ทำไมกำแพงของคนที่เราแอบชอบ ถึงสูงจัง เราควรพอหรือไปต่อดี

กระทู้คำถาม
คือ การที่เราแอบชองใครสักคนไม่ว่าเวลาผ่านนไปกี่ปีก็ยังไม่ลืมเขาสักที บ้างครั้งเราก็รู้สึก มีทำถาม "ทำไม" ยังนึกถึง แอบสองเฟสเขาทุกวัน บ้างครั้งเราก็ทักเขาไปบ้าง เขาตอบบ้างไม่ตอบบ้าง คือจริงๆๆเราชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียน ตั้งแต่เราอยู่ ม.4 แล้ว พี่เค้าอยู่ ม.6 จนมาถึงตอนนี้เราเรียนอยู่ปี 3 แล้วก็ยังไม่ลืมเลย บ้างครั้งเห็นเขาทะเลาะกับแฟนในเฟสเราก็อยากปลอบเค้าบ้าง อยากให้เค้าหันมามองเราบ้าง แต่เรายิ่งอยาเข้าใกล้เขามันยิ่งไกลออกไปเรื่อยๆๆๆ ขนบ้างครั้ง เราก็คิดว่า การแอบชอบหรือแอบรัก มันก็มีความรู้สึกนะ "เจ็บ" แต่เราได้เห็นเค้ามีความสุขกับคนที่ใช่ของเขา "เราก็มีความสุขแล้ว" #รักข้างเดียว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่