ข้อมูลปรารภธรรมะศึกษา ประลองปัญญาพุทธ-คริสต์ ครั้งประวัติศาสตร์ โดย นาย ------ -------
พระคุณานันทะเป็นทุน
พระเป็นบุญให้สิทธิ์ค้นหา
พระเป็นเพศเป็นเขตบูชา
พระเป็นยาศึกษาพระคัมภีร์
คำตั้งต้น สำหรับการค้นหาๆด้วยคำว่า " หลง "
ค้นหาจาก : พระคัมภีร์ใหม่
มธ:18:13
เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ถ้าผู้นั้นพบแกะตัวที่หาย เขาจะมีความเปรมปรีดิ์ยิ่งกว่า ที่มีแกะเก้าสิบเก้าตัวที่มิได้หลงหายนั้น
ค้นหาจาก : พระไตรปิฎก
ฉบับ มมร. 51-187-...
คาดคั้นด้วยพระคาถา ๒ คาถา อย่างนี้แล้ว กัปปฏกุรภิกษุ เกิดความสลดใจ เหมือนถูกศรแทงจดกระดูก และเหมือนช้างตัวดุ (ที่หลงผิด) เดินตรงทาง ฉะนั้น เริ่มตั้งวิปัสสนาบรรลุพระอรหัตแล้วต่อกาลไม่นานนัก. สมดังคาถา
ไทย-ไทย
หลง
[หฺลง] ก. สําคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทาง; เหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว; เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.
บาลี-ไทย
โมห
(วิ.) เขลา, โง่, หลง. มุหฺ เวจิตฺเต, โณ.
ระบุคำถาม-ตอบในศาสนา
พระคุณานันทะเป็นทุน
พระเป็นบุญให้สิทธิ์ค้นหา
พระเป็นเพศเป็นเขตบูชา
พระเป็นยาศึกษาพระคัมภีร์
คำตั้งต้น สำหรับการค้นหาๆด้วยคำว่า " หลง "
ค้นหาจาก : พระคัมภีร์ใหม่
มธ:18:13
เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ถ้าผู้นั้นพบแกะตัวที่หาย เขาจะมีความเปรมปรีดิ์ยิ่งกว่า ที่มีแกะเก้าสิบเก้าตัวที่มิได้หลงหายนั้น
ค้นหาจาก : พระไตรปิฎก
ฉบับ มมร. 51-187-...
คาดคั้นด้วยพระคาถา ๒ คาถา อย่างนี้แล้ว กัปปฏกุรภิกษุ เกิดความสลดใจ เหมือนถูกศรแทงจดกระดูก และเหมือนช้างตัวดุ (ที่หลงผิด) เดินตรงทาง ฉะนั้น เริ่มตั้งวิปัสสนาบรรลุพระอรหัตแล้วต่อกาลไม่นานนัก. สมดังคาถา
ไทย-ไทย
หลง
[หฺลง] ก. สําคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทาง; เหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว; เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.
บาลี-ไทย
โมห
(วิ.) เขลา, โง่, หลง. มุหฺ เวจิตฺเต, โณ.