สวัสดีค่ะ ขอปรึกษาเรื่องลูกค่ะ
จขกท. กับสามี ทำงานที่กรุงเทพค่ะ ตอนคลอดน้อง กลับไปคลอดที่ ตจว. และให้ยายเลี้ยงน้องให้มาตลอด ช่วงที่น้องอยู่ที่ ตจว. เราก็หมั่นไปเยี่ยมบ่อยๆ ค่ะ เวลาอยู่ด้วยกันเค้าก็ติดเรานะคะ เวลาเรากลับมาก็ร้องให้ตามทุกที
จนตอนนี้น้องอายุ3ขวบครึ่ง เลยรับมาเรียนที่กรุงเทพฯค่ะ (ตอนนี้ยายก็ยังมาอยู่เป็นเพื่อน แต่อีกซักพักยายก็จะกลับไปอยู่ ตจว.) เมื่อวานเป็นวันหยุด ยายเลยปล่อยให้ พ่อแม่ลูก ได้อยู่ด้วยกัน โดยยายไปอยู่ที่ห้องเช่าของญาติอีกคน
ตอนกลางวันน้องก็อยู่กับเราได้ปกติ แต่พอตอนจะนอนร้องหายาย ร้องแบบน่าสงสารมาก ร้องจนหลับไป เราเลยไปรับยายกลับมาบ้านเพราะกลัวว่าตอนกลางคืนจะตื่นมาร้องอีก เป็นไปตามคาดน้องตื่นมากลางดึก แต่พอเจอยายนอนอยู่ข้างๆก็ไม่ร้อง (แต่ก็ตื่นมาหลายรอบเหมือนกัน ตื่นมาก็เรียกหายาย พอเจอก็หลับต่อ )
ขอปรึกษาผู้รู้ หรือ ผู้ที่มีประสบการณ์ค่ะ ว่าเราควรจะทำยังไงดี เพื่อให้ไม่กระทบจิตใจของลูกมากเกินไป เห็นลูกร้องแล้วสงสารจับใจเลยค่ะ
ทำยังไงให้กระทบกระเทือนจิตใจลูกน้อยที่สุด เมื่อต้องย้ายที่อยู่ ย้ายโรงเรียน เปลี่ยนคนดูแลลูก
จขกท. กับสามี ทำงานที่กรุงเทพค่ะ ตอนคลอดน้อง กลับไปคลอดที่ ตจว. และให้ยายเลี้ยงน้องให้มาตลอด ช่วงที่น้องอยู่ที่ ตจว. เราก็หมั่นไปเยี่ยมบ่อยๆ ค่ะ เวลาอยู่ด้วยกันเค้าก็ติดเรานะคะ เวลาเรากลับมาก็ร้องให้ตามทุกที
จนตอนนี้น้องอายุ3ขวบครึ่ง เลยรับมาเรียนที่กรุงเทพฯค่ะ (ตอนนี้ยายก็ยังมาอยู่เป็นเพื่อน แต่อีกซักพักยายก็จะกลับไปอยู่ ตจว.) เมื่อวานเป็นวันหยุด ยายเลยปล่อยให้ พ่อแม่ลูก ได้อยู่ด้วยกัน โดยยายไปอยู่ที่ห้องเช่าของญาติอีกคน
ตอนกลางวันน้องก็อยู่กับเราได้ปกติ แต่พอตอนจะนอนร้องหายาย ร้องแบบน่าสงสารมาก ร้องจนหลับไป เราเลยไปรับยายกลับมาบ้านเพราะกลัวว่าตอนกลางคืนจะตื่นมาร้องอีก เป็นไปตามคาดน้องตื่นมากลางดึก แต่พอเจอยายนอนอยู่ข้างๆก็ไม่ร้อง (แต่ก็ตื่นมาหลายรอบเหมือนกัน ตื่นมาก็เรียกหายาย พอเจอก็หลับต่อ )
ขอปรึกษาผู้รู้ หรือ ผู้ที่มีประสบการณ์ค่ะ ว่าเราควรจะทำยังไงดี เพื่อให้ไม่กระทบจิตใจของลูกมากเกินไป เห็นลูกร้องแล้วสงสารจับใจเลยค่ะ