ความคิดถึงและความรู้สึกดีๆมันชัดเจนกว่าสถานะ

คุยกับคนที่มีเจ้าของ  บอกกันและกันว่าคุยแบบเพื่อน แต่สิ่งที่คุยกันความรู้สึกมันมากกว่านั้น ไม่รู้ว่าจะอยู่ในสถานะไหน

รู้ว่าผิดแต่ห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้ พยายามคุยอยู่ในขอบเขตของคำว่าเพื่อน แต่ทำไม่ได้ หวั่นไหวตลอด

สถานะที่ไม่ชัดเจน  แต่ความคิดถึงและความรู้สึกดีๆมันชัดเจนกว่าสถานะซะอีก

ถ้าใครนึกภาพไม่ออก ตอนนี้ชีวิตเป็นเหมือนในเพลง "กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง" ของพี่เบิร์ดเลย   55555

แต่ชอบที่มันเป็นแบบนี้นะไม่รู้ทำไม  ไม่ต้องเป็นแฟนกันแต่อยากคุยแบบนี้ไปเรื่อยๆ