ความจริงมีเหตุผลมากมาย ไม่ว่าจะเรื่องความอ่อนหัดทางด้านเศรษฐกิจ หรือ เรื่องจุดยืนทางการเมืองที่พรรคนี้ไม่เคยทำให้สมกับชื่อพรรค
เหตุผลหลักที่สำคัญคือ การสลายการชุมนุมที่ทำให้มีคนบาดเจ็บและล้มตายมากมาย ราวกับว่าเหมือนคนที่มาชุมนุมไม่ใช่คนไทย เป็นศัตรูที่เกลียดชังมานานปานนั้น
จริงอยู่ ม็อบเสื้อแดงอาจจะทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องนัก ถึงแม้จะมีคนเสื้อเหลืองเคยทำมาก่อนในการไปยึดทำเนียบและปิดสนามบินก็ตาม (ซึ่งจนบัดนี้ก็ยังไม่มีใครถูกลงโทษหรือจำคุกแม้แต่คนเดียว)
แต่มันจำเป็นต้องใช้ความรุนแรงต่อคนไทยด้วยกันถึงขนาดนั้นเชียวหรือ? จำเป็นถึงขั้นต้องใช้กระสุนจริงในการสลายการชุมนุมอย่างนั้นหรือ?
และรัฐบาลพรรคประชาธิปัตย์ในเวลานั้น ไม่ใช่สลายการชุมนุมจนเกิดเรื่องเพียงครั้งเดียว แต่ใช้ความรุนแรงถึง2ครั้ง2ครา (เดือนเมษายนและเดือนพฤษภาคม) ถ้าจะอ้างว่าเป็นอุบัติเหตุที่พลาดพลั้งหรือเผลอเรอโดยไม่ตั้งใจ ก็อ้างไม่ขึ้นอยู่ดี เพราะไม่ได้เกิดแค่ครั้งเดียว
ทั้งๆที่นายมาร์คซึ่งเป็นหัวหน้าพรรคเคยพูดไว้กลางสภาว่า ไม่ว่าจะหนึ่งคนหรือแสนคน ถ้ามีประชาชนเสียชีวิตเกิดขึ้น รัฐบาลต้องเป็นฝ่ายรับผิดชอบมาแล้ว คำพูดนี้มันก้องอยู่ในหูตลอดเวลา แต่กลับทำในสิ่งที่โหดร้ายยิ่งกว่าเสียอีก และไม่เคยแสดงความรับผิดชอบอะไรออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว
การกระทำครั้งนั้น ทำให้นางฟ้าที่เคยเลือกและให้โอกาสพรรคประชาธิปัตย์เสมอมา ต้องตัดขาดอย่างสิ้นเชิง จนกว่าพรรคการเมืองพรรคนี้จะมีการแสดงความรับผิดชอบเกิดขึ้น ไม่ใช่ปล่อยให้คนค่อยๆลืมและทำใจแบบนี้
ดังนั้น สลิ่มได้โปรดอย่าได้เที่ยวโทษว่าคนที่เกลียดพรรคประชาธิปัตย์เพราะเป็นขี้ข้าพรรคการเมืองฝ่ายตรงข้าม แต่เป็นเพราะพรรคการเมืองที่สลิ่มเชียร์นั่นแหละเป็นคนทำให้เกิดคนกลุ่มนี้ขึ้นมาต่างหาก และถ้ามองลึกเข้าไปในกลุ่มคนที่ไม่ชอบพรรคประชาธิปัตย์ มีจำนวนมากที่เคยเลือกพรรคประชาธิปัตย์มาก่อนด้วยซ้ำไป
เพราะฉะนั้น ถ้าอยากจะให้ความปรองดองเกิดขึ้น สิ่งแรกที่ต้องทำคือต้องทำความยุติธรรมให้มันเที่ยงตรง ตราบใดที่คดีนี้ยังล่าช้าออกไป เหมือนกำลังถ่วงเวลาไปเรื่อยๆแบบนี้ ความสามัคคีไม่มีทางเกิดขึ้นแน่
การจะให้นางฟ้าเลิกสนับสนุนทักกี้นั้นไม่ยาก แค่ทำได้ดีกว่าทักกี้เคยทำเท่านั้นก็สำเร็จแล้ว แต่การจะให้นางฟ้าไปจับมือกับพรรคที่เห็นชีวิตประชาชนเป็นผักปลา บอกตรงๆว่า เป็นเรื่องทำใจไม่ได้นะฮ้า
ทำไมต้องอยู่ฝั่งตรงข้ามกับพรรคประชาธิปัตย์
เหตุผลหลักที่สำคัญคือ การสลายการชุมนุมที่ทำให้มีคนบาดเจ็บและล้มตายมากมาย ราวกับว่าเหมือนคนที่มาชุมนุมไม่ใช่คนไทย เป็นศัตรูที่เกลียดชังมานานปานนั้น
จริงอยู่ ม็อบเสื้อแดงอาจจะทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องนัก ถึงแม้จะมีคนเสื้อเหลืองเคยทำมาก่อนในการไปยึดทำเนียบและปิดสนามบินก็ตาม (ซึ่งจนบัดนี้ก็ยังไม่มีใครถูกลงโทษหรือจำคุกแม้แต่คนเดียว)
แต่มันจำเป็นต้องใช้ความรุนแรงต่อคนไทยด้วยกันถึงขนาดนั้นเชียวหรือ? จำเป็นถึงขั้นต้องใช้กระสุนจริงในการสลายการชุมนุมอย่างนั้นหรือ?
