(เนื้อหาอาจมีสปอย)
โอยแบบอะไรจะบิดหัวใจได้ขนาดนี้ มีเมะหลายเรื่องที่ดูแล้วประทับใจมากมาย เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่อง แต่ไม่ร้องไห้นะ แต่หัวใจมากกว่าน้ำตา ผลงานของอาจารย์ชินไคนี้สุดยอดทุกเรื่องเลย ถึงแม้จะไม่ค่อยจบแบบวินๆเท่าไหร่ก็เถอะ จะออกแนวเศร้าๆน่าคิดถึง เหงาๆ ความรู้สึกมันแบบนี้เลย แบบตอนที่คิดถึงก็จะเผลอยิ้มออกมาแบบเศร้าๆโหยหา มันบิดหัวใจมากๆ แต่มันทำให้รู้สึกประทับใจในอีกความหมายหนึ่ง ซึ่งถ้ามองในโลกความจริงเรื่องที่เศร้าๆ ก็มีมากมายแต่มันไม่มีความโรแมนติกคอมเมดี้เหมือนในอนิเมะที่แต่งขึ้นมาแต่ผมให้เราประทับใจได้ขนาดนี้ แต่ก็นะความรู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้เกินบรรยายจริงๆ เอาเป็นว่าคนที่ดูจบน่าจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดี (ถ้าดูแบบอินๆและเข้าถึงเนื้อเรื่องแบบเปิดใจ และตั้งใจดู) บ้างคนอาจจะร้องไห้เลยด้วยมั้ง เพราะเราก็เกือบๆ
ถ้าลองคิดนะถ้าอาจารย์แกแต่งฉากจบแบบในสองคนเดินผ่านกันแต่แค่ตะงิดๆ และไม่ทักกันล่ะ?? ใช่ความรู้สึกมันจะไปคนละแบบเลย แต่รู้สึกมีความสุขที่ อ.แกแต่งมาแนวนี้ ถ้าไปแนว 5 Centimeters Per Second อีกนี้ โอยหัวใจคงระเบิด 555+ แต่เรื่องนั้นก็ให้ความรู้สึกไปอีกแบบใช่ปะ แตกต่างกันนะ เพราะตอนเราบรรยายความรู้สึกจะต้องบรรยายโดยรวมๆ ซึ่งหากรวมออกมาแล้วแต่ล่ะเรื่องก็จะแตกต่างกันไปถึงจะมีฉากที่คล้ายกันอารมณ์คล้ายๆกัน แต่โดยรวมแล้วต่างกัน(งงไหม 555+ คนดูที่เข้าใจลึกซึ้ง และดูอิน น่าจะรู้สึกเหมือนกันนะ) อีกเรื่องก็ The Garden of Words ยามสายฝนโปรยปราย เรื่องนี้ก็เหมือนกัน
อ.แกชอบแต่งแนวดราม่าคอมเมดี้ เนาะ 5555 เศร้าๆเหงาๆน่าคิดถึงเนี้ย เรานี้ยิ่งชอบแนวๆนี้ด้วย เพราะมันประทับใจมากๆ
ปล.ในเรื่อง The Garden of Words ยามสายฝนโปรยปราย อาจารย์ที่พระเอกชอบ ในตอนท้ายได้ย้ายไปสอนใน รร.ชนบท แห่งหนึ่งและในเรื่อง kimi no na wa อ.ที่สอนนางเอกมีคาแรคเตอร์คล้ายกันมากๆ อาจจะโยงๆกันนั้นล่ะ เพราะคนแต่งคนเดียวกัน ก็น่าจะอยู่ในโลกเดียวกัน 555+
ปล.2 ก็ขอจบกระทู้นี้แต่เพียงเท่านี้ ไม่มีอะไรมากแค่อยากระบายความรู้สึกที่ได้ดูมาให้คนที่ได้เข้ามาอ่านฟัง ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน
