นี่เป็นกระทู้แรกนะครับ อาจจะเขียนไม่ค่อยเก่ง
เรื่องเกิดเมื่อ4ปีที่แล้วครับ คือตัวผมเรียนอยู่ ปวช.2 ในตอนนั้นจัดว่า หน้าตาดีนิดหน่อยครับ คนเค้าหาผมค่อนข้างเยอะ และน้องคนนี้ก็เข้ามาครับ น้องเค้าอยู่ปวช1 เริ่มจากน้องเค้า มาทักมาคุยกะผมในhi5 สมัยนั้นยังเล่นอยู่ครับ 555 เราคุยกันปกติ ตอนนั้นน้องหน้าตาธรรมดาครับ ไม่ได้สวยอะไร แต่ผมชอบตรงที่น้องคุยสนุก และทำโก๊ะๆน่ารักดีครับ ด้วยความที่ผมเจ้าชู้ คนคุยจะเยอะ น้องเองก็รู้ครับ ตอนนั้นผมไม่ได้จริงจังสักเท่าไหร่ ก็มีคุยอยู่2-3คนรวมน้องด้วย และเรื่องมันก็มาถึงจุดนึงครับ คือผมมีปัญหากับทางบ้าน ทะเลาะกันแรงมาก ผมจึงไม่ไปเรียน หายหัวไปเดือนนึงเลยครับ 555 และน้องเค้าก็ทักมา (ขอแทนชื่อน้องว่า หนูนะครับ ) น้องทักมาถามว่า เดี๋ยวนี้พี่หายไปไหนหนูไม่เจอพี่ที่วิทลัยเลย ผมเลยบอกไปว่ามีปัญหากับที่บ้านเลยไม่ได้ไปเรียนแล้ว ละน้องเค้าเลยชวนมาที่วิทลัย ตอนนั้นมีกิจกรรมในวิทลัยครับ ผมก็ตอบตกลงไป ใจตอนนั้น ชอบน้องไปแล้วครับ แต่ยังไม่มีโอกาสบอก กะว่าเอ้อ วันนี้จะขอน้องเป็นแฟน พอถึงวันงาน ผมก็ไปจุดที่นัดกับน้องครับ คือเราเลือกที่เดินจากตลาดไปวิทลัยครับ อันนี้น้องเป็นคนขอ น้องบอกอยากคุยด้วยระหว่างที่เดินไปผมก้อจับมือน้องเดินไป เขินครับ ทำตัวไม่ถูกเลย เขินพอๆกัน 555 พอเข้ามาที่งาน พวกเพื่อนๆน้องก็แซวว่า คบกันแล้วหรอ ผมก็งง น้องบอกไปว่า ยัง แค่ชวนพี่เค้ามาเฉยๆ จุดพีค มันอยู่ตรงนี้ครับ คือน้องต้องไปทำกิจกรรม เลยฝากของไว้ที่ผม พวกโทรศัพท์ กะของแต่งหน้า นี่ละครับที่พีค คือผมเสียมารยาท ไปเปิดบีบีน้องดู ฮือๆๆ ไม่น่าทำแบบนั้นเลย แต่ใจตอนนั้นอยากรู้ครับ ว่าน้องหลอกเราว่าไม่มีแฟนรึป่าว ละก็พีคครับ มีผู้ชายทักมาพอดี ทักมาบอกว่า กินข้าวด้วยนะ เป็นห่วงนะ คิดถึงมากๆ ช๊อคครับ ตอนนั้นเป็นใครก็ต้องคิดใช่ไหมครับ ว่าพิมมาแบบนี้ ไม่ใช่แฟนจะเรียกว่าอะไร ผมก็ไม่ฟังไรเลยครับ ตอนนั้นโกรธมาก คิดว่าน้องโกหกผม ผมเลยฝากของกะเพื่อนน้องละออกจากวิทลัยเลยครับ และพอดีมีคนที่ผมเคยคุยด้วยเค้าทักมา ขอผมเป็นแฟน ด้วยความโมโห ผมก็ตอบตกลงไป ฮืออออ ผิดไปอีก ทีนี้ผมหายไปเลยครับ ไม่ตอบไม่คุยกับน้อง ตอนนั้นผมมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังเจ้าชู้เหมือนเดิม ใครทักมาก็คุย จนเวลาผ่านไปครึ่งปีครับ น้องทักมาหาผม บอกว่าอยากคุยด้วย ผมก้ให้เบอร์ไป ตอนนั้นผมคิดว่า เออ เวลาผ่านมานานแล้ว คงไม่ได้ชอบน้องแล้วแหละ น้องก็เปิดเรื่องเลยครับ ว่า พี่หายไปไหนมา หนูงงมาก หนูทำไรผิด พี่บอกหนูได้ไหม ผม:ก็หนูมีแฟนแล้วมาหลอกพี่ทำไม น้องเค้าตอบว่าไม่มี คนที่ทักมาวันนั้น คือคนที่มาตามจีบน้อง ละน้องบอกไปแล้วว่าชอบผม ไม่ได้ชอบคนนั้น +กับประชุมสายกับคนนั้น ให้เค้าบอกผมอีก. ฮืออออ อะไรจะซวยปานนี้ ละน้องก็ถามผมอีกครั้งครับ ว่าหนูชอบพี่เหมือนเดิมนะ พี่คบกับหนูได้ไหม ผม:....... พี่คบกับหนูไม่ได้หรอกตอนนี้พี่มีแฟนแล้ว ละน้องก็วางสายไปครับ
ตัดมาที่เช้าของอีกวัน
ผมเปิดเฟสบุคมา ช๊อคครับ !!! น้องไปมีแฟน และแฟนใหม่น้องคือรุ่นน้องที่สนิทมากของผม ซึ่งอันนี้น้องไม่รู้ครับว่าเราสนิทกัน
ผมก็เข้าไปโพสแซวๆว่าดูแลน้องพี่ดีๆละ คือแบบในใจร้าวเลยครับ ไม่คิดว่าลึกๆจะเจ็บขนาดนี้ ละซวยกว่าคือผมจับได้ว่าแฟนมีคนอื่น ก็เลิกรากันไป
จากนั้นผมก้อน้องก็เหมือนเส้นขนานครับ บางทีผมโสดน้องก็ไม่โสด สลับกันไป เวลาเจอกันก็คุยกันปกติครับ น้องมีปัญหากับแฟนก็ทักมาบ้าง จนเวลามันผ่านมา4ปีครับ คือเฟสเก่าน้องโดนปิด น้องเลยสมัครเฟสใหม่ ผมเลยคุยกับน้องอีกครั้ง แต่!!!! ครั้งนี้ผมมีแฟนแล้ว และคบกันมานานด้วย แต่ว่าความสัมพันของผมกับแฟน ไม่ค่อยดีนัก เพราะเลิกกันบ่อย จนผมเองเจ็บจนชา พร้อมไปทุกเมื่อที่บอกเลิก คราวนี้ ผมกับน้องคุยกันบ่อยครับ จนผมต้องไปอยู่ต่างประเทศ2-3เดือน นั้นละครับจุดเริ่มต้น ผมเริ่มคุยกับน้องบ่อย บ่อยจนถี่ แต่น้องเองมีคนที่ชอบอยู่ครับ ซึ่งไม่ใช่ผม เวลาน้องมีปัญหากะคนนั้น ก็มักจะทักมาหาผม เวลาผมรู้สึกไม่โอเคน้องก็ทักมาคุยครับ จนผมรวบรวมความกล้า บอกน้องไปว่า ผมยังชอบน้องอยู่นะ ไม่เคยเลิกชอบเลย แต่ไม่ได้ต้องการให้น้องมาชอบหรือมาคบด้วยนะ แค่อยากบอกเฉยๆ น้องก็ตอบครับว่าชอบเหมือนกันนะ อันนี้ผมงง จะชอบผมได้ไงในเมื่อชอบคนนั้นอยู่ ฮืออออ หลังจากนั้นเราก็คุยกันแทบทุกวันครับ จะไม่คุยก็ตอนที่น้องอยู่กับคนนั้น ผมเคยถามน้องไปหลายรอบว่าเป็นแฟนกับคนนั้นหรอ น้องก็ตอบไม่ใช่ตลอด เหมือนให้ความหวังผมตลอด เวลาเค้าอยู่ด้วยกันผมก็ไม่ทักไปครับ กลัวเค้าทะเลาะกัน แต่เหมือนน้องจะรู้ว่าผมน้อยใจ เค้าทักมาอีกที เช้าๆ ว่าคิดถึงนะ ว่ารักนะ ซึ่งผมก็หายนอยตลอด น้องเป็นแบบนี้แทบทุกวันครับ จนตอนนี้ผมไม่รู้ว่าที่บอกรัก บอกคิดถึง นี่บอกในสถานะไหน ผมกลายเป็นคนไร้สถานะไปตอนไหน และผมอยากรู้ว่าน้องยังชอบผมจริงๆหรือรักษาน้ำใจกันนะ ผมสับสนไปหมด เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อใหม่นะครับ ขอตัวนอนก่อนครับ