และรัฐบาลพรรคประชาธิปัตย์ในเวลานั้น ไม่ใช่สลายการชุมนุมจนเกิดเรื่องเพียงครั้งเดียว แต่ใช้ความรุนแรงถึง2ครั้ง2ครา (เดือนเมษายนและเดือนพฤษภาคม) ถ้าจะอ้างว่าเป็นอุบัติเหตุที่พลาดพลั้งหรือเผลอเรอโดยไม่ตั้งใจ ก็อ้างไม่ขึ้นอยู่ดี เพราะไม่ได้เกิดแค่ครั้งเดียว
ทั้งๆที่นายมาร์คซึ่งเป็นหัวหน้าพรรคเคยพูดไว้กลางสภาว่า ไม่ว่าจะหนึ่งคนหรือแสนคน ถ้ามีประชาชนเสียชีวิตเกิดขึ้น รัฐบาลต้องเป็นฝ่ายรับผิดชอบมาแล้ว คำพูดนี้มันก้องอยู่ในหูตลอดเวลา แต่กลับทำในสิ่งที่โหดร้ายยิ่งกว่าเสียอีก และไม่เคยแสดงความรับผิดชอบอะไรออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว
การกระทำครั้งนั้น ทำให้นางฟ้าที่เคยเลือกและให้โอกาสพรรคประชาธิปัตย์เสมอมา ต้องตัดขาดอย่างสิ้นเชิง จนกว่าพรรคการเมืองพรรคนี้จะมีการแสดงความรับผิดชอบเกิดขึ้น ไม่ใช่ปล่อยให้คนค่อยๆลืมและทำใจแบบนี้
ดังนั้น สลิ่มได้โปรดอย่าได้เที่ยวโทษว่าคนที่เกลียดพรรคประชาธิปัตย์เพราะเป็นขี้ข้าพรรคการเมืองฝ่ายตรงข้าม แต่เป็นเพราะพรรคการเมืองที่สลิ่มเชียร์นั่นแหละเป็นคนทำให้เกิดคนกลุ่มนี้ขึ้นมาต่างหาก และถ้ามองลึกเข้าไปในกลุ่มคนที่ไม่ชอบพรรคประชาธิปัตย์ มีจำนวนมากที่เคยเลือกพรรคประชาธิปัตย์มาก่อนด้วยซ้ำไป
เพราะฉะนั้น ถ้าอยากจะให้ความปรองดองเกิดขึ้น สิ่งแรกที่ต้องทำคือต้องทำความยุติธรรมให้มันเที่ยงตรง ตราบใดที่คดีนี้ยังล่าช้าออกไป เหมือนกำลังถ่วงเวลาไปเรื่อยๆแบบนี้ ความสามัคคีไม่มีทางเกิดขึ้นแน่
การจะให้นางฟ้าเลิกสนับสนุนทักกี้นั้นไม่ยาก แค่ทำได้ดีกว่าทักกี้เคยทำเท่านั้นก็สำเร็จแล้ว แต่การจะให้นางฟ้าไปจับมือกับพรรคที่เห็นชีวิตประชาชนเป็นผักปลา บอกตรงๆว่า เป็นเรื่องทำใจไม่ได้นะฮ้า