kimi no Na wa ความรู้สึกหลังดูจบ
โอยแบบอะไรจะบิดหัวใจได้ขนาดนี้ มีเมะหลายเรื่องที่ดูแล้วประทับใจมากมาย เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่อง แต่ไม่ร้องไห้นะ แต่หัวใจมากกว่าน้ำตา ผลงานของอาจารย์ชินไคนี้สุดยอดทุกเรื่องเลย ถึงแม้จะไม่ค่อยจบแบบวินๆเท่าไหร่ก็เถอะ จะออกแนวเศร้าๆน่าคิดถึง เหงาๆ ความรู้สึกมันแบบนี้เลย แบบตอนที่คิดถึงก็จะเผลอยิ้มออกมาแบบเศร้าๆโหยหา มันบิดหัวใจมากๆ แต่มันทำให้รู้สึกประทับใจในอีกความหมายหนึ่ง ซึ่งถ้ามองในโลกความจริงเรื่องที่เศร้าๆ ก็มีมากมายแต่มันไม่มีความโรแมนติกคอมเมดี้เหมือนในอนิเมะที่แต่งขึ้นมาแต่ผมให้เราประทับใจได้ขนาดนี้ แต่ก็นะความรู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้เกินบรรยายจริงๆ เอาเป็นว่าคนที่ดูจบน่าจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดี (ถ้าดูแบบอินๆและเข้าถึงเนื้อเรื่องแบบเปิดใจ และตั้งใจดู) บ้างคนอาจจะร้องไห้เลยด้วยมั้ง เพราะเราก็เกือบๆ
ถ้าลองคิดนะถ้าอาจารย์แกแต่งฉากจบแบบในสองคนเดินผ่านกันแต่แค่ตะงิดๆ และไม่ทักกันล่ะ?? ใช่ความรู้สึกมันจะไปคนละแบบเลย แต่รู้สึกมีความสุขที่ อ.แกแต่งมาแนวนี้ ถ้าไปแนว 5 Centimeters Per Second อีกนี้ โอยหัวใจคงระเบิด 555+ แต่เรื่องนั้นก็ให้ความรู้สึกไปอีกแบบใช่ปะ แตกต่างกันนะ เพราะตอนเราบรรยายความรู้สึกจะต้องบรรยายโดยรวมๆ ซึ่งหากรวมออกมาแล้วแต่ล่ะเรื่องก็จะแตกต่างกันไปถึงจะมีฉากที่คล้ายกันอารมณ์คล้ายๆกัน แต่โดยรวมแล้วต่างกัน(งงไหม 555+ คนดูที่เข้าใจลึกซึ้ง และดูอิน น่าจะรู้สึกเหมือนกันนะ) อีกเรื่องก็ The Garden of Words ยามสายฝนโปรยปราย เรื่องนี้ก็เหมือนกัน
อ.แกชอบแต่งแนวดราม่าคอมเมดี้ เนาะ 5555 เศร้าๆเหงาๆน่าคิดถึงเนี้ย เรานี้ยิ่งชอบแนวๆนี้ด้วย เพราะมันประทับใจมากๆ
ปล.ในเรื่อง The Garden of Words ยามสายฝนโปรยปราย อาจารย์ที่พระเอกชอบ ในตอนท้ายได้ย้ายไปสอนใน รร.ชนบท แห่งหนึ่งและในเรื่อง kimi no na wa อ.ที่สอนนางเอกมีคาแรคเตอร์คล้ายกันมากๆ อาจจะโยงๆกันนั้นล่ะ เพราะคนแต่งคนเดียวกัน ก็น่าจะอยู่ในโลกเดียวกัน 555+
ปล.2 ก็ขอจบกระทู้นี้แต่เพียงเท่านี้ ไม่มีอะไรมากแค่อยากระบายความรู้สึกที่ได้ดูมาให้คนที่ได้เข้ามาอ่านฟัง ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน