12 วัน คุนหมิง เเชงกรีล่า เต้าเฉิน ย่าติง คังติ้ง อู่หลง เฉิงตู โดยรถ ฉบับ สาว อึด ทึก ทน P2 (อัพเดท ตุลา2016)

     ฝากพาทร์เเรกด้วยนะคะ http://pantip.com/topic/35777040
  วันที่ 20 ตุลา เราออกเดินทางตั้งเเต่7โมงครึ่ง รถที่เรานั่ง รวมเราสองคนด้วยเป็น ทั้งหมด 7 คน คนละ50 หยวน เดินทางจากเต้าเฉินเข้าไปอุทยานเเห่งชาติ ย่าติงเป็นทางลาดยาง ดีเลยคะ เราก็ขึ้นเขาลงเขาไปเรื่อย ระหว่างทาง สาวจีนซึ่งมาเที่ยวกับเเฟน เขาก็พยายามชวนเราคุยเพราะเขาพูดภาษาอังกฤษได้ รอดเเล้วเรา



  ระหว่างทางคนขับรถจอดให้เราถ่ายรูปด้วยจ้า เเต่ที่สร้างความประหลาดใจให้เราคือ เราพาไปแวะบ้านเขาซึ่งเป็นแบบคล้ายๆบ้านทิเบต ซึ่งปกติเข้าไม่เปิดให้ใครเข้าไปดูง่ายๆ เเต่ป้าที่นั่งมากับเราเขาอยากจะซื้อ พวกพืชอบแห้งที่เราเห็นคือเห็ดคะ เราต้องการจะซื้อกับคนท้องถิ่น คนขับรถเลยพาพวกเราเขาไปในบ้านเขา พร้อมต้อนรับเราด้วย ชา เราไม่เเน่ใจว่าอะไรเเต่เค็มเหมือนเนย มันฝรั่งนึ่ง ถั่ว เเละเนื้อเค็ม สร้างความประทับใจให้เรามาก ครั้งเเรกที่เราจิบชา ไม่ค่อยจะถูกปากสักเท่าไร เเละถ้าเกิดปวดเบาขึ้นมาน่าจะยุ่ง เราเลยวางเเก้วลงคะ เมื่อเขาเห็นเขาก็ถามว่าไม่ชอบหรอ ด้วยความเกร็งใจรีบส่ายหน้าเเล้วยกขึ้นจิบ ไม่กล้าวางเลย เพราะถ้าดื่มจนหมด แกต้องเติมให้อีกแน่ๆ



