเอ่ยปากว่าเหนื่อยให้ใครได้ยิน เราแค่อยากได้กล้องเราคืน เราทำถูกใช่มั้ยที่เรารอให้ผช กลับมาแล้วคุยกันให้จบแบบเงียบๆ หรือเราควรบอกเรื่องนี้ทั้งหมดกับ ผญ เพื่อให้เขาบอก ผช ให้เอากล้องมาคืนเราเพราะกล้องตัวนึงไม่ใช่ถูกๆ เราแค่อยากได้กล้องคืน หรือเราควรปล่อยผ่านเขาอยากได้ก็ให้เขาไป เราไม่อยากให้ผญ คนนั้นเสียใจ แต่เพราะจนวินาทีนี้ ผช ก็ยังไม่รับสายเราเลยเราควรทำไงดี ???