อยากระบายค่ะ แต่ไม่รู้จะไประบายที่ไหน ขอพื้นที่สักนิดก็แล้วกัน ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
เราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึงซึ่งอยู่ใกล้ๆกรุงเทพ(เรียกต่างจังหวัดไหม?)เราสอบติดมหาลัยดังแห่งหนึ่งได้(ตอนนี้อยุ่ปี1) แล้วเราก็ได้เพื่อนจากโรงเรียนเดียวกันเป็นเมท เราเป็นเพื่อนที่ค่อนข้างไม่สนิทกันแต่มาอยู่ร่วมกันแต่เราคิดแค่ว่าเราเป็นคนง่ายๆไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ซึ่งเราคิดผิด แรกๆก็โอเคทุกอย่างค่ะ ตกลงกันได้ แต่พอมาหลังๆเราคิดว่าเริ่มไม่ใช่ละ เรารู้สึกว่าเมทเราเป็นคนที่ซกมกและขี้เกียจคนนึงเลยค่ะ เราเป็นจำพวกรักสะอาดและระเบียบนิดๆ แต่เราก็โอเค เค้าไม่ทำความสะอาดห้องเราทำเอง แต่ในส่วนโต๊ะเตียงเค้าเราไม่ยุ่ง ปกติเราเป็นคนซักผ้าค่ะ(ซักรวมกัน) เราใช้ตู้หยอดเหรียญใต้หอค่ะ ส่วนเสื้อนักศึกษาจะส่งซักรีดเอา ประเด็นมันมาอยู่ตรงนี้ค่ะ บางครั้งเค้าเกิดคึกค่ะ อยากซักผ้าเองไม่สิ ไม่มีถุงเท้าจะใส่ แน่นอนค่ะเค้าไม่ซักมือเพราะอ้างว่าไม่มีเวลา และเอาเสื้อผ้าเราที่เป็นพวกเสื้อดำไปซักรวมด้วย เค้าเคยให้เหตุผลว่าซักเสื้อผ้าเค้าคนเดียวมันน้อยเลยเอาของเราไปรวมด้วย ซึ่งรวมถึงเท้าเค้าไปด้วย ทุกคนเข้าใจใช่มั๊ยคะ เสื้อของเรารวมกับถุงเท้าของเค้า อืม...... เราก็แบบแม่ฉันไม่เคยสอนให้ทำแบบนั้น เราก็บอกเค้าค่ะ ว่าของต่ำของสูงอย่าเอามาซักรวมกันนะ เค้าก็บอกที่บ้านเค้าไม่เห็นจะเป้นอะไร เราก็หมดปัญญาค่ะ แก้ปัญหาด้วยการทำเองคือเอาเสื้อผ้าไปซักตัดหน้าเค้าทั้งของเค้าและของเรา ซึ่งเวลาก็ล่วงเลยมาจนวันหนึ่ง เราจะกลับมาซักผ้า เรากลับมาห้องเห็นเสื้อผ้าบางส่วนเราหายไปค่ะ รวมทั้งถุงเท้าของเค้าด้วย ในใจเราเอาแล้ว แต่เราก็พยายามจะนับ 1-10 ในใจ โอเคไม่เป็นไร ตอนนั้นเค้าไม่อยู่ห้องค่ะ จึงเป็นเราที่ลงไปเอาผ้า จุดพีคอยู่ตรงนี้ค่ะ มันไม่ใช่แค่เสื้อเราที่หายไปเค้าเอาเสื้อในเราไปปั่นด้วยค่ะ เฮ้ยแกรรร ปั่นไม่ว่า เค้าโยนลงไปทั้งๆที่ไม่ได้ใส่ถุงสำหรับใส่เสื้อใน แล้วนั่นเสื้อในตัวโปรดเราาาาาา ทุกคนคงจะมีเสื้อผ้าตัวโปรดใช่มั๊ยคะ แบบฉันชอบใส่มันใส่เราโอเคอะไรแบบนั้น เราปรี๊ดมากเลยค่ะ แต่เราเลือกที่จะเงียบเพราะรู้ว่าพูดไปจะทะเลาะกันเปล่าๆ ยังไม่รวมกับเรื่องที่เค้าชอบเปิดไฟกลางอ่านหนังสือทั้งๆที่เค้ามีโคมไฟถึงแม่ว่าเราจะหลับเค้ากลับมาเมื่อไหร่คือเปิดไฟค่ะ ซึ่งเราจะไม่เคยทำเลยเราจะเปิดโคมไฟไม่ก็ไฟห้องน้ำเพราะไม่อยากให้เค้าตื่น แน่นอนว่าเค้าไม่สนว่าเราจะตื่นเหมือนที่เราคิดว่าเค้าจะตื่นเลย ไหนจะเรื่องกวาดห้องซึ่งเค้าไม่ทำค่ะมีแต่เรา เก็บผ้าให้เค้า ล้างจานให้เค้า(บางทีเค้าก็ล้างให้เรา) ล้างห้องน้ำอย่าพูดถึงค่ะ บางทีเราก็เกือบบอกไปว่าล้างแบบนี้ไม่ต้องล้างก้ได้นะ คือตะแกรงห้องน้ำเค้ามีไว้กรองเส้นผมไม่ให้ลงท่อ แต่เค้าดันกวาดเส้นผมลงท่อ ซึ่งเราสังเกตุเวลาเค้าล้างห้องน้ำมักไม่เคยเก็บเส้นผมออกมาเลย เอาตรงๆเค้าก็แทบไม่ทำอะไรเลยค่ะถ้าเราไม่ทำ แล้วเราก็ทนเห็นอะไรสกปรกไม่ได้ก้ต้องทำเองอถ้าเทียบก็อีแจ๋วดีๆนี่เอง ตอนนี้สถานะไม่คุยกันค่ะ เรานี่แหละไม่คุยเองรู้สึกแย่อ่ะค่ะ แต่ต้องทนอยู่ในครบตามสัญญาหอ 1 ปี คืนเงินประกันแต่เพื่อนเราก็บอกให้ทนเอา เราก้ยอมรับชะตากรรมค่ะ
เลือกเมทผิดชีวิตเปลี่ยน
เราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึงซึ่งอยู่ใกล้ๆกรุงเทพ(เรียกต่างจังหวัดไหม?)เราสอบติดมหาลัยดังแห่งหนึ่งได้(ตอนนี้อยุ่ปี1) แล้วเราก็ได้เพื่อนจากโรงเรียนเดียวกันเป็นเมท เราเป็นเพื่อนที่ค่อนข้างไม่สนิทกันแต่มาอยู่ร่วมกันแต่เราคิดแค่ว่าเราเป็นคนง่ายๆไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ซึ่งเราคิดผิด แรกๆก็โอเคทุกอย่างค่ะ ตกลงกันได้ แต่พอมาหลังๆเราคิดว่าเริ่มไม่ใช่ละ เรารู้สึกว่าเมทเราเป็นคนที่ซกมกและขี้เกียจคนนึงเลยค่ะ เราเป็นจำพวกรักสะอาดและระเบียบนิดๆ แต่เราก็โอเค เค้าไม่ทำความสะอาดห้องเราทำเอง แต่ในส่วนโต๊ะเตียงเค้าเราไม่ยุ่ง ปกติเราเป็นคนซักผ้าค่ะ(ซักรวมกัน) เราใช้ตู้หยอดเหรียญใต้หอค่ะ ส่วนเสื้อนักศึกษาจะส่งซักรีดเอา ประเด็นมันมาอยู่ตรงนี้ค่ะ บางครั้งเค้าเกิดคึกค่ะ อยากซักผ้าเองไม่สิ ไม่มีถุงเท้าจะใส่ แน่นอนค่ะเค้าไม่ซักมือเพราะอ้างว่าไม่มีเวลา