สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ดูจากหนังฝรั่ง
บางทีก็งง ไม่ต้องมีเมียน้อย ไม่ต้องตบตีกัน อยู่ๆมันก็แยกกันหย่ากันได้ แค่พ่อไม่ไปดูลูกเล่นกีฬา
แค่พ่อสัญญากับครอบครัวแล้วทำไม่ได้ แค่รู้สึกว่าครอบครัวไม่เหมือนเดิม ก็พร้อมจบทุกอย่างแต่
ก็ไม่ได้มาโพทนาหรือกลายเป็นศัตรูกัน คุณไปมีใหม่ฉันก็ไปมีใหม่ แต่ก็ยังแบ่งเวลามาเลี้ยงลูกได้
ผัวเก่าจับมือกับผัวใหม่ ยิ้มแย้มสอบถามสารทุกข์์สุขดิบกัน (ผมว่ามันก็เป็นเรื่องจริงที่เป็นไปได้นะ
ถึงจะไม่ทุกคนก็ตาม)
แต่ครอบครัวคนไทย ถ้าไม่ปางตายหรือกำลังจะอดตาย คือสุดแล้วนะกูไม่ไหวแล้วนะ พาเมียน้อย
ไปกินเอ็มเค แต่เมียต้องไปยืมเงินข้างบ้านมาจ่ายค่าไฟ นั่นแหละถึงจะจบกันเป็น ผมว่ามันสะท้อน
อะไรได้หลายๆอย่างว่าแนวคิด ทัศนคติของคนแต่ละชาติมันบอกอะไรบ้าง
คนไทยชอบอ้างลูก เลิกกันเดี๋ยวลูกมีปัญหา แต่จริงๆพ่อแม่นั่นแหละที่เป็นตัวปัญหาเสียเอง ทะเลาะ
กันต่อหน้าลูก แยกกันนอน ครอบครัวที่ไม่เหมือนครอบครัว ทั้งที่ความจริงแล้วไม่มีใครพร้อมจริงๆ
ที่จะทำเพื่อลูกแต่เพราะพ่อแม่ไม่พร้อมออกไปเผชิญความจริงมากกว่า ชีวิตก็เหมือนโดนกดทับ ไม่
มีใครเลยที่เจอกับความสุขที่ต้องการ
บางทีก็งง ไม่ต้องมีเมียน้อย ไม่ต้องตบตีกัน อยู่ๆมันก็แยกกันหย่ากันได้ แค่พ่อไม่ไปดูลูกเล่นกีฬา
แค่พ่อสัญญากับครอบครัวแล้วทำไม่ได้ แค่รู้สึกว่าครอบครัวไม่เหมือนเดิม ก็พร้อมจบทุกอย่างแต่
ก็ไม่ได้มาโพทนาหรือกลายเป็นศัตรูกัน คุณไปมีใหม่ฉันก็ไปมีใหม่ แต่ก็ยังแบ่งเวลามาเลี้ยงลูกได้
ผัวเก่าจับมือกับผัวใหม่ ยิ้มแย้มสอบถามสารทุกข์์สุขดิบกัน (ผมว่ามันก็เป็นเรื่องจริงที่เป็นไปได้นะ
ถึงจะไม่ทุกคนก็ตาม)
แต่ครอบครัวคนไทย ถ้าไม่ปางตายหรือกำลังจะอดตาย คือสุดแล้วนะกูไม่ไหวแล้วนะ พาเมียน้อย
ไปกินเอ็มเค แต่เมียต้องไปยืมเงินข้างบ้านมาจ่ายค่าไฟ นั่นแหละถึงจะจบกันเป็น ผมว่ามันสะท้อน
อะไรได้หลายๆอย่างว่าแนวคิด ทัศนคติของคนแต่ละชาติมันบอกอะไรบ้าง
คนไทยชอบอ้างลูก เลิกกันเดี๋ยวลูกมีปัญหา แต่จริงๆพ่อแม่นั่นแหละที่เป็นตัวปัญหาเสียเอง ทะเลาะ
กันต่อหน้าลูก แยกกันนอน ครอบครัวที่ไม่เหมือนครอบครัว ทั้งที่ความจริงแล้วไม่มีใครพร้อมจริงๆ
ที่จะทำเพื่อลูกแต่เพราะพ่อแม่ไม่พร้อมออกไปเผชิญความจริงมากกว่า ชีวิตก็เหมือนโดนกดทับ ไม่
มีใครเลยที่เจอกับความสุขที่ต้องการ
แสดงความคิดเห็น
เมื่อสามีทำการบ้านน้อยลงโดยอ้างว่าเครียดเรื่องงานและขี้เกียจ
เรามีปัญหากับสามีคือเค้าทำการบ้านน้อยลงค่ะ เทียบกับเมื่อก่อนแล้วคือครึ่งนึงเลย
เคยเปิดใจคุยกันครั้งนึงเค้าบอกว่าเครียดเรื่องงานเลยไม่ค่อยมีอารมณ์ ล่าสุดเค้าพูดคำว่า ขี้เกียจทำ เราอึ้งนะคะ เลยเฉไฉไปเรื่องอื่นแล้วก็นอนหลับไปเลย
หลังจากนั้นเราไม่ชวนอีกเลย อยากทำแค่ไหนก็ไม่พูด
ตอนนี้เราเอาหมอนมากั้นไว้ตรงกลางแบบทำเป็นหมอนข้างอะค่ะ
ความรู้สึกคือ มันน้อยใจนะ เลยพาลให้ไม่อยากถูกตัวเค้าเวลานอน
เมื่อก่อนอยู่กันคนละที่ สองสามอาทิตย์มีอะไรกันทีนึงก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ตอนนี้มาอยู่ด้วยกันแล้วแต่มันไม่ต่างจากตอนแยกกันอยู่เลย
เวลาที่เค้าขอเราไม่เคยปฏิเสธนะคะ ทั้งๆ ที่บางทีเราปวดหัวมาก แต่ทำไมพอเราชวนแล้วถึงปฏิเสธเรา
เราเป็นคนนึงที่ยอมรับว่า เซ็กส์มันสำคัญกับชีวิตคู่นะคะ แต่ใจนึงก็ไม่อยากเอามาเป็นปัญหาใหญ่ถึงกับต้องเลิกกัน
ทุกวันนี้เราไม่พูดถึงเรื่องนั้นเลยค่ะ และในหัวมันก็คอยคิดว่า ถ้าถูกชวนอีกจะปฏิเสธยังไง เพราะไม่อยากเป็นคนเดียวที่เป็นฝ่ายยอม เลยทำให้รู้สึกเบื่อหน่ายในตัวสามีอย่างรุนแรง