แอบชอบรุ่นน้อง และน้องก็ให้ความหวังเรา ควรทำไงดี
เรื่องเกิดเมื่อ4ปีที่แล้วครับ คือตัวผมเรียนอยู่ ปวช.2 ในตอนนั้นจัดว่า หน้าตาดีนิดหน่อยครับ คนเค้าหาผมค่อนข้างเยอะ และน้องคนนี้ก็เข้ามาครับ น้องเค้าอยู่ปวช1 เริ่มจากน้องเค้า มาทักมาคุยกะผมในhi5 สมัยนั้นยังเล่นอยู่ครับ 555 เราคุยกันปกติ ตอนนั้นน้องหน้าตาธรรมดาครับ ไม่ได้สวยอะไร แต่ผมชอบตรงที่น้องคุยสนุก และทำโก๊ะๆน่ารักดีครับ ด้วยความที่ผมเจ้าชู้ คนคุยจะเยอะ น้องเองก็รู้ครับ ตอนนั้นผมไม่ได้จริงจังสักเท่าไหร่ ก็มีคุยอยู่2-3คนรวมน้องด้วย และเรื่องมันก็มาถึงจุดนึงครับ คือผมมีปัญหากับทางบ้าน ทะเลาะกันแรงมาก ผมจึงไม่ไปเรียน หายหัวไปเดือนนึงเลยครับ 555 และน้องเค้าก็ทักมา (ขอแทนชื่อน้องว่า หนูนะครับ ) น้องทักมาถามว่า เดี๋ยวนี้พี่หายไปไหนหนูไม่เจอพี่ที่วิทลัยเลย ผมเลยบอกไปว่ามีปัญหากับที่บ้านเลยไม่ได้ไปเรียนแล้ว ละน้องเค้าเลยชวนมาที่วิทลัย ตอนนั้นมีกิจกรรมในวิทลัยครับ ผมก็ตอบตกลงไป ใจตอนนั้น ชอบน้องไปแล้วครับ แต่ยังไม่มีโอกาสบอก กะว่าเอ้อ วันนี้จะขอน้องเป็นแฟน พอถึงวันงาน ผมก็ไปจุดที่นัดกับน้องครับ คือเราเลือกที่เดินจากตลาดไปวิทลัยครับ อันนี้น้องเป็นคนขอ น้องบอกอยากคุยด้วยระหว่างที่เดินไปผมก้อจับมือน้องเดินไป เขินครับ ทำตัวไม่ถูกเลย เขินพอๆกัน 555 พอเข้ามาที่งาน พวกเพื่อนๆน้องก็แซวว่า คบกันแล้วหรอ ผมก็งง น้องบอกไปว่า ยัง แค่ชวนพี่เค้ามาเฉยๆ จุดพีค มันอยู่ตรงนี้ครับ คือน้องต้องไปทำกิจกรรม เลยฝากของไว้ที่ผม พวกโทรศัพท์ กะของแต่งหน้า นี่ละครับที่พีค คือผมเสียมารยาท ไปเปิดบีบีน้องดู ฮือๆๆ ไม่น่าทำแบบนั้นเลย แต่ใจตอนนั้นอยากรู้ครับ ว่าน้องหลอกเราว่าไม่มีแฟนรึป่าว ละก็พีคครับ มีผู้ชายทักมาพอดี ทักมาบอกว่า กินข้าวด้วยนะ เป็นห่วงนะ คิดถึงมากๆ ช๊อคครับ ตอนนั้นเป็นใครก็ต้องคิดใช่ไหมครับ ว่าพิมมาแบบนี้ ไม่ใช่แฟนจะเรียกว่าอะไร ผมก็ไม่ฟังไรเลยครับ ตอนนั้นโกรธมาก คิดว่าน้องโกหกผม ผมเลยฝากของกะเพื่อนน้องละออกจากวิทลัยเลยครับ และพอดีมีคนที่ผมเคยคุยด้วยเค้าทักมา ขอผมเป็นแฟน ด้วยความโมโห ผมก็ตอบตกลงไป ฮืออออ ผิดไปอีก ทีนี้ผมหายไปเลยครับ ไม่ตอบไม่คุยกับน้อง ตอนนั้นผมมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังเจ้าชู้เหมือนเดิม ใครทักมาก็คุย จนเวลาผ่านไปครึ่งปีครับ น้องทักมาหาผม บอกว่าอยากคุยด้วย ผมก้ให้เบอร์ไป ตอนนั้นผมคิดว่า เออ เวลาผ่านมานานแล้ว คงไม่ได้ชอบน้องแล้วแหละ น้องก็เปิดเรื่องเลยครับ ว่า พี่หายไปไหนมา หนูงงมาก หนูทำไรผิด พี่บอกหนูได้ไหม ผม:ก็หนูมีแฟนแล้วมาหลอกพี่ทำไม น้องเค้าตอบว่าไม่มี คนที่ทักมาวันนั้น คือคนที่มาตามจีบน้อง ละน้องบอกไปแล้วว่าชอบผม ไม่ได้ชอบคนนั้น +กับประชุมสายกับคนนั้น ให้เค้าบอกผมอีก. ฮืออออ อะไรจะซวยปานนี้ ละน้องก็ถามผมอีกครั้งครับ ว่าหนูชอบพี่เหมือนเดิมนะ พี่คบกับหนูได้ไหม ผม:....... พี่คบกับหนูไม่ได้หรอกตอนนี้พี่มีแฟนแล้ว ละน้องก็วางสายไปครับ
ตัดมาที่เช้าของอีกวัน
ผมเปิดเฟสบุคมา ช๊อคครับ !!! น้องไปมีแฟน และแฟนใหม่น้องคือรุ่นน้องที่สนิทมากของผม ซึ่งอันนี้น้องไม่รู้ครับว่าเราสนิทกัน
ผมก็เข้าไปโพสแซวๆว่าดูแลน้องพี่ดีๆละ คือแบบในใจร้าวเลยครับ ไม่คิดว่าลึกๆจะเจ็บขนาดนี้ ละซวยกว่าคือผมจับได้ว่าแฟนมีคนอื่น ก็เลิกรากันไป
จากนั้นผมก้อน้องก็เหมือนเส้นขนานครับ บางทีผมโสดน้องก็ไม่โสด สลับกันไป เวลาเจอกันก็คุยกันปกติครับ น้องมีปัญหากับแฟนก็ทักมาบ้าง จนเวลามันผ่านมา4ปีครับ คือเฟสเก่าน้องโดนปิด น้องเลยสมัครเฟสใหม่ ผมเลยคุยกับน้องอีกครั้ง แต่!!!! ครั้งนี้ผมมีแฟนแล้ว และคบกันมานานด้วย แต่ว่าความสัมพันของผมกับแฟน ไม่ค่อยดีนัก เพราะเลิกกันบ่อย จนผมเองเจ็บจนชา พร้อมไปทุกเมื่อที่บอกเลิก คราวนี้ ผมกับน้องคุยกันบ่อยครับ จนผมต้องไปอยู่ต่างประเทศ2-3เดือน นั้นละครับจุดเริ่มต้น ผมเริ่มคุยกับน้องบ่อย บ่อยจนถี่ แต่น้องเองมีคนที่ชอบอยู่ครับ ซึ่งไม่ใช่ผม เวลาน้องมีปัญหากะคนนั้น ก็มักจะทักมาหาผม เวลาผมรู้สึกไม่โอเคน้องก็ทักมาคุยครับ จนผมรวบรวมความกล้า บอกน้องไปว่า ผมยังชอบน้องอยู่นะ ไม่เคยเลิกชอบเลย แต่ไม่ได้ต้องการให้น้องมาชอบหรือมาคบด้วยนะ แค่อยากบอกเฉยๆ น้องก็ตอบครับว่าชอบเหมือนกันนะ อันนี้ผมงง จะชอบผมได้ไงในเมื่อชอบคนนั้นอยู่ ฮืออออ หลังจากนั้นเราก็คุยกันแทบทุกวันครับ จะไม่คุยก็ตอนที่น้องอยู่กับคนนั้น ผมเคยถามน้องไปหลายรอบว่าเป็นแฟนกับคนนั้นหรอ น้องก็ตอบไม่ใช่ตลอด เหมือนให้ความหวังผมตลอด เวลาเค้าอยู่ด้วยกันผมก็ไม่ทักไปครับ กลัวเค้าทะเลาะกัน แต่เหมือนน้องจะรู้ว่าผมน้อยใจ เค้าทักมาอีกที เช้าๆ ว่าคิดถึงนะ ว่ารักนะ ซึ่งผมก็หายนอยตลอด น้องเป็นแบบนี้แทบทุกวันครับ จนตอนนี้ผมไม่รู้ว่าที่บอกรัก บอกคิดถึง นี่บอกในสถานะไหน ผมกลายเป็นคนไร้สถานะไปตอนไหน และผมอยากรู้ว่าน้องยังชอบผมจริงๆหรือรักษาน้ำใจกันนะ ผมสับสนไปหมด เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อใหม่นะครับ ขอตัวนอนก่อนครับ