และเอาเสื้อผ้าเราที่เป็นพวกเสื้อดำไปซักรวมด้วย เค้าเคยให้เหตุผลว่าซักเสื้อผ้าเค้าคนเดียวมันน้อยเลยเอาของเราไปรวมด้วย ซึ่งรวมถึงเท้าเค้าไปด้วย ทุกคนเข้าใจใช่มั๊ยคะ เสื้อของเรารวมกับถุงเท้าของเค้า อืม...... เราก็แบบแม่ฉันไม่เคยสอนให้ทำแบบนั้น เราก็บอกเค้าค่ะ ว่าของต่ำของสูงอย่าเอามาซักรวมกันนะ เค้าก็บอกที่บ้านเค้าไม่เห็นจะเป้นอะไร เราก็หมดปัญญาค่ะ แก้ปัญหาด้วยการทำเองคือเอาเสื้อผ้าไปซักตัดหน้าเค้าทั้งของเค้าและของเรา ซึ่งเวลาก็ล่วงเลยมาจนวันหนึ่ง เราจะกลับมาซักผ้า เรากลับมาห้องเห็นเสื้อผ้าบางส่วนเราหายไปค่ะ รวมทั้งถุงเท้าของเค้าด้วย ในใจเราเอาแล้ว แต่เราก็พยายามจะนับ 1-10 ในใจ โอเคไม่เป็นไร ตอนนั้นเค้าไม่อยู่ห้องค่ะ จึงเป็นเราที่ลงไปเอาผ้า จุดพีคอยู่ตรงนี้ค่ะ มันไม่ใช่แค่เสื้อเราที่หายไปเค้าเอาเสื้อในเราไปปั่นด้วยค่ะ เฮ้ยแกรรร ปั่นไม่ว่า เค้าโยนลงไปทั้งๆที่ไม่ได้ใส่ถุงสำหรับใส่เสื้อใน แล้วนั่นเสื้อในตัวโปรดเราาาาาา ทุกคนคงจะมีเสื้อผ้าตัวโปรดใช่มั๊ยคะ แบบฉันชอบใส่มันใส่เราโอเคอะไรแบบนั้น เราปรี๊ดมากเลยค่ะ แต่เราเลือกที่จะเงียบเพราะรู้ว่าพูดไปจะทะเลาะกันเปล่าๆ ยังไม่รวมกับเรื่องที่เค้าชอบเปิดไฟกลางอ่านหนังสือทั้งๆที่เค้ามีโคมไฟถึงแม่ว่าเราจะหลับเค้ากลับมาเมื่อไหร่คือเปิดไฟค่ะ ซึ่งเราจะไม่เคยทำเลยเราจะเปิดโคมไฟไม่ก็ไฟห้องน้ำเพราะไม่อยากให้เค้าตื่น แน่นอนว่าเค้าไม่สนว่าเราจะตื่นเหมือนที่เราคิดว่าเค้าจะตื่นเลย ไหนจะเรื่องกวาดห้องซึ่งเค้าไม่ทำค่ะมีแต่เรา เก็บผ้าให้เค้า ล้างจานให้เค้า(บางทีเค้าก็ล้างให้เรา) ล้างห้องน้ำอย่าพูดถึงค่ะ บางทีเราก็เกือบบอกไปว่าล้างแบบนี้ไม่ต้องล้างก้ได้นะ คือตะแกรงห้องน้ำเค้ามีไว้กรองเส้นผมไม่ให้ลงท่อ แต่เค้าดันกวาดเส้นผมลงท่อ ซึ่งเราสังเกตุเวลาเค้าล้างห้องน้ำมักไม่เคยเก็บเส้นผมออกมาเลย เอาตรงๆเค้าก็แทบไม่ทำอะไรเลยค่ะถ้าเราไม่ทำ แล้วเราก็ทนเห็นอะไรสกปรกไม่ได้ก้ต้องทำเองอถ้าเทียบก็อีแจ๋วดีๆนี่เอง ตอนนี้สถานะไม่คุยกันค่ะ เรานี่แหละไม่คุยเองรู้สึกแย่อ่ะค่ะ แต่ต้องทนอยู่ในครบตามสัญญาหอ 1 ปี คืนเงินประกันแต่เพื่อนเราก็บอกให้ทนเอา เราก้ยอมรับชะตากรรมค่ะ