    หลังจากคุณป้าได้ของที่ต้องการ จิบชา กินของว่างจนอิ่มก็ได้เวลาเดินทางต่อ จากที่ต้องใช้เวลา 2ชม. เปลี่ยนเป็น 3 ชม. เเละคุ้มค่าจริงๆคะ ไม่คิดว่าจะเจอแบบนี้ ใครไปมาเเล้วเจอเเบบพวกเราไหมคะ? เรามาถึงหน้าทางเข้าก็ 10 โมงกว่าเเล้วแวะซื้อออกซิเยนข้างหน้า 20 หยวนเองเเนะนำ  เเล้วลากกระเป๋าไปต่อเเถวซึ่งยาวมาก เพราะนึกว่าต่อเเถวซื้อตั๋ว ที่ไหนได้เขาเข้าคิวเพื่อขึ้นรถของอุทยานเพื่อเข้าไปข้างในอีกทีคะ สาวจีนที่มากับเรา รีบเดินมาหาเเล้วบอกให้เราไปซื้อตั๋วก่อน เราสองคนก็ลากกระเป๋าไปซื้อคะ ราคารวมทุกอย่างเเล้ว 270 หยวน เสร็จเเล้วก็มาต่อเเถวใหม่ สาวจีนรีบมาหาเราพาไปเข้าเเถวตรงนาง เพราะนางบอกว่าอย่างน้อยเธอก็เป็นล่ามให้เราได้ นางก็ถามจองโรงเเรมมาไหม เราส่ายหน้า นางรีบไปถามเจ้าหน้าที่ ว่า ข้างในยังมีห้องพักว่างไหม เจ้าหน้าที่บอกว่า เพิ่งมีหนังมาถ่ายไป ทำให้คนมาเที่ยวเพิ่มขึ้นเยอะมาก ที่พักข้างในน่าจะเต็มหมด เอาละซิเรา นางเเนะนำให้เรา ฝากกระเป๋าไว้ข้างนอกแล้วเข้าไปเที่ยวกับนางเลย เเต่เราตั้งใจมาค้างเต็มที ไหนๆก็ไหนๆเเล้ว เราเลยบอกขอไปดูก่อน ถ้าไม่มีจริงๆค่อยฝากกระเป๋าไว้ข้างในเเล้วไปเที่ยวกับเธอ เธอก็โอเค เเต่ยังช่วยเราหาที่พักต่อ ระหว่างต่อคิว นางก็ถามคนเเถวนั้นจนเจอผู้หญิงคนหนึ่ง มีโรงเเรมที่นางจะไปพัก เหลือห้องอยู่ เเต่ค่อนข้างเเพงนะ เราเลยถามเท่าไร นางตอบ 480 หยวน เราสองคนปรึกษากัน มาถึงเเล้วเอาก็เอา แล้วอีกคืนค่อยไปเดินหา จนสุดท้ายกว่าเราจะถึงโรงเเรม บ่ายสองจ้าาา มีปัญหาอีกเพราะ เมื่อเรามาถึงห้องเต็ม สาวคนนั้นก็เลยถามเราว่าจะเป็นอะไรไหม ถ้าเราจะนอนกับเพื่อนของเธอ ชม.นั้นอะไรก็ได้คะ ขอให้ไม่ต้องลากกระเป๋ากลับไปข้างนอก เราก็ตกลงไม่มีปัญหา เเต่ เพื่อนของนางมีปัญหา ไม่อยากนอนกับกระเหรี่ยงแบบเรา อาจจะเพราะเราเป็นต่างชาติ เเละนางคงอยากนอนกับเพื่อน เมื่อเห็นอย่างนั้น เราเลยบอกนางว่า ดูเหมือนเพื่อนนางไม่ค่อยสบายใจ งั้นเราไปหาที่อื่นก็ได้ เกรงใจจริงๆ นางก็ยังน่ารัก ช่วยเราต่อโดยเสนอให้เรานอนกับเพื่อนซึ่งเป็นผู้ชาย เราจะโอเคไหม เราสองคนไปไหนมาไหนมาเยอะ เรื่องเเค่นี้ สบายมากเพราะนอนคนละเตียงนิน่า เราตกลงเเต่ก็ไม่ลืมที่จะให้นางไปถามเพื่อนนางก่อน เพื่อนนางโอเค เราเลยโล่งอก ได้ที่นอนเเถม จ่ายถูกลง เราเสียกันคนละ 120 หยวนคะ รูปห้องไม่ได้ถ่ายมาเลยเกรงใจเขา 5555 เเต่ตัวโรงเเรมจะอยู่เลยโซนที่กำลังก่อสร้างที่พักเยอะๆลงมาโค้งหนึ่งคะ


หลังจากเก็บของเสร็จเราก็ออกไปเลยคะ เราเสียเวลามาเยอะเเล้ว ย่าติงที่เราเฝ้าฝันถึง มาถึงจนได้ วันเเรกเราไปทะเลสาปไข่มุกคะ เพราะระยะทางเเค่กิโลเศษ คนเยอะคะ เเดดเเรง อากาศดีถ้าไม่ใส่ฮีทเทคข้างในจะดีมากเราพลาดตรงนี้ 555 เราต้องเดินหอบเสื้อกันหนาวกันเลย สำหรับตัวเราเเละเพื่อน ไม่มีเวลาออกกำลังกายคะ ค่อนข้างขี้เกียจ เเต่เราค่อนข้างโอเค จะมีปัญหาหนักๆ ตอนเดินขึ้น หายใจไม่ทันจริงๆคะ ช่วงเเรกๆ ถึงขนาดดมออกซิเจนบ่อยมาก แต่เรามีกระป๋องเดียวต้องประหยัด


