เราอ่านโพสต์ของคุณต๊อด และได้อ่านคอมเม้นอีกมากมายใต้โพสต์ ส่วนใหญ่จะเม้นแนวแขวะ หรือต่อว่าว่าไม่เข้าใจชาวนาเพราะไม่เคยมาทำนา
แต่เรากลับมองว่าที่คุณต๊อดพิมพ์นั้น ถูก
เราเติบโตมาบนครอบครัวที่ทำการเกษตร ทำนา ทำไร่ ทำสวน เลี้ยงสัตว์ ปีไหนข้าวขายไม่ได้กำไรก็มีถั่วให้ขาย มีข้าวโพด ปีไหนพืชทางการเกษตรขายไม่ได้ราคา หรือฝนตกหนักน้ำป่าไหลหลากต้นพืชตายหมด เหมือนที่เคยประสบมา ก็ยังมีหมูในเล้าให้ขาย ที่นาที่บ้านเราหลังจากปลูกข้าวเสร็จก็จะปลูกถั่วต่อ บางปีก็เปลี่ยนจากถั่วเป็นข้าวโพด หมุนเวียนกันไป ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยจ้างคนมาทำนา แต่จะใช้วิธี "ตอบมือ" ภาษาเหนือเรียกแบบนี้ ซึ่งเป็นการที่วันนี้เราไปช่วยเขาดำนา พรุ่งนี้เขามาช่วยเรา
เราได้ยินเรื่องราวว่าชาวนายากจน ชาวนาโดนรังแก มาโดยตลอดตั้งแต่จำความได้จนโต (ตอนนี้อายุ 23)
แต่ละปีมีนักวิชาการไปให้ความรู้แก่ชาวนา ทั้งทางภาครัฐเข้าไปให้ความช่วยเหลือ แต่ชาวนาก็ยังจนกันอยู่
บ้างก็โทษรัฐบาลชุดนี้ว่าเพราะเกิดจากการรัฐประหาร ทำให้ต่างชาติหยุดการนำเข้าสินค้าจากไทย รวมถึงข้าวแล้วพืชทางการเกษตรอื่นๆ แต่ลืมกันไปแล้วรึเปล่าว่ารัฐบาลสมัยก่อนข้าวก็ราคาถูกจนต้องมีการจัดตั้งโครงการ "รับจำนำข้าว" รัฐบาลสมัยนี้ก็มี "รับจำนำยุ้งฉาง" ชื่อต่างกัน แต่เป้าหมายเหมือนกันคือเพื่อช่วยเหลือชาวนา
แต่ก่อนไทยส่งออกข้าวไปจีนปีละหลายล้านตัน แต่ตอนนี้จีนปลูกข้าวเองแล้ว ข้าวไทยราคาถูกจนชาวนาเดือนร้อน แต่ราคาข้าวไทยในต่างประเทศยังถือว่าแพงกว่าหลายประเทศ
ทำนาขาดทุนทุกปี ร่วม 10 กว่าปี แต่ก็ยังจะทำนาต่อไป แล้วเลือกที่จะเรียกร้องให้ภาครัฐเข้ามาช่วยเหลือ แบบนี้เรียกว่าผิดพลาดมั้ยคะ แล้วทำไมยังทนกับความผิดพลาดนี้อยู่ ยังทนกับการขาดทุนอยู่ เจอหลายคอมเม้นบอกว่าที่นาบางจังหวัดก็ปลูกได้แต่ข้าว ปลูกอย่างอื่นไม่ได้เลย แล้วทำไมไม่เลี้ยงสัตว์กันคะ? หรือคิดว่าถ้าเลี้ยงสัตว์ ปลูกพืชชนิดอื่น จะถูกเรียกว่าชาวสวน ไม่ใช่ "ชาวนา"

เป็นชาวนาใช่ว่าจะต้องทำแต่นา หัดทำอย่างอื่นบ้าง อ้างที่นาปลูกได้แต่ข้าว งั้นลองเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ด้วยมั้ยละ มีอีกหลายทางเลือกแต่ไม่เลือก สุดท้ายมาบอกว่าไม่มีทางเลือก เลยเลือกที่จะทำนาต่อไป มันดูแย้งๆกันมั้ย?
#จากใจลูกชาวนา #แม่ก็ทำนาขาดทุนเลยปลูกถั่วต่อบนที่นาผืนเดิม ✌️