ตำนานบ่วงนาคบาศก์

     ตามตำนานโบราณ นาคบาศ” หรือ “ศรของอินทรชิต”... อานุภาพทำลายได้ทั้งสามโลก ศรที่ยิงไปเป็นงูรัดศัตรู
เป็นอาวุธที่พระพรหมประทานให้อินทรชิต และได้ทำพิธีชุบศร ภายหลังตกเป็นของพญานาคราชเป็นผู้ครอบครอง
ได้ชื่อว่าเป็นบ่วงเชือกที่แข็งแรงที่สุด กล่าวกันว่าขนาดพญาครุฑ เจ้าแห่งนกยังต้องกลัว ภายหลังตกเป็นของพญานาคราชเป็นผู้ครอบครอง

     เมื่อครั้ง “พรานบุญ” ไปขอยืม บ่วงบาศนี้ จากพญานาค เนื่องจากพรานบุญ เคยช่วยเหลือพญานาคราชไว้
พญานาคราชได้ให้สัญญาว่า ขออะไรก็จะให้ ทั้งที่เป็นของสำคัญ และกลัวพรานบุญไม่คืน แต่ก็ให้ไป เพราะต้องรักษาคำพูด
พรานบุญจึงสามารถจับกินรีได้ และนำบ่วงนาคบาศนั้นไปคืน
     
อีกเรื่องเล่าเกี่ยวกับ “บ่วงนาคบาศ”... ด้วยการขดเป็นวงเหมือนห่วงนาคบาศ ในความเชื่อแต่โบราณที่เล่าสืบต่อๆกันมาก็คือ  
ในสัปดาห์ที่ 6 หลังการตรัสรู้พระพุทธองค์ได้เสด็จไปนั่งขัดสมาธิเสวยวิมุตติสุขภายใต้ร่มไม้จิกชื่อมุจจลินท์
อันตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของต้นพระศรีมหาโพธิ์และ ณ ที่แห่งนี้ได้มีฝนตกพรำๆ และสายลมพัดผ่านตลอด 7 วัน
พญานาคราชมุจจลินท์จึงได้ออกมาจากนาคพิภพทำขนดล้อมพระวรกายพระพุทธองค์ ถึง 7 ชั้นแล้วแผ่พังพานใหญ่
ขดเป็นวงเหมือนห่วงนาคบาศ ปกคลุมเหนือพระเศรียรด้วยพระประสงค์จะป้องกันมิให้สายฝนและสายลมพัดเข้ามา
ถูกต้องพระศาสดาได้จึงได้  จึงถือเป็นคติในการสร้างวิชาสายป้องกันภัย บ่วงนาคราช

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://www.baanjompra.com