ตั้งเเต่จุดรถบัสมาปล่อยลง จะเป็นทางลาดให้เดิน เเบบฝุ่นเยอะเหมือนกัน

เมื่อเจอคุณพี่ท่านนี้ เราอึ้งเลยคะ เขาทำได้เราก็ต้องทำได้ เเต่หอบหนักมาก


เมื่อมาถึงกองหินเเบบนี้เลี้ยวขวาคะ เพราะเราจะไปทะเลสาปไข่มุก ถ้าตรงไปจะไปจุดนั่งรถเพื่อนไปทะเลสาปห้าสีเเละทะเลสาปน้ำนม

ทางจะเป็นบันไดเหล็กเดินสบายคะ เเต่มีเเต่ขึ้นขึ้นละขึ้น





มาถึงตรงนี้ กรี๊ดครั้งที่1 เลยคะ มัน สวย มาก ต้องถ่ายรูป เราต้องพัก แม้คนจะเยอะมากก็ตาม หลังจากที่เดินขึ้นอีกไม่ไกลก็ถึงเเเล้วคะ


พยายามถ่ายให้มันเห็นเงาสะท้อนเเต่ก็ได้มาเเค่นี้ละคะ

เราเเวะกินขนมที่ซื้อตุนมาจากไทย 5555 ทั้งวันเพิ่งจะได้กิน เเต่ก็ไม่ค่อยหิวนะคะ เราอิ่มกับย่าติงมาก หลังจากนั้นก็กลับคะ เเวะถ่ายรูปอีกนิดหน่อย




    หลังจากกลับถึงโรงเเรมก็เกือบหกโมงเย็น ด้วยความที่ โรงเเรมเดิมไม่ค่อยใส่ใจเรา เท่าไร ตอนเเรกเรากะจะนอนที่เดิมอีกคืน เราเลยลองเดินถามโรงเเรมใกล้เคียงเดินไปไม่กี่เมตรก็ถึง เดินขึ้นไม่ไหวจริงๆคะ หน้ามืด 5555 เราเลยได้ที่พักแห่งใหม่ ตกลงจะมาพรุ่งนี้เเต่เช้า เมื่อเราตกลงเรียบร้อยก็กลับโรงเเรมคะ รีบอาบน้ำ เพราะเกรงใจ ผู้ ในห้อง เเต่เขสสุภาพมากเลยคะ เข้าห้อช้ามาก สงสัยจะกลัวเรา มื้อเย็นเราต้มมาม่ากินคะ ไม่ขอเสี่ยงกับอาหารจริงๆ ช่วงที่กำลังจะกิน เขามาชวนเราออกไปดูดาว ซึ่งเราอยู่ในสภาะพร้อมนอน 555 ไปก็ไปไหนๆเขาก็มาชวนเเล้ว พร้อมยกชามมาม่าไป ใช่คะชามมาม่า เราพหมาม่าซอง เเละเอาถ้วยไปด้วย 5555 ดาวข้างนอกสวยมากคะ เห็นได้ชัดเจนเพราะในอุทยานไม่มีเเสงเลยนอกจากตามโรงเเรมซึ่งที่เราอยู่ มองไปข้างหน้าคืออุทยานไม่มีโรงเเรมมาบังเลยคะ ฟินมาก เมื่อมาม่าหมดเราก็เข้าห้องคะ มันหนาว 555 ผู้ก็เขามาเเต่เหมือนเขาจะรอให้เราทำธุระเสร็จก่อนถึงจะเข้ามา เขาก็พยายามจะสื่อสารกับเรา เเละเพื่อนเราก็พยายามคุยกับเขา ทำให้ทั้งเขาเเละเราไม่เกรงเลยคะ มีการเเบ่งเนื้อเค็มให้เราด้วย น่ารัก 55555 หลังจากนั้นก็เเยกย้ายกันนอนคะ วันต่อไปเป็นวันที่ทรหดมากกก